"Szukałem jej, zanim zdałem sobie sprawę, że jest prawdziwa." | All rights reserved ® | Original story by @disbmyfandom | The Scorch Trials & The Death Cure story | Translation copyright ©Megan__Grey

Ładowanie-- DRESZCZ // Pliki // podsumowanie // - - Obiekt A12: Joan "Wyzwolicielka" Imienniczka: "Joanna d'Arc" uważana za bohaterkę Francji, podczas odegrania ważnej roli lancastryjskiej fazy wojny stuletniej i wyzwolenia z Orleanu we Francji. - Joan to ognistowłosa dziewczyna o silnej woli, która została wysłana do labiryntu z powodów, których nie pamięta. Jednak tragiczne wydarzenie powoduje, że jej silna wola zostaje złamana. To znaczy, dopóki nie pojawi się nieśmiały chłopak o imieniu Thomas. Czy będzie w stanie poskładać w całość serce i ich przeszłość, pomimo otaczających ich ścian? | All rights reserved ® | Original story by @wegottarunner | Translation copyright ©Megan__Grey

Dwie nastolatki budzą się w murach ogromnego labiryntu, nic nie pamiętając. Myślały, że znalazły wyjście jednak okazało się to sercem labiryntu zwane strefą. Wprowadzają tam totalny haos przez co nie zyskują sympatii pozostałych streferów a przynajmniej nie wszystkich. Nie zyskują zaufania ponieważ wydają się inne. Nikt nie wie, że bez nich labiryntu nie da się opuścić. Myśleli, że po opuszczeniu labiryntu nastąpi koniec i będą wolni oraz odzyskają swoje dawne życie. Jednak kłamstwa wyszły na jaw a streferzy znów musieli uciekać. Tina i Suzy kłopoty miały w naturze, jednak swoimi charakterami skradły serca niektórych. Odnalazły rodzinę a teraz muszą zmierzyć się z najgorszym. Teraz ich głównym celem było znalezienie przyjaciela, czyli powrót do przeszłości. Do miejsca gdzie wszystko się zaczęło. Tina dowiaduję się szokujących rzeczy a zarazem kolejnych kłamst ze strony DRESZCZU. Suzy musi dokonać poważnego wyboru. Czy miłość chłopców do dziewczyn przetrwa? Jak okrutne okaże się być ich los? O co tak naprawdę chodziło całej organizacji zwanej DRESZCZ? "Miłość zaczyna się tam gdzie przyjaźń lub nienawiść" 24.09.2018 r.- 1 miejsce w #wiezienlabiryntu 27.11.2018 r. - 1 miejsce w #koniec Luźne Fan fiction na postawie serii filmów pt. Więzień Labiryntu. (Więzień Labiryntu, Próby Ognia, Lek na Śmierć) Nie występują elementy z książki. Pisane luźno i z humorem :D

Gdy Ruth - dziewczyna z grupy B - zostaje porzucona przez dziewczyny ze swojego labiryntu, musi okraść śpiących ludzi. Zostaje jednak złapana na swoim uczynku, przez co zmuszona jest podążać z nimi...

Książka nie pisana jak na razie Ciemność... Jedyne co teraz widzę. Strach... To właśnie teraz czuję. Gdzie jestem? To pytanie krąży w mojej głowie. Słysze cichy warkot, skrzypnięcie. Czuję jak coś, w czym jestem, nagle porusza się z ogromną prędkością ku górze. Zaczynam krzyczeć. Łzy same cisną się do moich oczu. Odbijam się od metalowej kraty. Tracę przytomność... Otwieram powieki. Czuję ogromny ból pulsujący z tyłu mojej głowy. Pamiętam tylko moje imię Elisa. Słyszę ciche dźwięki dobiegające do moich uszu. -Halo, żyjesz?!- potrząsnęła mną jakaś dziewczyna. Była to ciemna blondynka o brązowych oczach. Była dość wysoka, szczupła i bardzo ładna. -Tak- odparłam. Gdzie ja jestem i kim ty jesteś?- dodałam. -Ja jestem Natalie- podała mi rękę. I tak jak ty, jestem tu uwięziona- dodała. -Jak to uwięziona?- zapytałam z niedowierzaniem. -Tak to. Wstań, to ci pokaże. Wyszliśmy z jakieś chatki, która jak myślę, jest szpitalem. Obszar, na którym się znajdowaliśmy jest ogromny i zielony. Jest w kształcie dużego prostokąta i z każdej strony kończy się murem. Mur ten jest bardzo wysoki. Wszyscy stoją pod jedną ze ścian, która była otwarta. Dziwne pomyślałam. Dopiero gdy podeszłam bliżej, zobaczyłam, że w środku jest jakiś labirynt. -Co to jest?!- zapytałam, nie udając zdziwienia. -Labirynt, kochana- odpowiedziała. -To widzę!

