Yetimhaneden kaçtığı günün gecesinde, dünyaya düşmekte olan bir meteorun parçasını kalbinde ağırlamak zorunda kalan Saye, o gece değişen yüzlerce çocuktan biri olur. Bu taşların küçük sahiplerini bulup onlarla bütünleşmesi, hiç şüphesiz onlara fantastik bir diyarın kapılarını aralayacaktır. Hayal taşları; Zihninin en derin arzularını bulup avuçlarını bu güçle doldururken, tam tersi olan Kâbus taşları; Hayallerinin ötesindeki kâbusu ortaya çıkarır. Ona bir albino görüntüsü vererek alay eden gücü ise Saye'ye gölgelerin hükmünü vererek önünde diz çökecekti. Bazı ruhlar vardır ki daima düşmeye mahkûm bırakılıp, kanayan dizlerinin acısı için göz yaşı dökerler. Saye'ye sunulmuş zamanda acı ne yazık ki artık ona gözyaşı değil, zevk verecek kadar yakınlaşmıştır. Evren, sihirle yontulmuş bir ruha sahipti. Sırlar gün yüzüne çıkarken macerayı da beraberinde getirecekti... ••• Bilimkurgu #1 Kapak tasarımı Limaei'ye aittir💙

❝Karanlık çöktüğünde parlayan tek yıldız benim. Ben, sonsuz ışığın başladığı yerim.❞ Eleta tanıdığı bütün kişiler tarafından yalanlarla kandırılmıştı. Hiçbiri bunu onun kötülüğü için yapmamıştı fakat ihanetin acısının alevi bir türlü içinde sönmüyordu. Dahası bir an önce kim olmak istediğine, ne yapmak istediğine karar vermeliydi. Günlerini küçücük odada kendini hapsederek mi geçirecekti, yoksa kapıyı açıp her gün saatlerce kapısında bekleyen Gölge ile konuşup gerçekleri mi dinleyecekti? İki krallığın da yalanları gün yüzüne çıkarken Eleta konumu artık farkındaydı. Onu iki seçenek bekliyordu: Ya sessiz kalacak, her şeye göz yumacaktı. Ya da Nora Payre'nin isyanına katılacak, kördüğüm olan hayatı çözülmeye başlarken bir koruyucuya dönüşecekti. Bundan önce yapması gereken tek şey, geçmişinde ona unutturulan anılara bir bir kavuşmaktı. Önünde çok şey vardı. Bunu biliyordu. Fakat artık içindeki gücü de biliyordu. Tükenmek bilmez bir karanlık, içinde kan gibi akan ışık, alacağı yeni rünler ve yapılacak eğitimler onu bekliyordu. Üç kitaplık bir seri olan Ölümün Dansı Serisinin ikinci kitabıdır! -------------------------------------------------- (Kitap Formatında Sayfa Sayısı: +1300.) (Kelime Sayısı: 370 BİN.) -------------------------------------------------- Başlama Tarihi: 2019 Yazı. [TAMAMLANDI.] TÜM HAKLARI SAKLIDIR! Herhangi bir çalıntı, kopyalama vb. durumlarda yasal işlem başlatılacaktır!

Elzem Akay'ın sıradan ama güzel bir hayatı vardı. En iyi okullarda okumuş, en güzel oyuncaklara ve kıyafetlere sahip olmuştu. En değerli mücevherler daima onun boynunu süslemiştir. Lüks içinde yaşarken hayatta istediği her şeye kolayca sahip olmuştu. Üzerine titreyen iki abisi, onu hep güldüren kız kardeşi, iyi bir yengesi ve onu sürekli çıldırtan bir hizmetçisi varken hayat ona karşı fazlasıyla cömertti. Tüm bunları ne bozabilirdi ki? Bir gece korkunç bir ritüele kurban edildiğinde gözlerini bambaşka bir dünyada açar. Orta Çağın hiyerarşisinin içinde kalmışken eve dönmek hiç kolay değildi. Kendi dünyasında bir öğretmenken Ölümsüzlerin akademisinde bir hizmetçi olunca, sınıf farkının acımasız gerçekleriyle yüzleşir. Burası onun dünyası değildi, burası barbarların hüküm sürdüğü Araftı ve o, hayatta kalmak istiyorsa lüks alışkanlıklarından ödün vermeyi öğrenmeliydi. *** "Medeniyet yoksunu, vahşi barbar!" diye ona sesimi yükselttiğimde çatılan kaşları umurumda bile değildi. Tüm gün kuyudan su çeken o değildi. "Şu sivri dilin bir gün başına bela olacak." Sert bakışlarla beni uyardıktan sonra merdiveni işaret etti. "Kahyadan fırça yemek istemiyorsan işinin başına dön." "O kadın bir cadı." Ondan bahsederken bile tiksintiyle yüzümü buruşturdum. "Bence benden nefret ediyor." "Hayret." Kaşları alayla yukarı kalktı. "Oysaki çok sevilesi bir kadınsın." İğneleyici sesiyle ters ters ona baktım. "Sizde öyle Savcı Bey," dedim oyunbaz bir ifadeyle. "Sizi görenlerin yüzünde güller açıyor." "Bunu inanarak söylemiyorsun." "Tabii ki inanarak söylemiyorum." Gülerek bana ikinci kez merdiveni işaret etti. "İşinin başına dön aksi taktirde yarın seni sınıfıma almam. Bir hizmetçiye ders verdiğim için yeterince sorun yaşıyorum." Bu vahşiler kendi dünyamda ne kadar zengin ve asil olduğumu anlamak istemiyordu.

