"Benden uzak dur... lütfen!" dedim ağlamaklı sesimle. Dudaklarındaki acı gülümsemem içimi burktu. Ama ondan korktuğum fikrini değiştirmiyordu. "Senden uzak durmak mı? Denemedim mi zannediyorsun?" dedi sert bir sesle. Gözlerinde acı vardı, bunu görebiliyordum. İlk defa duygu duvarlarını indirmişti. "Aşığım sana! Sana deli gibi aşığım" dedi bağırarak. "Seni her yerde görüyorum, kafamdan atamadığım tek şey sensin" Duyduklarım gerçek değildi, kafamı iki yana salladım, "İstemiyorum seni!" dedim ve birkaç adım geriledim. Duygu duvarı tekrar oluştu, en son gördüğüm şey kırgınlıktı. Soğuk ifadesi geri dönmüştü. Arkama bakmadan boş sokakta koşmaya başladım, nereye gittiğim hakkında bir fikrim yoktu. "Benden kaçamazsın!" dedi eğlenen sesiyle. Sesi boş sokakta yankılanırken koşmamı durdurdum ve hızlı bir şekilde nefes almaya çalıştım. Nefesimi düzenlediğimde doğruldum. Arkama hafifçe döndüm, yavaşça bana doğru geliyordu, yanındaki lamba bozuktu, ışık hafifçe titriyordu. Durdu, ayaklarını iki yana açtı ve ellerini cebine soktu. Yüzündeki yara izi daha belirgindi. Gözlerini kıstığını gördüm, "Kendini yorma, hangi deliğe saklanırsan saklan seni bulurum" bacaklarım kendiliğinden hareket etmeye başladı. Koştum, yorulmuştum ama yine de koştum. Dar bir sokağa girdim, önüme bakmasaydım duvara çarpacaktım. "Lanet-" diye mırıldandım. Sokak bomboştu. Duvara yapıştım, beni bulmaması için dua ediyordum. Ayak seslerini duyabiliyordum, buraya doğru geliyordu. Sokağın sonunu göremiyordum ama hızla oraya yürüdüm. Çıkmaz sokaktı. Arkamı dönecekken elleri belimi buldu. Vücudum kaskatı kesildi, sıcak nefesi kulağıma değiyordu. Yavaşça fısıldadı, "Ne kadar uğraşırsan uğraş, benden kaçamazsın! Gölgeden kaçamazsın"

Teresa Ballantyne, adım buydu. Ben küçükken annemle babam ölmüştü. Onların ölümünden sonra amcam tarafından New York'a götürülmüştüm. O zamanlar 8 yaşındaydım, zamanla ev işi yapmayı öğrendim. 13 yaşımdan sonra amcam gizemli bir şekilde ortadan kayboldu. Yan komşumuz her gün benimle ilgilenmeye başladı. 13 yaşımda en iyi arkadaşım olan Kate ile tanıştım. Ve şuan 17 yaşımdayım, ne basit bir hayat öyle değil mi? Hayatım özetlemesine böyleydi. Ta ki okula bir kaç yeni öğrenci gelip, bana kendilerininde kurda dönüşebilme yeteneklerinin olduğunu söyleyene kadar. Bana onlarla birlikte yaşamamı söylediler. İşte o gün en sonunda düzgün bir ailem, birçok arkadaşım ve yeni bir evim olacak diye sevinmiştim ama belanın en kötüsü onlarla tanıştıktan sonra başıma geleceğini elbette bilmiyordum. Not= Hikayenin ilk bölümleri kötü bir anlatımla yazılmıştır. Hikayeyi düzenlemeye almak istemediğimden bunu göze alarak okuyunuz.

"Neden her şey tam normale döndü....artık tamamen mutlu olacağız dediğim zaman yine bir şey ortaya çıkıyordu?? Belki de bu benim lanetimdi! Hatta varolmamın sebebi idi..." İnsandan kurtadama kadar her türlü canlıya kendini kaybettiren ve bir zehir. Canlının vücuduna yerleşip her saat hatta her dakika yayılmaya başlayan ve en sonunda beyni ele geçiren bu zehrin insanda bile çok büyük bir etki gösterirken bir kurtadama neler yapabileceğini düşünün! Üç evre var; hırçınlaşmak, etrafındaki haraket eden her türlü canlıya saldırmak, kendini öldürmeye çalışmak! Üçüncü evreye geldiğinde ise o artık o değil!!!! Yeni bir kurtadam türüyle tanışmaya hazır mısınız? TETA! "Size asla zarar vermem Bella!" "Ama vereceksin..."

