T A M A M L A N D I Ahuela: İki yıldır hayatımda benden geriye hiçbir şey kalmadı senden ileri de gidemiyorum. *Cringe kısımları olabilir, eskiden yazdım.* *KUTSAL MABED isimli ilk çalışmadır.* *Erkek baş karakterin ismi ilk bu kitapta geçmektedir. Benim için özel bi' anlamı vardır. Aniden akla gelen yada siteden aranan bir isim değildir. Buradan görüp kullanılmasını istemiyorum. Anlayışlı davrandıysanız teşekkür ederim.* Kitap ile ilgili en ufak ç/alma durumunda yasal haklara başvurulacaktır. 24.03.18 #Kısahikaye içinde 7

çok güzelsin ve çok tanıdık yüzün söylesene, daha önce kaç defa öldürmüştün beni?

''Şeytanın bileklerinde saklıdır belki de insanlığın rehberi zira böylesine bir insanlık yalnızca ondan öğrenilmiş kadar kötü olabilirdi.'' Her şeye rağmen yaşamaya devam etti çünkü yaşaması gerekti. İdealleri uğruna, hiçe sayılmış ruhu uğruna ve yıkık dökük bir harabeyi andıran kalbi uğruna. Ellerinden alıp ellere verdikleri hayatını tırnaklarının uçlarıyla kazanmak pahasına yaşamak zorundaydı. Ve yaşadı. Çok acıdı, çok acıttı belki ama bir gün o acı bir başkasına karıştı. İşte bu sefer ikisi birden yanmaya başladı. Farklı notalarda tek bir ritim oldu, çünkü artık kalpleri aynı şarkıyı söylüyordu. Bu onlara aitti ve onlar susana kadar bu şarkı hiç bitmeyecekti.

Zihni şunu fısıldıyordu; göğe süzül şeytanlarını boğ, yahut zehrini bulaştır şeytanlarını kurtar.

"Kaburgam acıyor," diye fısıldadı, gül kuyusu. "Kaburgamı çaldın benden." Adam kızın yüzünü tam kaburgalarının üstüne bastı. "Burada, gül kuyusu," dedi ifadesiz bir sesle. "Burası senin sürgünün. Buradayken ne ölüme kavuşabilirsin, ne de kendini geri alabilirsin artık." Kız, adamın kazağını kavradı, yüzünü kaburgalarının arasına gömdü ve kaşlarını çatarak başını iki yana salladı. "Ölüme kavuşturmayacaksın beni," diye fısıldadı. "Bana beni geri vermeyeceksin." "Asla." Kızın, göğsünün ortasında bir yarası vardı, o yaraya bir isim bile vermişti. Adam, o yarayı ondan çalmıştı. O yaranın adı, "çocukluğum"du. Artık yeryüzüne yağan gül yapraklarının rengi, kan kırmızısıydı. Zehirli kırmızı gül sarmaşıkları bağladı bizi, Birbirimize zehirlendik. O kâinat kadar eşsizdi, Ben basit bir gül kuyusu. Tutulmamız gerekiyordu, Tutulduk. Ben Gül'düm, O, içine düştüğüm Kuyu, Benim Kuyum. Gül Kuyusu.

→tamamlandı Bana, onun ve benim biz olma ihtimalimiz imkansız geliyordu. Ama imkansız diye bir şey, yoktu.

bxb

Belki de hiç stalk işine bulaşmamalıydı.

Her zaman onun için zordu meseleler.

Sustu. Bilmediği bir şeyi cevaplayamazdı. 210618|1226 *Text*