"Sądzili, że ich zdradziłam. Ja jednak uważałam inaczej. Postawiłam na swoim i byłam z tego dumna. Wiedziałam co mnie czeka, ale i tak to zrobiłam, zresztą tak jak każdy by to zrobił na moim miejscu. Zrobiłam to by chronić ukochaną osobę i wcale tego nie żałuję. Jeśli myśleli, że tym mnie wystraszą to się grubo mylili. - Błagam nie róbcie tego! - krzyczał Thomas. - Ona nic nie zrobiła! - Nic im nie mów! - zwróciłam się do niego. - Dajcie jej zastrzyk i wsadźcie na miejsce! - zawołał ponownie męski głos, jednak nie wiedziałam do kogo należał. - Stójcie! - Thomas próbował mnie bronić. - To nie ona! To byłem ja! - Nie! - krzyknęłam. - Obiecałeś mi coś! Nic im nie mów... - nie mogłam powiedzieć nic więcej, bo w tej samej chwili poczułam ukłucie w szyi i krzyk Thomas'a. - Powodzenia... - warknął ten sam męski głos, jednak wciąż nie wiedziałam do kogo należał. Spojrzałam po raz ostatni na Thomas'a. Brunet w końcu uwolnił się od strażników i ruszył w moim kierunku mimo, że strażnicy, którzy mnie trzymali, prowadzili mnie już w stronę pudła. Chłopak zdążył do mnie podbiec i w ostatniej chwili złączył nasze usta. Chwilę potem strażnicy ponownie nas rozdzielili, a ja zaczęłam tracić przytomność. - Odnajdę cię! - krzyknął do mnie. - Wiem... - szepnęłam i zapadłam w ciemność." • Coloring Book Cover by Lean • Opowiadanie na podstawie filmów "Więzień Labiryntu".

Jest to kontynuacja trzeciej części filmu "Więzień Labiryntu" moimi oczami. Praca bierze udział w konkursie literackim "Splątane Nici" organizowanym przez @adriananitaniteczka Osiągnięcia: 09-02-2018 #71 miejsce! Dziękuję xx 16-02-2018 #65 miejsce! Jeju xxxx 18-06-2018 #1 miejsce w opowiadaniach z Dylanem!!

Nie pamiętam niczego. Znalazłam się w Strefie - miejscu, w którym grupka nastolatków odciętych od świata musi przetrwać. Moje przybycie tutaj jest końcem dotychczasowego życia, jednak okazuje się także początkiem nowego. Mam wybór. Mogę uciec i pogrzebać swoją przeszłość już na zawsze lub zaprzepaścić wszystko i odzyskać stare życie. Która decyzja okaże się być tą właściwą?

Pewnego dnia pewna dziewczyna trafia do miejsca gdzie nie ma nikogo, oprócz otaczającego labiryntu. Pamięta, że ma na imię Octavia i nic poza tym. Dostaje zaopatrzenie i stworzyła pewnego rodzaju "Dom". Po paru latach do Strefy zaczynają trafiać sami chłopacy a dziewczyna stała się ich przywódcą i dzięki swoim umiejętnością przetrwania zyskała ich szacunek i lojalność. Jednak pewnego dnia gdy pudło wydało swój charakterystyczny dźwięk oznaczający przybycie świeżego i był nim pewien młody chłopak, ale okazuje się, że chłopak bardzo dobrze zna naszą główną bohaterkę...

❝Mówisz poważnie, Thomas? Wolność? Miłość? Rodzina? Naprawdę stuknij się w łeb, jeśli nadal wierzysz w takie bzdury.❞ DRESZCZ upadł. Denver padło. Świat umarł. Oni jednak nigdy nie przestali walczyć. __________________ thomas x oc perspektywa/pov: w 3os. status: zakończone all rights reserved ® cover by @Rosalie_TheDarkLady banner by @inwersjaczlowiecza copyright © 𝘀𝗼𝗻𝘆𝗮_𝘁𝗵𝗲_𝘁𝗿𝘂𝗲_𝗮𝗹𝗽𝗵𝗮 𝟮𝟬𝟮𝟬 [praca bierze udział w konkursie "tylko nie fanfiction" organizowanym przez @chwila_moment]