"Ben buyum..." dedim dalgın sesimle. "Deniz'im siyah, Güneş'im siyah... Hayatımdaki tek renk siyah..." Gözlerimi resimden çekerek Barlas'a çevirdim, omuzlarımı kaldırıp indirdikten sonra dolu gözlerimle konuştum. "Benim dünyam siyah..." Gözlerini kısarak "Sen..." dediğinde sertçe yutkundu, "Senin..." Devamını getiremedi. Kalbimdeki en ufak cesaret kırıntısına kadar tutundum. Kalbim onun için attı, dudaklarım sadece onun için aralandı. Kafamı ağır ağır salladım. "Her şey sensin... Yanlış, belki de doğru ama böyle... Bu böyle..." ***************** 4.5.19 İtiraf #1 Tarifsiz #1 Genel #11

"Saçma sapan konuşma canım kardeşim. Bak kardeşim diyorum. Biliyorsun ben Berna ile birlikteyim. İsterse dünya güzeli olsun. Benim onunla karşılaştığımda tek gördüğüm Oz Büyücüsü'ndeki yeşil renki cadı. Hadi yemeğine devam et. Benim de canımı sıkma. İması bile kötü." *** -Vuslat oğlunu tekrar emzirecekken diğerleri odadan çıkarak yalnız bırakmışlardı taze anne babayı. Aras pür dikkat oğlunu izlerken, yüzü son zamanlarda olmadığı kadar keyifliydi. "Oğlumun ismini seçmeme izin vermedin." demişti Vuslat gücenmiş bir şekilde. Yorgunluktan ve kendini doğumda kasmaktan sesi kısık çıkıyordu. "Gerek duymadım."- *** "Deniz ben 36 yaşındayım anlıyor musun 36! Liseliler bile daha cesur. Zaten sürekli ayrı kalıyoruz. Bir de her görüşmemizde abim, babam deyip kaçıyorsun. Ben de kalman zaten hayal. Evlenelim diyorum onu da kabul etmiyorsun. Söylesene neyim ben senin için! İkimizi de bu ilişkiye sen ikna etmedin mi? Nerede o cesur kız?" *** "İçinden ne kadar da hayat dolu, mutlu bir kız diyorsun değil mi? Ama içten içe en çok acı çekenlerin en çok başvurduğu yöntemdir bu. Sana tek bir uyarım var, saramayacağın yaraları kanatma. Eğer yarı yolda pes edeceksen uzak dur. Bu yol öylece yürüyebileceğin güllük gülistanlık bir yol değil. Gülleri olduğu kadar sert dikenleri olan bir yol." dediğinde Hazar derin düşüncelere dalmıştı. Allah biliyor ya o da bazen Zeynep'le konuştuğunda amansız bir kederin varlığı tarafından çepeçevre kuşatıldıklarını hissediyordu. *** Merhaba Saplatım isimli kurgumu hiç okumayı düşünmüyorsanız direkt bu kurgu ile başlayabilirsiniz. Ama ikisini de okumak isteyenler için Saplantım dan spolier içerir.

(Gerçek Bir Hikayeden Alıntıdır) ''Gizli Numara Engelini Kaldır O Telefondan''... ''Bakın notunuzu da aldım ama gerçekten çok iğrenç bir şaka olmaya başladı bu şekilde devam ederseniz durumu polise bildireceğim'' '' Ne oldu gizli numaradan bir haber'mi geldi?''. Sorusuyla durmuştum sahi gizli numara ne olmuştu?

Evimiz ormanlık alanda ve evler birbirine uzak. Hayatımda hiçbir zaman hissetmediğim korkuyu hissediyorum. Arkamda bulunan kişinin bir erkek olduğuna eminim. Kim bilir bu ormanlık alanda bana neler yapar. O kadar aciz bir durumdayım ki kendime bile acıdım. Ben bu kadar zavallı bir insan mıyım? Arkamda bulunan kişinin konuşması ile daha çok korktum. Bugün başıma bir iş gelmezse bir daha asla gelmez... Bu adam kimdi ve benden ne istiyordu? Kimseye bulaşmayan etrafı ile iyi geçinen benden kim ne isterdi? "Bu daha başlangıç küçük fare. Kedinin fare ile oynadığı gibi seninle oynayacağım ve hayatını mahvedene kadar durmayacağım..." **** Hiçbir şekilde kitabımı alıntı yapmayın çünkü bu benim emeğim ve başkaları tarafından yayımlansın istemiyorum... Eğer alıntı yapılırsa peşini bırakmam şikayetimi ederim. Başlama tarihi : 26 / 01 / 2016 Bitiş tarihi: 11 / 07 / 2018

(Şafak Serisinin 1. Kitabıdır.) Vuslat sesizliğinin içine ağırlığını katarak sunuyordu insanlara. O ağzını açtığında kimse konuşamazdı ve o sustuğunda kimse bir adım öne çıkamazdı. Yerini, gücünü, hakimiyetini ve hırsını kaybetmeyen nadir adamlardan biriydi. 13 yaşına kadar tanıdığı ailesi sırf sakin olsun diye ona bu ismi verseler de kıyametten önceki boğucu suskunluk olacağını tahmin edememişlerdi. O günün yeni yeni aydınlanmasını, karanlık bir ormandan izlemeyi seven adamdı. O Vuslat Kasırgaydı. O lakabını soyadından alan bir adam değildi, ortalığı yıkıp savurması ile güçlü bir fırtına olduğunu kabul etmişlerdi. Ve daha kötüsü, bu kez Vuslat Kasırga'nın hiç görmediği bir şafak sökecekdi, güne değil kalbine doğacaktı güneş... İnce uzun bir rakı kadehiydi yürekten sevmek, Narin, kırılgan ve ağır... Acı, mayhoş ve iç acıtan bir suydu aşk, Kavuran, sarhoş eden, akla düşüren... Beyaz bir yıldızdı kadın, Saf, asil ve güneş gibi sıcak... Siyah, saf bir geceydi adam, Asi, mert ve rakı gibi sert... Ve sevmek sesiz bir vuslatta başlayacaktı, yeni bir şafakta.