"Hiçbir yenilgi böylesine görkemli, hiçbir zafer böylesine acınası olmamıştır!"

Ormanın içinde uyanan bir kız ... Hafızası silinmiş bir kamp dolusu insan ... Dövmelere göre ayrılmış gruplar ... Savaşın eşiğinde bir ülke ... Carmen Byose, ormanın ortasında uyandırıldığında karşsında kendisine doğrultulmuş bir tüfek namlusu görmeyi hiç beklemiyordu. Gittiği yerde hafızası silinmiş bir kamp dolusu insanla yaşaması ve onlara uyum sağlaması beklenirken kendisi de hiçbir şey hatırlamıyordu. Ancak onlardan farklı olarak Carmen grubunu ve belki de oradaki yaşamanı belirleyen en önemli şeye; ön kolundaki dövmeye sahip değildi. Bir hata sonucu mu oraya düştüğü bilinmezken onun bu garipliğinden çekinen ve ne yapacağını bilemeyen kampa ve lidere karşı kendisini korumak dışında bir gayesi olmaz. Geldiği yere kaçıp ormana sığınırken sürekli etrafında dönen olaylara ve kendine dair yeni şeyler öğrenir. Dövmelerin temsil ettikleri , kamp sistemi , kendi geçmişi ve düşmanları ... Carmen, kampta ve sonrasında namlunun ucunda yürümeyi bırakmazken kendi sınırlarını zorlamak, benliğini keşfetmek ve süregelen savaşta yer almak zorundadır. Bilinmezliklerle ve ters köşelerle dolu, fantastik ve bilimkurgunun karması olan kitapta uzun soluklu bir macera sizi bekliyor olacak. ***Wattpad Fantasy Tr okuma listesinde (Soluksuz Diyarlardan Kopup Gelenler ) ~Başlangıç Tarihi : 28.06.2020 ~Bitiş Tarihi : 20.09.2020 TAMAMLANDI- Tüm hakları şahsıma aittir.***

Onu sevmek, yer çekimi gibiydi. Kendimi bıraktığım anda olacak bir şey. Nefes almak gibiydi. Onu nasıl sevmeyebilirdim? Bu imkansızdı. Ve o an kendimi bıraktım. Bu hissin güzelliğine. Doğallığına. Kalbimi yakışına, bıraktım. Bir saniyeliğine beynimde yeşil gözleri belirdi. Ve narin ellerinin, benim büyük ellerime nasıl tam olarak sığdığı. Sanki bana özel yapılmış gibi. Narin kollarını bana sardığında hissettiğim o duygu sarsıntısı. Bana baktığında, kalbimin sarsılması. Sonra gelecekten gelen bu görüntüler kesildi. Ölü, donmuş bir kalp tekrar atabilir miydi? Sanırım benimki atmak üzereydi. İçimi dolduran hisleri anlatacak kelimeleri bulmak için çabaladım ama onları tanımlayacak kadar güçlü kelimeler yoktu. Uzunca bir süre boyunca bu yeni, aykırı hislerin içinde boğuldum. Tekrar yüzeye çıktığımda bir zamanlar olduğum adam değildim. O an, yeniden doğmuştum. Gerçekten söylenen her şey doğruymuş. Eski zamandan bir söz vardı. Bir kurtadam üç kez doğar: Dünyaya geldiği zaman, ilk dönüştüğü zaman ve son olarak da mühürlendiği zaman. Ve ben onundum. Ve onun için her şeyi yapacaktım. Ve o ne isterse o olacaktım. (Alacakaranlık serisinin kurtadamlarından esinlenilmiştir.) 04.07.20~ #1- kurtadam 16.07.20~ #1- fantastik 23.08.20~ #1- mühür 12.11.20~ #1- teenfiction

