57. Yaşamım bitmek bilmeyen 20 diyar arasındaki seyahatim. Tanrı'nın bana biçtiği bir ceza tabi bana göre bir ceza, çünkü tanrı bunu bir lütuf olduğunu onun için bir çok görevi yapmamın önemli olduğunu söylemesi. Şuana kadar dolaştığım 8 diyar 56 hayattan öğrendiğim tek şey siktiğimin diyarlarından bir türlü kurtulamamış olmam neymiş görev yapıyormuşum kendi işini bana kitlemek için yaratmamış gibi konuşarak diğer tanrılar arasındaki en çok lütuf bahşettiğinin ben olduğumu söyleyip duruyor. Bu zamana kadar 8 diyar gezdim cadı, insan, şeytan, elf, insan ve hayvan formuna bürünen canlılar, uzay teknolojisine sahip başka bir diyar, fantastik ve son olarak tanrılar diyar aralarından en boktanı da buydu. Hepsi burnu havada asalaklardı gerçek tanrını yaratığı birer oyuncaklardı ama hepsi kendilerini üstün görüyorlardı hepsi bir görev için yaratılmıştı. en sevdiğim sadece normal insanların yaşadığı ama en karanlığı barındıran insan diyarıydı. gerçi dolaştığım diyarlarındaki her canlı insan formunda yaşayan farklı yetenek ve vücut değişiklikleri yaşayan canlılardı. 56 hayat yaşamımda bir çok bedene girerek yaşam sağladım. imparotiçe, doktor, simyacı, dövüş ustası, silahşör, öğretmen, ajan, dilenci, memur, avukat, düşes, prenses, leydi, iblis, vampir, bilgisayar uzmanı, ressam, roman yazarı, işsiz , öğrenci , hayvan bakıcısı, müzisyen, oduncu, kömürcü vb. bir çok bedende yaşamımı sürdürerek onların arkalarında bıraktıklarını ve geleceklerini onlar için sürdürdüm. şimdi sıra kendi yaşamımda, yoruldum artık istediğim gibi yaşama vaktim geldi ölüm anım gelene kadar tembel bir şekilde yaşayacağım bu hayattaki hedefim boş bir şekilde ölmeyi bekleyerek 58 yaşamıma gidene kadar beklemek.

Hiç ölü toprağı eşeleyip kaybettiğiniz bedenleri aradınız mı? Alin aradı ulaşabileceği sadece kemik parçaları olsada o toprağı eşelemekten vazgeçmeyerek kaybettiği bedenleri aradı ve bulduğunda kendi kayıp ruhunu kaybettiği bedenlerin arasına gömdü. *** Derin bir nefes alarak soğuk parmaklarımı çıplak sırtında naif bir şekilde gezdirmeye başladım. boğazında çıkan hırıltılı bir sesle "yapma" dedi. "Neden" "Tahrik oluyorum şansını zorlama istersen. " dediğini duyduğumda azımdan kaçan kıkırtıya engel olamadım. Azımdan kaçan çığlıkla "napıyosun" dedim. "Sana beni tahrik etme dedim" "öyle bir şey yapmadım ki." Beni deli ediyorsun diyerek boynumda ısırdığı yeri önce nazikçe öptü daha sonra kokumu içine çekercesine derin bir nefes alarak dudaklarının hükmünü boynumda sürmeye başladı.

Yüzümdeki kocaman gülümseme ile karşımdaki zifiri siyah gözlerin sahibi adama baktım. Şaşkınlıktan kocaman açılmış ağzı ve gözleriyle bana bakıyordu. Gördüğüne inamamışçasına gözlerini kapatı açtı sonra tekrardan kapatıp açtı ve bir şey söylemek için araladığı ağzı açılıp kapandı sonra arkasını dönüp odadan çıktı. Aslında bakarsan haklıydı onun evinde hatta odasına üstelik bir bornozla karşısında duruyordum.