DİYARBAKIR/SUR «2016» Siz şimdi sanıyorsunuz ki her eline silah alıp, kamuflaj giyen asker oluyor. Yok aslanım. Öyle olmuyor işte o işler. Sen gel bir de Sur'da, Tel Aviv'de gör askeri. Gel benim elimde yanan namluları gör. Gel 5 bin derecelere çıkartmalarımı gör. Bak sen, nasıl eğitilmiş olduğumuzu bilmiyorsun. Neler yapacağımı bilmeden beni vasıfsız, vizyonsuz bir insan sayıyorsun. Değilim. Benim tek amacım ot gibi yaşamamak ve kendimi sürekli geliştirmek. Ve sen beni tek meziyeti silah kullanmak olan biri olarak göremezsin. Ben matematiği, rüzgarı ve dünyanın dönüşünü hesaplamaya kadar kullanıyorum, fiziği yanlızca e=mc2 olarak bilmiyorum bazıları gibi, ben fiziği mermimin havada kalış süresine kadar hesaplarken kullanıyorum, barutumu ayarlarken kimyanın tarihini tekrar yazıyorum, vurulduğumda ölmemek için turnikemi ben yapıyorum emin ol fizyolojime oldukça da hakimim. Ben 47 ayrı derse tabi tutuldum. 47 sini de en iyi şekilde geçip harp okulu birinciliğine oynadım. Kazandım da git bak kütükte Babamın adının altında adım yazıyor. Yan dal olarak Mekanik mühendisliği bile bitirdim. İç dış mekanikten de güzel anlarım. Getir bana bir silah bakarak dökeyim içindekileri. İngilizcem, bir ingilizin yanında konuştuğum zaman ben söylemeden ingiliz değil de Türk olduğumu anlamayacakları bir düzeyde. Sen şimdi gelip bana vizyonsuz diyemezsin. Sırf meskenim dağlar diye. Gel ben seni götüreyim Sur'a. Yoksa anlamayacaksın.

Karısının ölmesiyle tüm dengeleri değişen ve kızının öğretmeniyle yeniden aşkı tadan bir baba ile aşkı hiç ummadığı bir adamda bulan bir öğretmenin öyküsü... Not: Mafya kitabı değildir. Yetişkin okurlar için uygundur. Yetişkin içerikli sahneler içerir. Ön yargılarınızı bir kenara bırakın ve hikayenin ilk bölümlerine göre hüküm vermeyin! Bu kurguda geçen kişiler, olaylar ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Başlama Tarihi: 16.06.19

Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...

☆YALNIZCA İLK 5 BÖLÜM BURADADIR İNTERAKTİF HİKAYE MODU İLE HİTREADS UYGULAMASINDA OKUYABİLİRSİNİZ☆ Bir yıldız kaydığında hep tek dilek dilerdim... 'Uzaylı istilası istiyorum.' Ve bir uzaylı gelip tüm kalbimi istila etti. O bir uzaylıydı... Ben ise artık Uzay'lıydım. ⭐⭐⭐ "Ya Sedef niye bana inanmıyorsun? Yıldız kaydı diyorum, dilek diledim diyorum. Sonra hop biri bir uzaylıyı paketleyip kapıya bıraktı diyorum." Sedef ayağa kalkıp, "Kafayı iyice sıyırdın diyorum," dedi dişlerinin arasından. "Madem sen anlatmıyorsun, ben de gidip Tuna'yı ararım." Elindeki siyah yumurtayı avuçlarıma bırakıp hızla eve yöneldi. Bense peşinden koşturmaya başladım. "Sedef vallahi doğru söylüyorum ya!" Tepki vermeden evin önüne doğru yürümeye devam etti. Bense hala onu doğruyu söylediğime ikna etmeye çalışıyordum. Birden küfredip durunca sırtına tosladım. Ne olduğunu görmek için başımı yana eğimlemiştim ki Sedef hızla dönüp gözlerimi kapattı. "Ne yapıyorsun ya?" diye inledim. Elini çekmeye çalıştım ama izin vermedi. "Sakın bakma!" "Niye ki?" "Senin uzaylı dirilmiş kapıda bize bakıyor." "Hadi ya!" dedim haddinden fazla bir sevinçle. "Çeksene elini, ben de bakacağım." "Bakma dedim Asel. Adam..." "Uzaylı!" diye düzelttim. "Tamam, uzaylı..." "Uzaylı?" "ÇIPLAK!" diye bağırdı. © Tüm Hakları Saklıdır.

