„Duchowi memu dał w pysk i poszedł." XIX wiek -wiek wielkich wydarzeń, miłości i spotkań, które nigdy nie kończą się tak jak powinny... okładka autorstwa @ka_flexing >>>>

"Mógłby tak stać godzinami wpatrując się w jego ciemne oczy, dłonie zatapiać w jego ciemnych lokach, a ciepły uśmiech mężczyzny byłby całym jego światem"

Śmierć ominęła go cudownym losu zrządzeniem, a przypadek pchnął w ramiona pokornego sługi o sercu pełnym marzeń, nad podziw mądrych oczach i buncie wpisanym w rodowód. AU, w którym to Juliusz Słowacki po gombrowiczowsku brata się z parobkiem, ale w innej epoce, bo młodopolskiej. Śni też o tym, by wielkim poetą być. Rzecz ma miejsce w pierwszej dekadzie XX wieku, około roku 1903, gdzieś na terenach Galicji. ~Słowackiewicz przeniesiony z epoki romantyzmu do Młodej Polski, a więc do neoromantyzmu. ~Mam w planach napisać do tego drugą część, o ile się uda i o ile dożyję. ~Luźno potraktowałam historię Polski i biografie bohaterów, stąd mogą pojawić się nieścisłości. Charakter postaci i wydarzenia historyczne, takie jak rabacja galicyjska, mają więc w swoich opisach więcej fikcji niż faktów. ~Cyprian Kamil Norwid, prócz tego, że zamiast poety, wybrał w moim opowiadaniu karierę malarza, jest też o wiele starszy od Słowackiego, w przeciwieństwie do tego, jak było naprawdę. ~Z góry przepraszam za, być może nadmierną, stylizację języka. Nie mam pojęcia, czy we wczesnych latach XX wieku mówiono w sposób, w jaki napisałam. Nie wiem, czy w ogóle kiedykolwiek tak mówiono. Ale zrobiłam, co uważam, to moja zachcianka xD ~Ciekawe, czy ktokolwiek to czyta. ~Zawiera sceny łóżkowe. ~Wszelkie podobieństwa do innych opowiadań są przypadkowe. ~Tło opowiadania i pomysł tytułu: https://www.youtube.com/watch?v=BtfRGJh-Xd8 ~W opowiadaniu użyłam fragmentów wierszy Adama Mickiewicza

By się do nieba dostać, starać się trzeba żywot cały; aby piekło zoczyć, nie trzeba nawet ziemi opuszczać. W chłodzie zimowym, w świetle błyszczącym zza witraży, kupidyn błąka się wśród śmiertelników, opłakując utraconą miłość. Niebiański jego rodowód doskwiera, prócz wieczności zapewniając pustkę serca. Pozna on jednak, czym dobro, a czym zło, ujrzy na własne oczy mrok, w samym sobie odkrywając pokłady miłości niezliczone. Duszę swą złoży w łapska diabła niecierpliwe, czego być może prędko pożałuje... ***Słowackiewiczowe commision, pisane na zlecenie i na podstawie rysunków\rozmów wspaniałych, utalentowanych osób: @borówka i @PerGrabi (odpowiedzialnych też za okładkę)*** -"Średniowiecze\fantasy" AU, w którym to Juliusz Słowacki jest kupidynem, a Adam Mickiewicz to zło wcielone. LASCIATE OGNI SPERANZA, VOI CH'ENTRATE -Starałam się stylizować opowiadanie na średniowieczny utwór, zgodnie z zasadami tych utworów, które udało mi się przeczytać, więc postaram się, żeby akcja była szybka i pozbawiona tego, co zbędne. Pisałam z nadzieją, że opowiadanie będzie krótkie i w miarę rzeczowe,akcja będzie opisywana od wydarzenia, do wydarzenia, jak w Percewalu, albo Ereku i Enidzie, bez "stanów przejściowych". -Z góry przepraszam, jeśli ktoś uzna podczas czytania, iż uraziłam jego odczucia religijne. Nie to było moim celem. Wszelkie biblijne nawiązania mają służyć stworzeniu odpowiedniej atmosfery.

Zagubiony w codzienności chłopak szuka normalnego życia. Niezbyt mu to wychodzi, więc pogrąża się w swojej pasji - pisaniu wierszy. Pewnego razu dostaje intrygującą wiadomość od nieznajomego. Czyżby jego los miał się odmienić, a tak upragniona stabilizacja w końcu miała nadejść? Może nieznajomy okaże się jego zgubą? Słowackiewicz modern au Juliusz Słowacki x Adam Mickiewicz

❝Taki z Mickiewicza jest demon jak ze mnie wielkanocny królik!❞ Nie jest łatwo być demonem z rozdroży na dziewiętnastowiecznej Litwie, a Adam Mickiewicz zdążył przekonać się o tym na własnej skórze. Jest jednak ta jedna noc w roku, Noc Kupały, gdy kupcy i handlarze z różnych stron świata zjeżdżają się, aby świętować razem przesilenie letnie. To idealna okazja, by zwieść młodych mężczyzn i kobiety; przecież właśnie tacy naiwni pójdą z demonem na układ! Pieniądze, miłość czy talent ─ na to wszystko złapią się lekkomyślne i głupie duszyczki. Juliusz Słowacki może co prawda nie jest głupi, ale na pewno lekkomyślny. Zawiera z demonem pakt, tym samym sprzedając mu duszę i zostawiając samemu sobie tylko pięć lat życia. Czas mija, Juliusz zostaje wielkim poetą, ale z roku na rok coraz bardziej przeraża go wizja skończenia w piekle. Postanawia wyjąć asa z rękawa i spróbować powstrzymać Mickiewicza. A sam Mickiewicz? Zaczyna grać w jego grę. Problem pojawia się wtedy, gdy okazuje się, że całkiem przypadkiem zakochał się w tym nierozważnym człowieku...

Wszystkie szczegóły we wstępie ;)

Czekam - ale nie ciebie - tęsknię - nie za tobą.

Jak sama nazwa wskazuje, będą tu zodiaki z pisarzami i poetami (przeważnie polscy artyści). Coś dla humanistów :)

czyli 'co robią artyści w wolnym czasie?'