Her attitude was her best weapon... _______________________________________ "Άρη μην λες πως νοιάζεσαι γιατί δεν το εννοείς. Μια χαρά τριβόσουν με την άλλη όσο ήμουν στην σκηνή. Σας έβλεπα." "Νίνα,άσε με να σου εξηγή-" "ΌΧΙ ΆΡΗ ΔΕΝ ΘΈΛΩ ΝΑ ΑΚΟΎΣΩ ΤΊΠΟΤΑ. ΔΕΝ ΈΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΆΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΛΟΓΗΘΕΊΣ!" "ΣΕ ΘΈΛΩ ΓΑΜΏΤΟ. ΟΡΊΣΤΕ ΤΟ ΕΊΠΑ." "Τ-ΤΙ?" "ΕΊΠΑ ΣΕ ΘΈΛΩ!"είπε και με φίλησε παθιασμένα. _______________________________________ *I want people to be afraid of hurting me* Cover by: @-truesoul

Εκείνο το καλοκαίρι θα άλλαζαν όλα. Εκεινο το καλοκαίρι θα μου μάθαινε πολλά.

"Δεν περιμενα να με αφήσατε ελευθερη τοσο γρηγ-ΑΑΑΑ!"λεω ενω βγαζω την κορδελα και συνειδητοποιώ οτι με εχουν αφησει πανω στο καλαθι της μπασκετας. Στην κανονικη!Που ειναι σχεδον 3πλασια το υψος μου ! Σε λιγο περιμενω να χορέψουν αυτον το χορο που παει ασορτι με το swish swish !! "Αχιλλεα , σου εύχομαι να μην βρεις ποτε τον μόνοκερο."του λεω ενω βαζω τα χερια μου στο γυρω γυρω για να κρατηθω ενω κοιτάω κατω . Μην κοιτας κατω .Πανω στον ουρανό. Ωπ ενα συννεφο που μοιαζει με εναν δρακο.Και ενα αλλο που μοιαζει με εμενα να χτυπαω τον Αχιλλεα . Και αλλο ενα που δειχνει τον Αχιλλεα πεθαμενο.

Ένιωσα ένα χέρι στο λαιμό μου και ένα ξένο σώμα κολλημένο πάνω μου ενώ το δικό μου είχε γίνει ένα με τον τοίχο . ''Άκου να δεις ''ΡΕΓΓΙΝΑ'' εδώ είναι το μαγαζί μου και δεν επιτρέπω σε κανέναν να μου μιλάει έτσι, την επόμενη φορά δεν θα προλάβεις ούτε να ανοιγοκλείσεις τα βλέφαρα σου ώσπου η σφαίρα θα προσγειωθεί στο στοματάκι σου '' Όταν έφυγα από το ορφανοτροφείο δεν είχα φανταστεί ότι η ζωή μου είχε εκπλήξεις και απορούσα αν μπορούσε να πάει χειροτέρα. Μπορούσε; Αφήνοντας πίσω την ζωή της στο ορφανοτροφείο, η 20 Χρόνη πλέον Ρεγγίνα έρχεται σε επαφή με την άσχημη πλευρά της ζωής, αφού αναγκάζεται να μείνει στον δρόμο. Ποτέ δεν φαντάστηκε όμως ότι στην προσπάθεια της να φτιάξει την ζωή της, θα έπεφτε στην ανάγκη ανθρώπων της νύχτας. Πόσο μάλλον το πού αυτός ο δρόμος θα την οδηγούσε ή καλύτερα σε ποιόν... Η περιπετειώδης ιστορία μίας 20χρονης, γεμάτη από ίντριγκες και βρώμικα παιχνίδια επικίνδυνων ανθρώπων. Μια ιστορία που θίγει ρατσισμό, ιδεολογίες, στερεότυπα & βία, προκαλώντας την κριτική σκέψη κάθε ανθρώπου. DONT COPY MY STORY...

Μια περιγραφή στο πρώτο κεφάλαιο...

''Το ένιωσα, το ένιωσα που να πάρει...με ήθελες όσο και εγώ'' Δεν μπορούσε να εξηγήσει την συμπεριφορά του, θα ορκιζόταν ότι χτες ήταν κάποιος άλλος, ένας άντρας που θα έδινε τα πάντα να την σφίξει για λίγα δευτερόλεπτα στην αγκαλiά του, να της κλέψει ένα φιλί, να της κάνει έρωτα όπως μόνο εκείνος ήξερε, και τώρα, απέφευγε ακόμα και το βλέμμα της. ''Ήθελα να γαμήσω και το έκανα, αυτό ήταν όλο.'' Στεκόταν μπροστά της και έφτυνε τις λέξεις χωρίς να υπολογίζει τις επιπτώσεις, έσπασε την γυάλα που είχε δημιουργήσει γύρο τους και της έδειξε τον κόσμο των πληγωμένων, εκείνων που ερωτεύονται τον λάθος άνθρωπο. Σήκωσε το χέρι της και το κράτησε στον αέρα, σκέφτηκε αν θα άξιζε να τον χτυπήσει, να του χαρίσει το άγγιγμά της ακόμα και με αυτόν τον τρόπο και όταν απάντησε το κατέβασε κάτω. Τα χείλη της τραιμοπέζανε ενώ παρακάλαγε τα μάτια της να μην του δώσουν την ικανοποίηση να δείξει ευάλωτη για ακόμα μια φορά, και όταν το κατάφερε, χαμογέλασε.

Μ : Οο έλα τώρα... Τι είναι η ζωή χωρίς λίγο ρίσκο..? ρώτησε πονηρά Εγώ : Όλα ή τίποτα, δηλαδή? ξαναρώτησα με την ίδια ενέργεια Τα δάκτυλα του μεταφέρθηκαν στο κουμπί της φούστας μου. Μ : Όλα. Πάντα όλα... Ξεκούμπωσε με επιδεξιότητα το ρούχο μου και στη συνέχεια κατέβασε το φερμουάρ. Το βλέμμα του ήταν γεμάτο λάγνοια. Μ : Αν και καμιά φορά το "τίποτα" εξυπηρετεί καλύτερα..., είπε και με μια κίνηση πέταξε τη φούστα από πάνω μου Highest-ranking : #1 teenlife #1 funny #1 max #teen & #playboy

#13 in εφηβική φαντασία 18/7/16 #12 in εφηβική φαντασία 16/9/16