Kurtadam içinde #1 Yepyeni bir yıl, kısmen de olsa yeni bir düzen ve yeni bir hayat....ÜNİVERSİTE... Yorucu bir mezuniyetin ardından hayat devam ediyordu ama bazı şeyler değişmeye dünden razıydı. Dostluk bile.... Kızlar yurdunda yaşanan sorunlar ile birlikte yıpranan Bella'nın ve sürünün peşini, bela yine bırakmayacaktır. Üstelik bu diğerlerine benzememektedir. Hayatlarının tehlikede olmasından ziyade bir şey daha sürüyü hayal kırıklığına uğratacaktır. İHANET! Görünmeyen gerçeklere siz bile hazır olmayabilirsiniz... KURTLAR ARASINDA SERİSİNİN 5. KİTABIDIR

Bella ve arkadaşları, Chris geri döndüğünde eski mutluluklarına yeniden dönmüştü ama her mutluluk uzun sürmüyordu. İnsanlığın hatta kurtadamların, belki de dönüm noktaları olan bir virüs tümüyle çevreyi sarmıştı. Bundan kurtulmak içinse özel bir şey gerekiyordu... Sınırları zorlayacak türden sırlarla dolu bu kitapta asıl gerçekler ortaya çıkıyor!! Dostluklar sınanıyor, sevgiler azalıyor, sabırlar tükeniyor!! "En zayıfımız bile en tehlikeli olanıdır!" KURTLAR ARASINDA serisinin 4. Kitabıdır

"Çok garip öyle değil mi?! Birini seviyorsun ve onu kaybediyorsun! Hiç olmayacak insanlardan şüpheleniyorsun! Kime güvenip güvenmeyeceğin konusunda kararsız kalıyorsun! Daha sonra bir şey öğreniyorsun, bir şey oluyor ve işte o zaman anlıyorsun!!! Hiçbir şey göründüğü gibi değildir!!" Bella ve arkadaşları Chris'in bu şekilde veda etmesi üzerine içlerine kapanırlar. Sürü birbirinden tamamen kopmaya başlar. Farklı şehirlere ve yerlere dağılırlar. Yaz boyunca birbirleriyle iletişim bile kurmazlar. Bella Washington'dan döndüğünde artık daha cesaretli ve güçlüdür. Aynı zamanda yalnız da değildir. Onun sonsuza kadar yanında kalacağına yemin etmiş amcası ve kuzeniyle birlikte döner!! Okulun ilk günlerinde aralarındaki açıklıktan dolayı birbiriyle konuşmayan sürü ilerleyen zamanlarda eski benliklerini hatırlar ve yeni bir gizeme atılırlar.... Bu gizemde birçok hayal kırıklığı, yıpranma ve cezalandırma hakimiyetini korur. KURTLAR ARASINDA serisinin 3. Kitabıdır.

Bella, büyük buluşmadan sonra her şeyin normale döndüğünü sanıyordu. Ama hiçbir şeyin bitmediğini aksine her şeyin daha yeni başladığının farkında değildi. Atladığı birçok konu vardı. Özellikle de Skyler'in sırtındaki noktalar... KURTLAR ARASINDA serisinin 2. Kitabıdır.

Yeni bir ev, yeni bir okul, yeni bir çevre, yeni bir HAYAT!! En yakın arkadaşının da bulunduğu grubun farklı olduğunu öğrendiğinde ne yapardın? Peki ailenin ölümüne bu farklı insanlar sebep olsaydı... KURTLAR ARASINDA serisinin 1. Kitabıdır.

Berdel magduru iki genc ve onlarin hikayesi! Gercek ailesinin Mardinli oldugunu ogrenen ve onlarin zoruyla Mardin'e gelen Masal ile, Amerika'da okulunu okuyorken berdel olmasi gerektigi icin Mardin'e donen Selim'in hikayesi.

- Sen beni mi izliyordun? - Hemde tahmin edebileceğinden çok daha uzun zamandır. Birden ortadan kayboldu. Etrafıma bakındım. Hayır yoktu. Gittiğini umdum ama birden sağımda belirdi. Dudaklarını kulağıma yaklaştırdı. Nefesi kulağımı gıdıklıyordu. - Seni izliyorum. Yeniden kayboldu. Sanki benimle oyun oynuyordu. Pis saçma ve tüm duygularımı alt üst eden bir oyun. Sol tarafımda belirdi ve yine aynı şekilde yaklaştı. Korkudan kıpırdamayı bırak nefes almayı unutmuştum. - Seni dinliyorum. Yeniden kaybolmadan önce çarpık bir şekilde gülümsediğini gördüm. Arkamda belirdi. Bu kadar yakın olması beni bir adım geri atmama sebep oldu. Ben geriye adım attıkça o beni köşeye sıkıştırmak için daha büyük adımlar atıyordu. En son sırtım duvara değdiğinde başka bir kaçış yolu kalmadı. Ellerini iki yanıma koydu ve alnını alnıma yasladı. Gülümsedi. Nefesini suratıma üfledikten sonra zarif bir sesle fısıldadı. - Seni hissediyorum. Hiçbir şey söylemiyordum. Sadece susuyordum ve tüm bunların ne anlama geldiğini çözmeye çalışıyordum. Aaron , beni,izliyordu. Düşünmek bile tüylerimi ürpertiyrdu. Peki ne zama izliyordu. Dinlemekten kastı neydi. Hissediyordu. Evet şu anda onu bende hissediyorum.