Yaprak; küçükken, markette annesinden sürpriz yumurta istediği için bulgur reyonuna sıkıştırılıp çimdiklenenler, ilkokul önlüğünün altına eşofman giyip okula gidenler, yeşil silgisini diş izi yapanlar ve kırmızı kapaklı tüm dersler kitabının saman sayfalarını silerken yırtanlar kadar sıradan bir kız çocuğuyken; birlikte büyüdüğü dört çılgın erkek arkadaşı yüzünden akranlarından biraz farklı bir kız haline gelmiştir. Dünyası, on iki yıllık dostları, gamzeli kahramanı Ali, tek ideolojisi 3P (pizza, pijama, pislik) üzerine kurulu bir çılgın, Oğuz, sevgilisini kendi vesikalık resminden bile kıskanan demirli, Gökhan ve notları toplamda bile 100'e ulaşamayan çorap fetişisti tatlı çapkın Sinan'dan ibarettir. Kalbi dördüyle tıka basa dolu, hayatı onlarla rengârenk olduğu için aşka ne inancı vardır ne de ihtiyacı... Ama bir gün rutin (!) hayatı, doğum gününde gelen bir paket ile tümden değişir. Paketin içinde, gizemli bir âşıktan gelen, kızımızın asla giymeyeceği türden gösterişli bir elbise ve içinde de bir not vardır. 'İçindeki prensesi öldürmeye çalışsan da, o can çekişerek içinde bir yerde saklanmayı başarıyor. Bu, içindeki prensese hediyem... Her ne kadar içindeki o yaramaz kız çocuğuna da aynı oranda âşık olsam da...'

Bir kız... Bir de ses... Hayalet bir ses... Ama gerçek. Biraz da doğa üstü... 《Korku kitabı değildir.》 Derin, sürekli derinlerden duyuyordu ismini. Korkuyordu. Varlığını bilmediği bir ses sürekli onunla iletişime geçiyordu. Biraz zaman korktu. Biraz zaman kovdu. Ama sonra alıştı o sese. Dokundu. Sarıldı. Öptü. Arkadaş oldu. Belki sonra daha da fazlası... . . . İçim yine bir tuhaf olsa da çalışma masama doğru baktım. Ne bir belirti ne bir işaret hiçbir şey yoktu. 'Belirti mi istiyorsun?' diye sordu zihnimin içinde yankılanan sesiyle... Olumlu anlamda başımı salladım. Düşüncelerimi okuması bazen sinir bozucu olabiliyordu. 'Sende çoğu zaman sinir bozucusun Derin.' Yine yapmıştı işte! Yine okumuştu düşüncelerimi... Masamın orada bir şeyler hareketlenince oraya doğru baktım. Kalem kendi kendine hareket edip kağıda bir şeyler yazıyordu. İstemeden de olsa elimin altındaki yorganımı sıktım avcumun içi ile. Korkuyordum belki de hala. Göremediğim bir ses ile konuşuyordum. Her an benimleydi ve sanırım o sadece ses değildi. Bir varlıktı. Dokunabilirdim ona. Elimle hala yorganı sıkarken kalem masadaki yerini aldı ve kağıt havalanmaya başladı. Havalanan kağıda baktım. Kağıdın üzerinde ' HESİM ' yazıyordu. Bu onun ismi miydi? Başlangıç Tarihi: 16 Ocak 2016 İlk Yayın Tarihi: 17 Mayıs 2016 》Tüm hakları bu hırçın yazarın masum ruhunda saklıdır... Bana ulaşmak isteyenler için instagram hesabım- @bilgeliyasam Hesim'in instagram hesabı: @hayaletsesim

Bütün haklar Deniz kızının beyninde, Efe oğlanın gizli aşkında, Sadettin köpeğin saçmalıklarında ve Elis ve Tuna'nın eşsiz sessinde saklıdır. 01.01.2018 #59 mizah Deha olmak herkesin düşündüğü gibi iyi bir şey değil. Daha bir yaşına bile girmeden konuşmayı, iki yaşımda yazmayı ve dört işlemi biliyordum. Beş yaşımda kendi kendime tam on altı dil öğrenmiştim. Yedi yaşında insan anatomisi ezberledim ve ameliyata davet edildim. Sekiz yaşında üniversiteye çağırılmıştım. Ve binlerce ödül almıştım. Şimdi size güzel gelecektir ama bana göre değil. Her yerde sayılar görme, saliseler içinde en zor matematik problemlerini çözmek. Bir kitabı yirmi dakikada bitirmek ve hiç bir şey unutmamak. En kötüsü ise diğer çocukların size öcü gibi bakmasıydı. Diğerleri dışarı da oyun oynarken sizi dışlamaları, sizin sadece iyi bir gelecek için uğraşacak biri olacağınızı düşünüyor. Şu var ki ben diğer dehalara benzemem. Benim adım Yaramaz Deha bir kere, çocukken dünya bankasını birbirine katıp bütün zenginlerin parasını fakirlere dağıttım. Doları, Euroyu değerini düşürüp Türk lirasının değirini arttırdım. Bunlar yaptığım küçük şeylerdi daha bir sürü böyle şeyler vardı. Mesala başka devletlerin internet üzerinden sırlarına erişip bütün dosyalara Ajdar'ın şarkısını göndermiştim. Ha geçen haftayı unutmayalım, NASA'nın bilgisayarına sızıp uyduların yerini değiştirdim. Kapak yapımı: yarencakir1