Muhabbetimizi kahveyle harmanlayıp eğlenceye dökmek adına...🌿

Gemi limana vurmuşsa, deniz son sözü söylemiştir. Sizler gemileri yaktınız Bizler limanları yaktık Ne gelen olsun Ne giden olsun.. Bu hikayede kendinden bir parça bulabilirsin, kimsesiz bir gencin eşini kaybedip her gün mezarına yazdığı mektupları görmesinin hikayesi. İnsanın tutunduğu dal kopunca en ufak rüzgarda savrulurmuş....

Umudunu yitirme, şu hayatta bir şeyin bitişi, her zaman başka bir şeyin başlamasına sebep olmuştur... Garip bir yolcuydum bu hayatta yolum uzun ve ziyadesiyle yorucuydu... Ta ki ışığımı bulana dek ..! Hayat insanı her şekilde sınar. Bazen vazgeçmen gerekir, bazen düşmen. Umutla girdiğin yollardan bir sokağa çıkmaman gerekir. Acıya karşı hissizliği öğrenmek için. Olmadığında zorlamamak için. Bazen büyümek gerekir. Yokuşlardan düşmek, tekrar ayağa kalkabilmek için. "Herkesin belirli dönemleri olur. Gerçekten dibi gördüm dediği, umudu kestiği. İşte o anlarda gerçek olan her şeyi buluyoruz bence. Gerçek dost, gerçek sevgi... Kimse üzüntüden ölmüyor belki ama o eşikte hayatından çıkardığın insanlar senin yeniden doğuşun oluyor sanki." Bir insanın sahip olduğu en kıymetli şey umudu ve umuda olan inancıdır. Bazı şeyler kimi zaman kötü gidebilir, aslında çoğu zaman kötü gider. Önemli olan bir şeylerin kötü gitmesi değil, kötü giden şeylere karşı ne yaptığımızdır. Hayatta hiç kimse belli bir mücadele vermeden istediği şeylere ulaşamaz. Zorlanmadan kazanılan bir şeyin de zaten değeri olmaz. Çoğu zaman düşeceğiz. Ellerimiz, dizlerimiz kanayacak. Hatta bazen kalbimiz bile... Konu her ne olursa olsun açılan yarayı sarabilmek gerek. Yaramızı kabullenmek ve onun yüzünden her şeyi yarıda bırakmamak... Bir şeyler olmuyorsa olmasın. Olmayacaksa olmaz zaten. Daha çok yara almak ulaşacakken bırakmaktan daha asildir. Hepimizin bir hayali var, belki aynı şeyler değil. Ama her birimiz bir şeylerin uğruna nefes alıyoruz. Bunun için ihtiyacımız olan şey inanç ve umut... Yeter ki bunlar olsun. Hayatta her şey için mutlaka bir yol bulunur..

Safir Mila Safkan, şu an olduğu yaşından çok daha ufakken, hayatının taşlarını yerinden oynatan bir olay yaşar ve kendini ansızın, yetimhanenin soğuk duvarları arasında kimsesiz bulur. Sahip olduğu şeyler, her ne yaşarsa yaşasın iyi kalan kalbi ve tutkuyla bağlı olduğu dansıdır. Kalbi yalnızca bir tek şey için, bale için çarpar. Ta ki ikincisini bulana kadar. Hazer Han'ı. Dans seçmelerine gittiğinde, kendisini seçen bu adamın gözetimi altında dans etmeye, müzikali kazanma hedefiyle bir kelebek gibi kanat çırpmaya başlar. Fakat, sahip olmayı istediği tüm bu başarıların yanında, ona başka bir hediye kılınmıştı. Aşk. Kendi kalbi kadar hassas, nazik bir kalp, Mila'ya yaklaştığında, bu zamana kadar koruduğu tüm savunmaları yavaşça yerle bir olur ve aşk, arzuyla, bedeninde dans eder. •yetişkin içerikli sahneler mevcuttur•