Komik, kendi halinde dişli bir kadın karakter! Koca mavi gözü ve 'Deli Feride' lakabıyla gerçekten de sevilesi. Minyon, maskot bir dişi! Feride! Disiplin adamı, karizma, kendinden hiç taviz vermeyen ama gizli bir romantik olan adam! İsmi gibi kendisi de faziletli, olgun. Zihin gücü yüksek, kültür zengini ...yürüyen bir afet! Bera! Feride kendini pek beğenmiyor! "Güzel değilim." Papağan gibi tekrarlayıp duruyor dili. Güzel olup olmadığı kimin umrunda ki? Bu ikisi normal bir şekilde girmiyorlar birbirlerinin hayatına. Biri diğerinin kapısını çalmıyor. Ya da bir yerde çarpışmıyorlar. Ya da gözgöze gelip o gözlerde tutuklu kalmıyorlar. Birbirlerini görmeden, seslerini duymadan kapılıyorlar birbirlerine. İlk anda hem de! Tesadüf dediğimiz şey nedir ki? Bir arkadaş sitesinde başlıyor hikayeleri. Kaptırıyorlar kendilerini. Sonra sahne değişiveriyor birden! Feride, bir mesaj uzağında olan adamı karşısında kanlı canlı buluveriyor! Bera, O'nun mesajlaştığı Feride olduğundan habersiz! Feride de bir türlü söylemeye cesaret edemiyor! Ve hikaye asıl şimdi başlıyor.

Önemli not: Birinci kitabı okumayanlar için önemli spoilerlar içerir. Aman dikkat. . . . . Öldüğünde, başkalarının hatıralarında yaşamaya devam edeceğini söylerler. Yani September'a her zaman söylenen buydu. Devamında neyin geleceğini kimse bilemez. Ölümsüzlük mü? Araf'a takılı kalan bir yaşam mı? Veya Cennet- Cehennem mi? September kendini feda ederken olacaklardan habersizdi. Zaman Arafı'na gideceğini ve onu oradan kurtarabileceklerini umuyordu. Beklenilmeyen olaylar yaşanırken Zamancılar bununla baş etmenin bir yolunu bulabilecekler mi? Hiç tahmin edemeyecekleri olaylar zinciri belki de Espozo'ya karşı kazanmalarını sağlayabilir. Adımlarını dikkatli atmak zorundalar.

Ona hiç sarılamamıştım mesela. Hiç elini tutamamıştım. Hiç öpememiştim. Hiç koklayamamıştım. Hiç sevdiğimi söyleyememiştim. Hiç dokunamamıştım. Hiç beraber uyuyamamıştık. Hiç saçlarıyla oynayamamıştım. Hiç dizlerine yatamamıştım. Hiç özlediğimi söyleyememiştim. Hiç, hiç bu kadar değersiz hissetmediğimi anlatamamıştım. Bu kadar hiçin arasında, her şeyim olmayı nasıl beceriyordu? Çünkü bir gülüşü yetiyordu bana. Sayılı sayıda görsem de, yetiyordu. Kıvrılan dudakları hiçliğe meydan okuyup, her şey hâlâ benim elimde, diyordu adeta. 'İstersem bütün hiçliği, çivileri ile beraber tabanından söküp, yerine istediklerimi dikebilirim. Hiçi hep, zerreyi zirve yapabilirim. Her şey hâlâ benim elimde.' Umut var, sadece biraz naza çekiyor kendini. Tutarsam bırakmayacağımı, benim onu dibine kadar harcayacağımı ve ortalığın tozunu attıracağımızı biliyor. Hâliyle gelmiyor. Çünkü küçücük bir umut ile bütün dünyayı karşıma alacağımı bilen herkes gibi, o da korkması gerektiğini biliyor.

