Blackpink' in en güzel fotoğrafları.❤❤❤

Her okuyanın içinde kendinden bir parça bulacağı, kendini yanlız hissetmeyeceği, içeriğinde gerek şiir gerekse herhangi bir söz barındıran bir kitap...

Bir başkasına verilmiş ve sonrasında unutulmuş, tutulmamış sözler. Sonradan hatırlandığında sözü veren kişiyi neden yaralasın ki. Helede bu sözün kendi hayatına hiçbir etkisi olmayacaksa. İnsanların hayatını etkileyen sözler kendi kendilerine verdikleri sözlerdir. - Kilo vermeliyim. - Kilo almalıyım. - Zengin olmalıyım. - işsiz kalmamalıyım. Bunlar ve daha niceleri. Tutulamadıklarında büyük yaralar bırakırlar. Kabuk bağlayamıyacak yaralar. Bende kendime verdiğim sözümü tutamadım. Olmadı işe yapamadım. Tayfam dağılmayacaktı. Biz hep bir arada mutlu olucaktık. Ama dağıldık... ~~~~~~~ Liseye geçicek bir grup arkadaşın gerçek hayattan esinlenilmiş öyküsü. İşte kendilerini BEYAZ ZENCİLER diye tanımlayan o tayfanın hikayesi... Keyifli okumalar...

Tamamen zengin, disiplinli ve mükemmelliyetçi bir ailede yetişmiş bir kız. Ve tamamen rahat, gevşek bir okadar da varlıklı bir ailede yetişmiş bir oğlan. İmkansız olduğu kadar illegal bir aşk hikayesi... Keyifli okumalar...

Sahi aşk neydi? Bir tarifi var mıydı? Tarif edilebilir miydi? Ya da bir kalıba sokulabilir miydi? Amacı neydi? Sebebi neydi? Dünyadaki her şeyin bir varoluş sebebi varken aşk duygusu sebepsiz değildi ya! Yeryüzündeki tüm canlılar neslinin devamı için yaratılış fıtratı gereği karşı cinsine ilgi duyar. Yoksa neden peygamberdevesi çiftleşirken dişisi tarafından yenmeyi göze alsın. Ya da onca dişi sancılı bir gebelik ve doğuma dayansın? Evet, iki karşı cinsi birbirine çeken bir his, bir duygu, bir güç vardı. Bu inkâr edilemez gerçekti de neydi bu hissin adı, tanımı? İnsanoğlu için anlamı? Kimileri bu duyguyu şehvet deyip aşağı çekti, kimileri aşk deyip yüceltti. Peki, ya gerçek tanımı hangisiydi? Bence bu soruda kişiden kişiye değişen bir cevap saklı... Tıpkı karakter misali... Tıpkı parmak izi gibi... Tıpkı bir virüsün bağışıklığa bağlı her vücutta ayrı bir reaksiyon göstermesi gibi bu duygu da kişiden kişiye değişiklik gösteren bir duygu. Yani bu duygu kimileri için gelip geçici bir heves, kimileri için son nefes...

Her insanın acılara tepkisi farklıdır. Kimisi ağlar bağıra bağıra. Kimisi susar en derininden. Kimisi ise gülümser acılara inat. Ve kimileri de Asiye gibi asi, aksi, inatçı, huysuz biri oluverir. Asiye... Daha doğmadan babası tarafından terk edilen, sonra annesinin yeniden evlenmesiyle ikinci darbeyi yiyen ve büyükannesinin yanında büyümek zorunda kalan bir genç kız. İnsanların kendine acımasından nefret eden ve bu sebeple asla acısını kimseye göstermeyen bir kız. Evlilik çağına erdiğinde büyükannesi 'gözüm arkada kalmasın' deyip evlendirmeye çalışır fakat o her gelen görücüyü ardına bile bakmadan kaçırır. Zira onun gözünde bütün erkekler kadınlardan istifade etmek isteyen fırsatçıların tekidir ve aşk denen şey koca bir yalandır. Bir gün kapılarına gelen bir misafirle tüm kaderi değişiverir. Asla dediği ne varsa tek tek çıkar karşısına ve Asiye ile dalga geçercesine olur yine tek tek...

Çocukluğumda öğrendim ben. Doğan güneşin batmaya mahkum olduğunu ve her yazın sonunda çetin bir kışın beklediğini... Güller bin bir hevesle açsa da nihayetinde kuruduğunu ve gecelerin soğukluğunu... Çocukluğumda öğrendim ben ölümün o soğuk yüzünü. Annemi kaybettiğimde daha yas tutamayacak kadar küçüktüm. Anlık tutulmayan yaslar zamana yayıldığında acıyı hafifletmiyormuş meğer. Aksine vedasız gidişler daha çok hüzün olup çörekleniyormuş yüreğin bir köşesine. Acılar yüreğimin bir köşesinde her daim nöbet tutarken zamana yenik düşüp ben de büyüdüm. Artık genç bir kızım. Hem de en evde kalmışından... Çok mu çirkinim? Ya da bahtsız... Kader yolunda ilerde benim için hazırlanmış imtihanlardan bi haber acılarımı yudumlayarak yürüyordum. Zamanın içinde beni nelerin beklediğinden habersiz... Üvey annemin 'Evde kaldın! Başıma kaldın!' sözleriyle beni iğnelediği bir sabah kapıma gelen görücüyle hayat imtihanım şekillenmeye başladı. Sonra belki de hayal bile edemeyeceğim bir hayatın ortasında buluverdim kendimi. Aşk denen kavramla tanıştım önce. Sonra şükrettim daha önce acı diye yüreğimde büyüttüklerime... Ve aşkın şarabından yudumlayıp sarhoş olduktan sonra öğrendim hayatımı değiştirecek o büyük sırrı...

En yetenekli öğrencileri toplayarak onlara en güzel geleceği vermekle ünlü okula davet aldım ve yatılı olarak bu okula geldim.Bir anda bütün hayatın değişebilir diyorlar. Bu okula geldim ama bu okuldan sadece bir şekilde çıkabilirim. ÖL YA DA ÖLDÜR. Benim gibi her şeyden habersiz 16 çocukla birlikte hayat mücadelesi vereceğim. Fakat en büyük sorun ise, sadece bir kazanan olacak. Gerçekten öyle mi? Eğer bu hikayeyi okursanız emin olun ki bırakamayacaksınız. En sonda kimin kazandığını görmek istiyor musunuz? O zaman kitabı okumaya hemen başlayın! ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ Merhaba bu hikaye benim ilk hikayem. Ben bu hikayeyi, DANGANRONPA adındaki bir animeden bakarak yazıyorum ama tabiki bazı değişiklikler yapacağım. Eğer bu animeyi izlediyseniz bu hikayeyi begenmeyebilirsiniz. Çünkü değişiklikleri kimse sevmez. Remix gibi oldu bu hikaye. Fakat Danganronpa yı izlemediyseniz gerçekten hoşunuza gidebilecek bir hikaye oldu. 》

Jenna Collins Gizemli Kasaba'ya taşındığında olacaklardan habersizdir. Birçok yeni insan tanıyacaktır. Peki ya tanıdığını sandığı insanlar gerçekte öyle değilse? NOT: HİKAYENİN KİTAP OLMASI SÖZ KONUSU DEĞİLDİR/ OLAMAZ. Başlarda acemi olduğumu biliyorum. İleride bölümleri düzenleyebilirim umarım. İyi okumalar..

TÜM BÖLÜMLERİYLE SİZLERLE TAMAMLANDI