DÜZENLENİYOR "Aşk bazen bir dokunuşta değil, kalp ritminde başlar..." Nazlı... Aldatılmış, yalnız bırakılmış ama asla teslim olmamış genç bir kadın. Karnında taşıdığı minik kalple yeni bir hayata doğru yola çıkarken, geçmişin izlerini ve geleceğin belirsizliğini Hakkâri dağlarında göğüslemeye hazır. Savaş... Adı gibi sert, bakışları gibi soğuk bir asker. Kimseye açmadığı kalbini, bir kadının sessiz gücüne ve doğmamış bir bebeğin tekmesine kaptıracağını nereden bilsin? Bir karargâh... Sessizlikle büyüyen bir bağ, söylenmeyen cümleler, dokunulmayan duygular... Ve o kalp atışı... Sadece bir bebeğin değil, kırık bir adamla yaralı bir kadının da yeniden başlamasının sesi. Bu hikâyede kan bağı yok... Ama can bağı her şeyin üstünde.

Bu, Ayla ve Cihan hakkında onları ikinci sezonda nasıl hayal ettiğimle ilgili kurgusal bir hikâyedir.

Fazıl Batur GÖKBUDAK Çiğdem ÜLGEN Hayran Kurgu Yazdığım ilk kitap, dolayısıyla hatalarımı bana bildirirseniz çok sevinirim. <3

Ansızın anne olmak zorunda kalmış genç bir kız.. Aile kavramı eksik olan birisi ne kadar anne olabilir, doğurmadığı bir çocuğa annelik yapabilir mi? 'Zeynep, daha önce anne olmanın hayalini birçok kez kurmuştu ama bu kadar erken olacağını hiç tahmin etmemişti.' Olabilir ki siz, bir şeyden hoşlanmazsınız; oysa ki o sizin için bir hayırdır. Yine olabilir ki, siz bir şeyi seversiniz, oysaki o sizin için bir kötülüktür. Allah bilir, siz bilmezsiniz. (Bakara Sûresi 216. Ayet) ___Kesit___ "Ceylin kızım, Ömer'i kızlara ver de sen bize birer kahve yapıver." "Olur, Melek teyze." Melek teyze geldiğimiz gün yaptığım kahveye bayıldığı için kahveyi sürekli bana yaptırıyordu. Ömer Asaf'ı Ahsen'e verdim. "Ben olur dedim ama içerde kaç kişi var?" Ahsen kafadan hesap yaptığını belirten bir kaç hareket yaptı. "Yaklaşık olarak 10 kişiyiz." "O ne demek Ahsen?" "Ecrin kuzumla Ömer aslanımı bir kişi saydım. Sonra bir kişi bile etmedikleri düşündüm." Ben göz devirirken Sibel "Haklı" dedi. ~Birkaç saat sonra~ "Ayşe Hanım, oğluyla konuşmuş. Sadece baba olma koşuluyla kabul etmiş oğlu. Bir de galiba oğlu senin de sadece anne olman şartla kabul ettiğini bilerek kabul etmiş. Senin haberin olmadığı bilmiyormuş yani." "Sadece anne ha." Sesim fısıltı gibi çıkmıştı. Gerçek bir evlilik olmayacak yani. Düşündüm. Belki de böylesi daha iyiydi. #8 anne 10.02.2022 #1 islam 29.03.2021 #3 bebek 11.03.2021 #1 sabır 05.04.2021 #1 hayır 01.03.2021 #3 baba 01.04.2021 #1 şükür 11.03.2021 #4 spiritüel 05.04.2021 #1 saygı 20.08.2021 #2 iman 19.02.2021

O gece Barlas Korkmaz, evinin önüne bırakılan pusetten habersiz bir şekilde önemli bir ihaleyi kazanmanın yorgunluğuyla arabasına binmiş ve evinin yolunu tutmuştu...

Başka bir evrende hamile olarak uyanan Rozelin'in hikayesi...✨️

Soluksuz bir tutku, Soluksuz bir savaş, Ve yaşamayı bilmeyen iki kalp. Çıkmazlarla dolu bir hayat. Tüm taraftarlara karşı kilitli iki beden ve onları yaşatan bir ruh. Mucizevi bir hayal ve istenilmeyen acılar. Tüm bedene yayılan küçük bir umut yığını. Onları ele geçirmiş bir avuç acı geçmişleri ve unutulmamak hep hatırlanmak istenilen davetsiz bir aşk... Ve Ölümün haps olduğu bir bedende, yaşamak isteyen bir ruhun çığlığı...

Şimdi düşününce o güne geri dönsem yine o arabaya biner miyim diye sorguluyordum. Bana attığı ilk mesaja cevap verir miydim? Bu yaşadıklarımızı yaşayacağımızı bilsem hayatımdaki ilk keşkeye dönüşen adama büyük bir aşkla tekrar bağlanır mıydım? Tüm bunların yaşanacağını bilsem bile yine o arabaya binerdim. Yekta benden gitmiş olsa bile onun arkasında bıraktığı şey benim için paha biçilemez değerdeydi. Şimdi buradayım, Yekta'nın karşısında. Kucağımda bir yaşına basmak üzere olan kızımla beraber. Kızım. Kızım diyordum çünkü Asya hiçbir zaman Yekta ile bizim kızımız olmamıştı. O sadece benim kızımdı. Yekta'nın Asya'nın üzerinde gezinen bakışları, gözlerinde ve yüzünde edinen o şaşkınlığı beni öfkelendiriyordu. Oysa ben Asya'nın yüzünü ona göstermeyecektim. Yekta hayatı boyunca Asya'nın yamacına bile yaklaşamayacaktı. Bunu hak etmiyordu. Yekta şu an kızımı görmeyi hak etmiyordu. Kader bir şekilde yollarımızı kesiştirmese dünyanın bir ucunda birbirimizden habersiz bir şekilde yaşamaya devam edecek, belki de birbirimizin adını ağzımıza almayacaktık. Çünkü ben iki yıldır onun adını ağzıma almamıştım. '310324 🔗

❝Her insanın gönül verdiği bir ülküsü olmalı hayatta; vatan gibi, memleket gibi, sen gibi.❞ Belgin ilham kaybı yaşayan bir yazardır, yaşadığı talihsiz kazanın sonucunda kızıyla başka bir şehre ilham aramak için taşınır , elindeki dosyayı 7 ay içerisinde teslim etmesi gerekmektedir bu sırada taşındığı günün ertesi başına gelen bir olay onu yüzbaşı Cihangir Demirhan ile karşılaştırır. Tür: Romantik, Dram, +16

0532: Gelecekteki karın, olacak çocuklarının anası Gamze ben :) Asker'im: Ne ara amk, nerden gördün de buldun beni. Ben 1 yıldır görevdeyim. 0532: Babam canım, aynı lojmandayız yanii Asker'im: Ya sabır kızım işine git bak şimdi komutandan azar yiyeceğim 0532: Babama derim damadını azarlamaz Asker'im lan sen hangi komutanın kızısın 0532: HE söyliyimde bul beni 0532: Git çalış çocuklarımız için bak bende çalışıcam yakında, iyi birikim yapta balayında yiyelim o parayı Asker'im: Ya sabır engelliyorum Asker'im sizi engelledi^ ----------- Öncelikle hikaye hızlı başlıyor yani 2.bölümden itibaren fakat nedenini ileriki bölümlerde anlayacaksınız.