- KÜFÜR İÇERİR - - Yazım hataları var rahatsız olanlar okumasın. - Yeşil Serisinin 2. Kitabıdır. Seriden bağımsızdır! ○● "Bir savaşın, sadece bir kazananı vardır." "Polislerden nefret ediyorum." Dedi silahı kafama daha çok bastırarak. Kafamda ki sızıltıyı önemsememeye çalıştım. Yıllardır kavga ettiğim adama çevirdim gözlerimi. Bana bir adım yaklaşarak fısıldadı. "Yenildin. Nila kabul et." Bana o kadar odaklanmıştı ki elimde fark edemediği taşı kafasına geçirdim. Yerde baygın bir şekilde yatan adama. "Ben asla yenilmem. Esved." Elindeki silahı alarak kafasına doğrulttum. "Oyunu bitiriyorum, ben kazandım." Sokakta duyulan tek şey silah sesi oldu. ○● ❌Burada her şeye ağlayan, duygusal bir kız yok! 'Kötü Çocuklara' ezilen kız yok! Psikopatdan işkence gören sonra ona aşık olan bir kız yok! Burada... Dünyaya kafa tutan bir kız var. Bu hikaye... Güçlü kadınların hikayesi❌ Peki sen! Bu güçlü kadınların dünyasına görmeye hazır mısın?

- KÜFÜR İÇERİR - -Yazım hataları var rahatsız olanlar okumasın!- (Ajan 'M' Yeşil Serisi 1'i okumadan başlamayın!) ● "Ben siyah ve mavinin karıştığı noktayım. Lacivert..." Turuncuya çalan saçlarım, belime kadar uzanırdı. Kızıllara takılan o bilindik lakap 'havuç kafa' benimde sorunumdu. Okuldakilerin beni sevmediğini görürdüm, hayır ezik değildim. Tuhaftım. Ben kim miyim? Onlar bana Havuç Kafa desin. Siz bilin ben Mısra Derin. ● Kitabın aynısı olması söz konusu bile değildir!

Didem için öyle kutsal bir kelimeydi ki ''Kardeş'' kelimesi. Onunla ilgilenen dört tane erkeği o kutsal kelimeyle anıyordu. Onların değeri Didem'in gözünde paha biçilemezdi. Birde Alper vardı. Beşik kertmesi, ilk aşkı ve ilk elini tuttuğu, ilk sevdiği... O da çok değerliydi. Bu beş erkek için canını bile feda edebilirdi, Didem. Değerliydi, peki değer miydi? 01.02.2015

İrem hayatında hiç olmadığı kadar mutlu ve hayatında hiç olmadığı kadar yorgun. O çok sevdiği yıldızlar elini uzatsa tutacak kadar yakında ama onlara dokunmaya mecali yok. Ve bir el hiç ummadığı anda gelip tüm yıldızları onun kucağına koyuyor. "Burdayım" diyor. Eli kalbinin üstünde "Burdasın"... ~ ~ ~ "Çok utangaçsın sana bakınca aklıma küstüm çiçekleri geliyor. Ama seni farklı kılan da bu." "Ben" dedim sesim titriyordu. "Sen" dedi "Eğer ben Özdemir Asaf olsaydım Lavinia'm olurdun ama basit bir edebiyat öğrencisinin Küstüm Çiçeği olur musun?" Zaman durdu. Ben durdum. Kalbim onu gördüğü andan itibaren atmayı bırakmıştı zaten. Ve ben o gün sevilmenin ne kadar güzel hissettirdiğini anladım. Hayatıma giren hayatım olan yabancıyla...

Artemis Milenyum ile raflarda! 💫 ✨Tanıtım bölümleri platform üzerinde yer almaktadır ✨ Ağustos, 2022 🕶 Aşk korkuları yenebilir mi? Kopkoyu bir sisi dağıtabilir mi? Yıldızları yerinden kaydırabilir mi aşk? Bir yazar ve bir editör, ilk satırlarını beraber yazdıkları bir romanın sonunu getirebilir mi? Ama gitme, Lavinia. Leyla'nın satırlarından hayata taşan aşk dolu, heyecan dolu, umut dolu hikâyesi...

Derin'de bir Kerem Sayer hikayesi.

Gururun izin verdiği ölçüde birbirini tanımaya çalışan iki genç... Hayal kırıklıkları ve üzüntülerle harmanlanmış bir aşk hikayesiydi onlarınki. Romeo ve Juliet kadar destansı bir aşk yaşamayacak kadar bencillerdi. Belki de zaten aşk, başlı başına bir bencillikti.