Vatan Sana Aşkım Feda... Her şey Asya öğretmeni kurtarma operasyonuyla başlamıştı. Yüzbaşı Yıldırım Candaroğlu timiyle birlikte hiç istemese de gizli bir görevin içine dahil olmuştu. Terör örgütünün elinden kurtardıkları sırlarla dolu, güzel öğretmenin gözlerine baktığında başına gelecekleri hiç tahmin edememişti. Asya'yı askeriyeye teslim edip görevini tamamlayacağını düşünmüştü ama Albay'ın sözleriyle her şeyin daha yeni başladığını görmüş oldu. Asya Kılıç onun yeni göreviydi. Hiç bilmediği ve istemediği görevi tüm güzelliği ve tutkulu doğasıyla karşısında duruyordu. Yıldırım'ın ise tek istediği askerlerini güvende tutmak ve devletine yararlı olmaktı. Devletin ondan istediğiyse her ne olursa olsun Asya öğretmeni korumasıydı. Yıldırım Candaroğlu ilk defa ona verilen bir görevi yerine getirmek istememişti. Asya Kılıç ona tutkuyla bakarken Yıldırım Candaroğlu görevini yerine getirebilecek miydi? Güzel kadının sırlarını çözebilecek ve kardeşim dediği adamları koruyabilecek miydi? Ve ona tutkuyla bakan gözlere karşı koyabilecek gücü kendinde bulabilecek miydi? * Yıldırım Candaroğlu, Yakup Başkesen, Dursun Çakır, Onur Yılmaz, Adem Gözüpek, Bekir Ulu, Aziz Mertoğlu, Sercan Yıldız, Osman Polat, Deniz Erez, Umut Ertürk hepsinin ayrı ayrı hikayesi vardı ama onları birleştiren tek şey şimdi minik gizemli bir öğretmen olmuştu. Gözü kara, iri, yakışıklı askerler herkesin yüreğini titretirken kendi hayatlarında olup biten her şeye rağmen komutanlarının yanında olmaya devam edeceklerdi. Gizli operasyonda onları bekleyen süprizlere ise hiçbiri hazırlıklı değildi. Aşk ummadıkları anda kapılarını çalacak, hepsini yerle bir edecekti...

Antonio Rafael Del Piero, Yasemin Aktaş'a birkaç haftalığına birlikte vakit geçirmeyi önerdiğinde, genç kadın sadece takılacaklarını, sonra da herkesin kendi yoluna gideceğini düşünmüştü. Ama öyle olmadı. Yasemin, Antonio'ya aşık olup, İtalyan bir milyonerin bebeğine hamile kaldı ve birden ikisinin de tüm hayatı tepetaklak oldu.

Omen Serisi -1- Fantastik İçinde #21 **Şeytan'ın kanını taşıyan birbirinden ateşli Omenlerle tanışmaya hazır mısınız?** Yaşamını lanetliyle boğuşarak, kabullenmeye çalışmakla geçirmiş kana susamış vahşi bir savaşçı. Alexios. Merhamet duygusu zayıf, saldırgan ve tehlikeli bir adam, paranormal dünyadaki besin zincirinin en tepesinde yer alan, Lucifer'ın yarattığı Omen ırkının ilk öncülerinden biri. Acı, öfke, lanet. Alexios'u var eden kelimelerden sadece birkaçıydı. Bütün bir hayatı bu duyguların arasında gidip gelmekle geçmiş, gücü duygularından oluşan o kara çukuru sayesinde büyümüştü. Fakat birinin diğerinden farklı olmadığı, iblisleri avlamak için çıktığı sıradan sandığı bir gecede, aklını başından alan bir dişiyle karşılaştığında her şey değişecekti. Üstelik bu faniyi kısa bir anın büyüsüyle kendine bağladığında, en kötü hatayı yapacaktı. Ona gerçek dünyayı gösterecekti... ©Tüm hakları saklıdır. Hiçbir şekilde iznim dışında başka bir yerde paylaşılınamaz, kopyalanamaz ve çalıntı olayı yapılamaz.

