Senelerce aşık olduğum kişi şimdi üvey abim mi olacaktı? İmkansızdı bizimkisi. Defalarca imkansız olduğumuzu söylerdii.

İYİLİK MELEĞİ DENİLİNCE AKLA GELEN KIZLAR VARDIR YA İŞTE DENİZ BUNUN TAM KARŞILIĞI AMA BİR FARKLA ÇÜNKÜ O İNATCIMI İNATCI , ASİ Mİ ASİ BİR KIZ ! VE BAŞ EDİLMESİ NEREDEYSE İMKANSIZ .. DUYĞULARINI , HİSLERİNİ KAYBETMİŞ BİR ERKEK .. HAYATIN ZORLUKLARI ARTIK ONU HİSSİZLEŞTİRMİŞ.. VE ONUN BU KARANLIKTAN ÇIKMAYA NİYETİ YOK .. --- HANİ BİR SÖZ VARDIR YAĞMURDAN KAÇARKEN DOLUYA YAKALANMAK İŞTE DENİZİN HAYATI .. --- BU MİNİK AMA HER TÜRLÜ SORUNLA SAVAŞMA GÜCÜNE SAHİP OLAN CADI PRENSES DENİZ ...EGEMEN'İ KARANLIĞINDAN ÇEKİP KURTARA BİLECEK Mİ YOKSA ONUNLA BİRLİKTE DAHA MI ÇOK DİBE BATACAK .. --- Veyl02 -Kapak tasarımı -

Hey ! Biri beni burdan çıkartabilir mi? Yine babamın saçma sapan kuralları yüzünden her sene olduğu gibi okul değiştiriyorum. Beni burdan kurtarıııııın. "Ah öküz önüne baksana be" diye çıkıştığım çocuk "Hoop dedik ne o öküz möküz ağzına yakışıyor mu Duru" dediğinde sadece şaşırmakla kaldım. İlk defa geldiğim okuldaki çocuk beni tanıyor?

TAMAMLANDI Loş ışıkların altında görebildiğim tek şey Arasın elinde gitarla sahneye çıktığıydı. Bir dakika 'Aras mı' dedim az önce ben? Şarkı söylediğini bilmiyordum, tabi gitar çaldığını da. Bak sen bizim öküze. Neler de biliyormuş öyle. Bir de bütün kızlar hayranlıkla ona bakıyorlardı ya sinir oluyordum. Saçlarını başlarını yolasım geliyordu vallahi. Bana neyse artık. Arasın tok sesini duyduğumda düşüncelerimi kafamdan atıp ona odaklanmaya çalışdım (!) -Bu gün aranızda benim için değerli biri var. Onun için sahneye çıktım. Biliyorum hepiniz şaşkınsınız. -herzaman ki ukala gülümsemesi yer edinmişdi dudaklarında- Badboy Arasdan beklenmedik davranışlar bunlar. Neyse hadi başlayalım... Aras yavaş-yavaş şarkıyı söylemeye başladığında sesinin ne kadar güzel olduğu dikkatimden kaçmamışdı. Etrafdan yükselen "vay!!" nidalarının da etkisi büyükdü tabiki o an için. Sanırım ilk kez o gün duyuyorduk sesini. Sonlara doğru gitarını bir kenara bırakarak sahneden inip, yanıma geldiğinde tüm ışıklar kapandı.Sadece bana ve Arasa ışık verildi. Aras tam karşımda durdu ve elimden tuttu. Zaman durmuşdu o an sanki. Her kes - buna ben de dahil- büyük bir merakla Arasın ne yapmaya çalışdığını anlamaya çalışıyorduk o an. Arassa istifini bozmadan, elleri ellerimde, gözleri gözlerimde şarkıyı tek düze söylemeye başladı. -Acaba sen de benim seni düşündüyüm kadar düşünüyormusun? Acaba sen de benim seni özlediğim kadar özlüyormusun? Acaba sen de benim seni düşündüğüm kadar düşünüyormusun? Acaba sen de benim seni özlediğim kadar özlüyormusun? Nefes nerden alınıyordu? Peki Aras karşımda bir cevap beklermişcesine dururken benim cevabım ne olmalıydı? Sanırım onu da hikayemizi okuyunca anlayacakdınız.

Seni defalarca kırsa da dönüp dolaşıp ona varıyorsun çünkü başına yıkılsa da o senin evin.

Yetişkinlere uygun bir kitaptır. (+18)Lütfen çocuklar okumasın.

Herkesin kalbinde ki ihtiyaçlarının karşılanması dileğiyle. -1 Nisan 2018-

Aralarındaki yaş farkı hiç bir şeye engel olamayacaktı. "Anlamayanlara ve anlamak istemeyenlere dip not ; bu bir yaş farkı hikayesidir. Yaş farkı günümüzde olan 6-7 yaş gibi sıradan bir fark değildir. İdrak edecek olgunluğa erişmemiş okuyucular lütfen hikayeyi okuyarak değerli vaktinizi harcamayınız."

"Kimseye güvenim kalmadı benim." dedi kuru bir sesle. "Yanından gitmem için mi söylüyorsun bunu bana?" Sesimi onunki kadar ifadesiz tutmaya çalışmıştım ancak boğazıma oturan yumru buna engel olmuştu. "Yanımda kalman için söylüyorum." diye itiraf ettiğinde sesi acı çekiyormuş gibi çıktı. Yıkılmaz Doğu Keskin'i ilk defa yıkılırken görüyordum.