Dans ettiği prensesi, merdivende düşürdüğü ayakkabısından tanımaya çalışan fetişist prensin değil; hazırladığı listeye en uygun prensi arayan, prensesin hikayesi. İstanbul Masalı'ndan tanıdığınız Kuzey Deniz nam-ı diğer, Hiter Jr. ve gizli bir halk kahramanının (!) kahkahalarla dolu trajıkomik masalına hoş geldiniz. & Not: Bu hikaye İstanbul Masalı'nın devamı niteliğinde DEĞİLDİR. Tamamen bağımsız bir kurgudur.

Mizah#1 •27.04.2018• Merhaba ben Beliz, Beliz Deniz. Adımla soyadım arasındaki uyum ailemin bana daha doğduğum anda mizahşör yanlarını ispat etmek için yaptıkları koca bir şaka demek isterdim lakin, gerçek ama siz bana kısaca Belo ya da Pirana diyebilirsiniz. Benim için toplayıp çıkaramadığım her şey bir hayal ürünüydü, geçmiş zaman kullanıyorum çünkü tüm doğrularımı bana sorgulatacak bir şey oldu, ne mi oldu? O'nu gördüm. Daha sonrasında ne aklımı toplayabildim ne de onu kalbimden çıkarabildim. Peki neden çikolata gözlümün yanında değil de buradayım? Sizlere bir masal anlatacağım, kendi İstanbul Masalı'mı. Bu masalda anlatıcınız maalesef ki aklı selim bir dış göz değil. Öyle masallardaki gibi saf ve masum prensesler de beklemeyin, prensimizin de beyaz bir atını uzak diyarlara sürdüğü falan yok. Kendisi iş hayatındaki tahtından ben ise Chanel çantalarımın ve Loubotinlerimin bana verdiği yetkiye dayanarak tüm moda ikonluğumla sizleri selamlıyorum. Bolca eğlenceye, çokça stalk yapmaya hoş geldiniz. Hadi gelin size plan nasıl kurulur, stalk nasıl yapılır ve bir erkek nasıl parmağınızda oynatılır anlatayım.

Güneş Uyar. Bir mühendis. Beynin %90'ı erkekçe çalışan, yıllarca erkekler içinde kalmış bir genç kız. Çınar Tekin İnanoğlu. Bir patron ya da iş veren ya da her neyse işte. Aşkın varlığını kabullenmiş ve ondan kadınlarla birlikte olarak kaçan bir genç adam. 'Bu bir Grey filmi değil genç bayan. Çünkü ben ne seninle sapkın bir şekilde birlikte olacağım ne de en sonunda sana aşık olacağım. Bu anlaşmanın en önemli kuralını unutma' dedi gözlerime bakarak. Ne dememi bekliyordu ki? Ben sana aşık olalı çok oldu? Nasıl? Bence de mantıklı. Tabi bunu söylediğim an kıçıma tekmeyi yerdim ve bu lanet adama bin kilometreden fazla yaklaşamazdım. Peki neden mi? Çünkü biz onun da dediği gibi bir anlaşma içindeydik. Peki neden mi? Sırf onun için. NOT:Hikayede adı geçen erkekler tamamen hayal ürünüdür, hayallere kapılmayınız ;) Bir tuzvelimon klasiği ;) Sıradan hayatlar, sıradan aşklar, sıradan anlatım. (Çınar Tekin İnanoğlu)

Stuart McStout, "herkesin" bildiği bir ambulans görevlisiydi. Bir Acil Tıp Teknisyeni. Ancak "herkesin" bilmediği, onun geçmişiydi. Nereden geldiği. Stuart'ın çok konuşmaması uzak tutmuştu herkesi ondan. Şuana kadar! Stuart'ın hayatı, yolda bulduğu bir kız yüzünde değişmek üzere... Belki de onun yüzünden değildir. Bu sadece kaderin ona bir cilvesidir... Kim bilir?