Ο Μάνος θα κληθεί να παίξει το μεγαλύτερο παιχνίδι της ζωής του σε μια παρτίδα που βρίσκεται προς το τέλος. Αν δε προσέξει όμως, νικητής θα είναι ο θάνατος. Τι είναι άραγε ο θάνατος? Μια κατάσταση στην οποία το σώμα μένει χωρίς ψυχή... σαπίζει και χάνεται... Στο τέλος αυτό που μένει είναι το απόλυτο τίποτα... Κοίταξε γύρω σου ... Άνθρωποι περπατάνε... σε ακουμπάνε... Άνθρωποι πονάνε...αγαπάνε.. Φεύγουν. Ζουν και πεθαίνουν μέσα σε μια στιγμή . Δεν ξέρεις τη ζωή τους ... Ούτε αυτοί τη δική σου... Φοβάσαι? Και καλά κάνεις.... Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα. Κατοχυρωμένο κάθε νομικό δικαίωμα

Έχει άραγε η σιωπή χρώμα; Θα τολμούσα να πω, πως ναι... Ίσως θα της ταίριαζε το κόκκινο αν και στη περίπτωση μου, μόνο ένα είναι αυτό που της αντιστοιχεί :Το Λευκό 1η πνευματική κατοχύρωση με συμβολαιογραφική πράξη του 2017 Don't copy Ζέτα Ορφανού ©2018-19 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

5 λεπτά πριν κάναμε έρωτα... 5 λεπτά αργότερα την πέταξα έξω...... Άρης:" ΒΟΥΛΩΣΕ ΤΟ! ΣΚΑΣΕ ΑΠΛΑ ΣΤΑΜΑΤΑ ΓΑΜΩ ...!!!!ΕΙΜΑΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ? ΣΕ ΘΕΛΩ ΓΑΜΩΤΟ... " λέω και την πλησιάζω πάλι... Την αρπάζω από τα χέρια και την κολλάω πάνω μου ... Νεφέλη:" Άρη ΣΤΑΜΑΤΑ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΛΕΣ !!!" Άρης:" ΕΣΥ ΣΤΑΜΑΤΑ... !!!ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΑΛΥΕΙΣ... ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΜΑΙ ΑΡΓΑ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΡΑ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ ΜΟΥ ..ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ... "την πλησιάζω σε απόσταση αναπνοής σκύβω στο αυτί της και λέω... " Μωρό μου δεν ήθελα να σε πληγωσω ποτέ... Αλλά αυτό που έγινε εκείνη τη μέρα με ανάγκασε πίστεψε με σε ικετεύω... σε χρειάζομαι... "λέω και αφήνω ένα φίλι στο λαιμό της ... "Σ'αγαπάω που να πάρει!!!!" Ο Άρης έπαιξε και έχασε ... Η Νεφελη ρίσκαρε και έχασε περισσότερα ... ΣΗΜΑΝΤΙΚΌ Το βιβλίο είναι ολοκληρωμένο αλλά κάποια στιγμή θα διορθωθεί απολαύστε πάραυτα ... Να ενημερώσω πως υπάρχουν σκηνές βίας και θεματα ευαίσθητα για κάποιους Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα. Κατοχυρωμένο κάθε νομικό δικαίωμα

Ο καθάριος μπλε ουρανός της πνίγηκε στη καταιγίδα του και η Καταλίνα βρέθηκε να παλεύει με την οργή ενός άντρα που τη σημάδεψε. Εκείνος δε ξέρει να συγχωρεί μα ξέρει να μισεί και να εκδικείται. Εκείνη από την άλλη ξέρει να συγχωρεί μα δε θέλει να συγχωρέσει. Πώς ξεφεύγεις από το κίνδυνο όταν έχει μορφή και πρόσωπο; Όταν ξαφνικά αλλάζει ριζικά τη ζωή σου και δεν μπορείς να ξεφύγεις; Όταν διαγράφει μια πορεία με κέντρο της το άπειρο και εσύ καλείσαι να βαδίζεις πάνω στο δρόμο του μίσους; Για πόσο θα μισείς; Έβαλαν φωτιά , την είδαν να δυναμώνει και έπειτα την άφησαν να τους κάνει στάχτη... Δεν ήταν αδύναμοι... Ήταν όμως τυφλοί... 🚫DON'T COPY 🚫 *all rights reserved * 2017 Ζέτα Ορφανού

Του είπα κράτα με και μου είπε πεθαίνεις... Του είπα νιώσε με και μου είπε δεν μπορώ... "Μη αγγίζεις !!" "Αυτη ήταν η ζωή σου Κοριτσάκι μου ... Βάστα γερά και φύγε με το κεφάλι ψηλά..." "Σ'αγαπάω ακόμα...." "Ζήσε για μένα...ζήσε για μας ..." "Πώς μπόρεσε θεέ μου ..." "Δεν υπάρχεις πλέον...." "Αντέχω; ΌΧΙ... Δεν μπορω άλλο... Δεν ζω ...Δεν υπάρχω ούτε εγώ...." "Σβήνω....το αισθάνομαι. Η αρρώστια με τρώει μέρα με την μέρα...." "Δεν θα ζήσω για μας .... θα ζήσω για μένα..." "Να επιστρέψω;θα είσαι τρελός!" "Χάρηκα...Αλλά πρέπει να φύγω..." "Μείνε..." "Παρατα με !!!" "Πιάσε το χέρι μου .... " "Τον αγαπάς ακόμα;" "Γιατί πονάω τόσο;" "Πρόσεξε... " "Μη !!! ΣΤΑΜΑΤΑ!!!" "....... Μην με εγκαταλείψεις..." "Εγώ...Εγώ για σένα μέχρι και την ζωή μου θα έδινα...." Λέξεις ανούσιες και λόγια διάσπαρτα σε μια ζωή γεμάτη πόνο...Αναμνήσεις μένουν κλειδωμένες και υποσχέσεις χάνονται στο πέρασμα του χρόνου... Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα

