park jimin

Ölüm sonsuzluk muydu? Ya da kocaman bir karanlık. Belki de can yakan en büyük karanlıktı. Karanlıkla tanıştığında başlar her şey aslında. Canın yandığında, kalbin acıdığında bulanırsın tek renge. "SİYAH'A" Ya peki seni kurtaran bir umudun varsa. Acılarına alıştıracak, kanayan sol yanını durduracak, yaşamına devam ettirecek bir umut. Belki de umuduna yardımcı olacak bir intikam. güçsüz olduğunu düşünen insanlara sesleneceğiz hep birlikte. Yola; düşmüş biri olarak değil, diz çökmüş biri olarak başlayıp hep beraber ayağa kalkacağız. Hep beraber umudumuza sarılacağız. Şimdi herkes sessiz olsun, o cümleyi tekrar ediyoruz.. "siyahın sonsuzluğunda kaybolup, mavinin umuduna tutunan tüm herkese" Kitabın yayımlanma tarihi: 11 eylül 2018 #mavi 72. #sevmek 100. #mavi 133. #siyah 13. Kapak tasarımı: @Tunahikayeleri Herhangi taklit, sözleri çalma, konunun aynısının yazılıp paylaşılma vs durumunda adli işlemlerin başlatılabileceğinden emin olabilirsiniz. Tüm hakları sakladır.

İki ruhun tek bedende savaşı ve tutkulu bir aşk.. Karanlık dünya mı kazanacak yoksa aydınlık dünya mı, Aşk mı? Sıradan görünen hayatın içindeki büyüleyici dünya, " Bana kim olarak dönersen dön, benimsin" dedi aşık olduğu adam... Tüm okuyucularımızın gönlüne hitap eden, onların isteklerine adeta cevap verecek bir kitap.. Başlıyoruz...

"Acıdan geçemeyen kadının, acısı bitemeyen adamla; kırık dökük sevdası." Kendini bilmez bir gecede, ay tamda göğün bağrında uyuklarken başladı her şey. Kader; dizleri yaralı bir kızı, dudakları kan kokulu bir adamın koynuna sardı. Yitirdiği hafızasının ardından, hiç bilmediği bir adamın elini tuttu. Geçmişi hatırlamaya çaba gösterdiği her an kendiyle ilgili bilinmezlere daldı. Adam her an köşe başındaydı, soluğundaydı ve ne parmağındaki yüzük, ne de hatırlamadığı geçmiş bu ihtirasa mani olamadı. Oysa ki şeytanın ini, adamın köşesi kıvrılmış zihniydi. Kadın adamın cehennemiydi; saf ateşin koynu, zemheri kışın soluğu.