Kartki walentynkowe w życiu Denkiego przypominały bardziej tykające bomby, stłumiony śmiech, zapach białych lilii i pinezki w butach. © chaistoria, 2020

Cała liga złoczyńców składała się z Bet. Lecz Dabi był jako jedyny Alfą. Wyczuł zapach feromonów omegi. Pytanie jest takie: Kto jest tą omegą? Czy do czegoś między nami dojdzie?

TO JEST TRZECIA CZĘŚĆ! JEŻELI NIE CZYTAŁEŚ CZĘŚCI PIERWSZEJ TO ZAPRASZAM DO "zostań moim alfą" /// Najpierw podchody z alfą potem ciążą poród a teraz co? Ślub! Czy Katsuki Bak...Kirishima da sobie radę z byciem żoną i matką? Czy zdobędzie szacunek tescia? Czy da rade z dorastającymi synami? Czy Eijiro zrobi kolejne dziecko? Co się stało z deku? Odpowiedź jest prosta.... Znajdziesz ją w tym tej części! Więc zapraszam ❤ /// Opowieść opowiada głównie o kiribaku, ale mogą być też rozdziały, w których pojawi się tododeku czy też związki ich dzieci^^ YAOI! BOY X BOY NIE LUBISZ, NIE CZYTAJ! SCENY 18+

Ta książka to część 2! Więc jeżeli nie czytałeś część 1, To koniecznie zapraszam do części 1. ''Bądź moim alfą'' /// Ten wypadek zmienił wszystko. I wszystkich. Od tragicznego wypadku miną rok nasi bohaterowie zdali do ostatniej klasy. Jeszcze rok razem jeszcze kilka miesięcy jako studenci. Potem zostaną prawdziwymi bohaterami. Bohaterami, którymi chcieli zostać od dziecka. Katsuki Bakugo znalazł swoją alfę, a jego alfa znalazła jego. Mając ukochanego przy sobie, zrozumiał, że bycie omegą nie jest chujowe, gdy ma się swoją alfę. W wyniku małego niespodnanego wypadku para musi stawić czoła nowym wyzwaniom /// Opowieść opowiada głównie o kiribaku, ale mogą być też rozdziały, w których pojawi się tododeku^^ YAOI! BOY X BOY NIE LUBISZ, NIE CZYTAJ! SCENY 18+

shoto znajduje kota, a może to kot znajduje shoto? eksperyment nauczycieli, wspólne dzielenie metrażu, ukrycie wrednego sierściucha i problemy, na które todoroki jak i bakugo są bardzo podatni. sytuacja jest naprawdę skomplikowana, ponieważ serca młodych, przyszłych bohaterów nie były przygotowane na taki bieg historii. I takiego kota. dawniej hello kitty, obecnie filter

Bakugou hoduje brokuły, żeby zdobyć tego jedynego, niepowtarzalnego. Bardzo dziękuję mojej sześcioletniej siostrze za ten pomysł. Chyba za bardzo skupiłam się na przeżyciach wewnętrznych;-; Pisane: 27.12.2018 - 19.08.2019 Słowa: 16328

Yuanfen - dwie osoby, które zostały stworzone, by być razem; przeznaczenie. Po ukończeniu liceum Todoroki jako ukrywająca się omega przeprowadza się do Tokio i rozpoczyna tam pracę w niewielkiej księgarni. Mija kilka lat, gdy nagle na jego drodze ponownie staje wyjątkowo nieugięta alfa - Bakugou. I wszystko byłoby jeszcze dobrze, gdyby było to tylko krótkie, przypadkowe spotkanie. Jednak okazuje się, że ich ścieżki będą krzyżować się jeszcze wiele razy, aż wreszcie połączą się na stałe. *rozdziały w soboty 🙆* (co tydzień, a jak się nie wyrobię - co dwa xd)

-Zejdź mi z drogi. -Nie musisz od razu tak... -Zejdź. Mi. Z. Drogi. -Słuchaj, ja chcę ci tylko... - przerwał jej pisk. -Co ty wyprawiasz?! -Szukam swojego pola grawitacyjnego. Skoro chciałaś mi pomóc to masz okazję. -To była przenośnia! Jesteś głupi czy jak?! Nie odpowiedziałem. Zdawałem sobie sprawę że znaczenia tych słów, ale to lepiej było przemilczeć. Co ona myśli o nim? Szpaner. Kretyn. Psychopata. Co on myśli o niej? Niezdara. Ściemniara. Pyza. Ona myślała, że będzie mogła żyć w zgodzie ze wszystkimi, mając na celowniku tylko swoje marzenie, swój plan. On z kolei chciał wierzyć w to, że będzie miał święty spokój, że nikt nie będzie mu zawracał głowy i będzie mógł poświęcić się w pełni pracy nad sobą. Zaskoczy was stwierdzenie, że kompletnie im się nie udało? Opowiadanie głównie o Bakugo i Urarace, czyli Kacchako, chociaż, jak to w moich opowiadaniach bywa, wcale nie będzie od razu różowo, słodko, pastelowo i cudownie. Poza tym strony tej książki nawiedzą również pozostali bohaterowie, odgrywając większe i mniejsze role. W końcu dobra historia to coś więcej niż wątek miłosny, prawda? Okładka, póki co, nie jest mojego autorstwa, jest fanartem (jako i rzecze podpis autora), ale zmienię gdy tylko będę mieć czas zrobić własną.

Czekał na to, odkąd pamiętał. Codziennie. Każdego dnia czekał, aż czekanie się skończy. A kiedy kończył czekać? Czy miał jakiś pożytek albo przyjemność z tego, co zaczynało się po czekaniu? Po co czekał? Na co, na kogo? Bo nie na niego... czyż nie?

Nie wiedzieli, kiedy ani jak to się zaczęło. Żaden z nich tego nie chciał. A jednak, ciągnęli to do przodu, nie wiedząc, kiedy przestać. Czy to dla nich lepiej, czy może gorzej?