İzlerimiz, bunlar bizim kaderimiz ve bizi bırakmayan tek şey kaderlerimizdir. Biz izimizden ibaret değiliz ama izimiz bizden ibaret. Kendimizi buna adadık. Gelecekler, az kaldı... - "Bir karanfil, işte siz oydunuz..." - 07.19 savaş kategorisi #10 Kapak tasarımı: @kairosay

Bu çalışma sadece Kitapyurdu'nda online satıştadır. Her sevenin hayalidir sevdiği ile bir ömür mutlu yaşamak ancak her sevene nasip olmaz sevdiği ile yaşlanmak. Bazen ne kadar çabalasan da yetmez. Aşkta isimler değişir, hikâyeler değişmez. Ya giden olursun ya kalan. Kader birleştirir yolları ve yine kader ayırır onları. Sevgiliden geriye, bakmakla eskimeyen fotoğrafı, göz kapaklarının ardına işlenmiş yüzü, yüreğinin bir köşesine sığmış ama dünyana sığamamış aşkı kalır. Yıllar geçer, pişmanlıklar keşkelere döner. Sen büyürsün yaş aldı derler. Aklında hep bir soru, yüreğinde hep bir isim kalır. İstesen de istemesen de gönül vazgeçmez. Söyledikleri gibi olmaz, her aşk bir gün bitmez. Bu roman bitmeyen bir aşkın hikâyesidir. Sadece Kitapyurdu'nda online satışta.

"Benden uzak dur... lütfen!" dedim ağlamaklı sesimle. Dudaklarındaki acı gülümsemem içimi burktu. Ama ondan korktuğum fikrini değiştirmiyordu. "Senden uzak durmak mı? Denemedim mi zannediyorsun?" dedi sert bir sesle. Gözlerinde acı vardı, bunu görebiliyordum. İlk defa duygu duvarlarını indirmişti. "Aşığım sana! Sana deli gibi aşığım" dedi bağırarak. "Seni her yerde görüyorum, kafamdan atamadığım tek şey sensin" Duyduklarım gerçek değildi, kafamı iki yana salladım, "İstemiyorum seni!" dedim ve birkaç adım geriledim. Duygu duvarı tekrar oluştu, en son gördüğüm şey kırgınlıktı. Soğuk ifadesi geri dönmüştü. Arkama bakmadan boş sokakta koşmaya başladım, nereye gittiğim hakkında bir fikrim yoktu. "Benden kaçamazsın!" dedi eğlenen sesiyle. Sesi boş sokakta yankılanırken koşmamı durdurdum ve hızlı bir şekilde nefes almaya çalıştım. Nefesimi düzenlediğimde doğruldum. Arkama hafifçe döndüm, yavaşça bana doğru geliyordu, yanındaki lamba bozuktu, ışık hafifçe titriyordu. Durdu, ayaklarını iki yana açtı ve ellerini cebine soktu. Yüzündeki yara izi daha belirgindi. Gözlerini kıstığını gördüm, "Kendini yorma, hangi deliğe saklanırsan saklan seni bulurum" bacaklarım kendiliğinden hareket etmeye başladı. Koştum, yorulmuştum ama yine de koştum. Dar bir sokağa girdim, önüme bakmasaydım duvara çarpacaktım. "Lanet-" diye mırıldandım. Sokak bomboştu. Duvara yapıştım, beni bulmaması için dua ediyordum. Ayak seslerini duyabiliyordum, buraya doğru geliyordu. Sokağın sonunu göremiyordum ama hızla oraya yürüdüm. Çıkmaz sokaktı. Arkamı dönecekken elleri belimi buldu. Vücudum kaskatı kesildi, sıcak nefesi kulağıma değiyordu. Yavaşça fısıldadı, "Ne kadar uğraşırsan uğraş, benden kaçamazsın! Gölgeden kaçamazsın"