"Zelzele gibisin Ömer. Beni evsiz ve kimsesiz bırakmaktan başka bir şey yapmıyorsun. Yıkımı getiriyorsun ruhuma..." gözümden akan yaşı hırsla sildim. "Ve ardına bakmadan gidiyorsun." . . . Yıl 1994 İzmir'in küçük bir sahil kasabasında yaşayan Eftelya hayatında sadece kendisi ve kedilerinin olmasına alışmıştı. Tâ ki Ömer tekrar gelene kadar... --- Eski adı Eftelya olup sonradan değişmiştir. ... 8.Bölüm en kısa zamanda sizlerle

Geçmişim yok. Geleceğim yok. Şuanım yok. Olacaklar belli. Senaryo hazır. Başroller hazır. Figuranlar onlara söylenilenleri harfiyen yapmakta ve ben bu tiyatronun perdesiyim. Kapanmakta olan yaklaşırken nefesler tutulacak ve ölüm alkışları çınlatacak kulaklarımı. "Andım olsun ki bana yaşatılanları beyinlerinde birer tümör edip yavaş yavaş öldüreceğim ve ben;onlar ölürken gram tereddüt etmeyeceğim. . . . Bıçağı tuttuğum kolumu kavradı ve beni kendine doğru çekti. Büyük bir çeviklikle bıçağı karın boşluğuna sapladığımda gözleri koyulaştı ve gram tepki vermeden kolumu geri çektirdi. Kollarını bileklerime sapladığında dudakları kulağıma yaklaştı. "Göze göz dişe diş Sarce. Bugün bedenime açtığın yarayı ruhuna açmak için and içerim." ......... Kitabımı kütüphanenize eklemeyi unutmayın. Bölümler sizler okudukça yüklenecektir. ... Altıncı perdenin ikinci partı en kısa zamanda sizlerle