Μπανγκόγκ έτος 1998, η μικρή Catalina βρίσκεται πεταμενη σε ένα υγρό και βρωμερό δωμάτιο χωρίς καμία ελπίδα διαφυγής στην τρυφερή ηλικία των 8, όταν σε διακοπές που κάνει με τους γονείς της πέφτει θύμα απαγωγής από μια οργάνωση εμπόρων λευκής σαρκός. Η ζωή της αλλάζει δραματικά... Η Catalina μεγαλώνει, μεγαλώνει χωρίς να μαθαίνει ποτέ τι σημαίνει παιδική ηλικία... Η αθωότητα σβήνει από τα όμορφα μάτια της...χαμένη και μακριά από την αγκαλιά της μητέρας της ξεχνάει τι θα πει αγάπη ... Τα χρόνια περνάνε, οι αλλαγές στη ζωή της διαδέχονται η μία την άλλη ενώ εκείνη παλεύει να κρατηθεί στη ζωή, παλεύει να βρει τον εαυτό της μέσα σε ένα κόσμο σκληρό, βίαιο και αποκρουστικό... Εκείνος θα έρθει για την καταστροφή της ... Εκείνη θα παλέψει για να κερδισει την ψυχή της .. Ένα άσχημο παιχνίδι ξεκινάει και νικητής θα είναι αυτός που θα χάσει τα λιγότερα.... Αυτό το βιβλίο αποτελεί την συνέχεια του αρχικού το οποίο διαγράφηκε... Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα. Κατοχυρωμένο κάθε νομικό δικαίωμα

Μείνε... είπα κι εκείνος γέλασε. Πόσο αστείο του φάνηκε να με βλέπει να υποφέρω; Πόσο άρρωστο ήταν από την πλευρά μου να ψελλιζω αυτες τις λέξεις.... Για εκείνον ήμουν ακόμα ένα θύμα στο κατεστραμμένο και διεστραμμένο μυαλό του .... Η έτσι πίστευα... Για εμένα ήταν όλα όσα κορόιδευα και καταδικαζα... Όλα οσα απαρνιομουν... Η αυταπάρνηση έγινε ανάγκη.... Και ο βιασμός καθημερινότητα.... Ξερω το πρόσωπό πίσω από τη μάσκα. τον ακούω όμως... τον ακούω να παλεύει με την αρρώστια του κάθε βράδυ πριν έρθει στο δωμάτιο μου ... Με λένε Ρενατα.... Και πάσχω από το σύνδρομο της Στοκχόλμης.... Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα

Μου το είχε πει... Μια πεταλούδα κρύβει καταβαθος το γκρίζο... Μπορεί να έχει πολύχρωμα φτερά μα αν τα αγγίξεις η σκόνη θα χαθεί... Το χρώμα θα καταστραφεί πάνω στα δάχτυλα σου... Δεν θα μπορέσει να πετάξει ξανά χωρίς ώθηση Και τότε, τότε θα μείνει μόνο το γκρι... Ένα γκρί που πονάει... Που πληγώνει... Ένα γκρι που μόνο εκείνος μπορει να το επαναφέρει και να το γεμίσει με χρώματα... Τι να τα κάνω τώρα πια ; Τώρα έμεινα με εκείνο το γκρίζο, τα φτερά έσπασαν, ξεθωριασα, έκανα την επιλογή.... Εκείνος μου το είπε, μόνο που εγώ δεν τον πίστεψα... Don't copy Ζέτα Ορφανού ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

"Φτιαχνεις κανόνες για να τους σπας... " Ειπε και τοποθέτησε ένα μισοσβησμενο τσιγάρο στα χείλη της . Οσα απαγόρευα τόσο καιρό έγιναν στάχτες στην φωτιά που άναψε . Ήμουν ο πρώτος που τους έλεγα να μην πηγαίνουν στην Απαγορευμένη πόλη και να που τώρα , μετά από σχεδόν ένα χρόνο, εγώ συνεχίζω να χανω τον εαυτό μου μέσα της .... Πάντα έλεγα ότι αυτή η πόλη σε τυλίγει στον βούρκο. Αυτός ήταν και ο σκοπός της δημιουργίας της. Έκρυβε μέσα της τους χειρότερους... Τους Εξόριστους... Ακόμα κι έτσι όμως , γι αυτούς θα παραμείνω ένας άγνωστος , ενας ξενος χωρις ταυτότητα... Ενας απλος περαστικος που ερχεται και φεύγει. Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα

Τύλιξε τα μακρια της δάχτυλα γύρω από το ύφασμα της γραβάτας του , σίγουρα θα κερδιζε το στοίχημα... Έβλεπε στο μυστηριο βλέμμα του τον πόθο και αυτό της ηταν αρκετό... Τον τράβηξε προς το μέρος της, έκατσε πανω στο γραφείο και άνοιξε τα πόδια της. Εκείνος την κοιτούσε ανέκφραστος. Η φούστα της είχε ανέβει αρκετά δίνοντας του όση θέα ήθελε αλλά δεν μπήκε καν στο κόπο να κοιτάξει. "Πιστεύω πως μπορούμε να βρούμε μια μέση λύση ανάμεσα μας κύριε καθηγητά,δεν συμφωνείτε;" τον τύλιξε με τα πόδια της, ένιωσε στα μπούτια της το μόριο του . Πίστευε πως κέρδισε... Τοποθέτησε όμορφα το χερι του στο λαιμό της και το έσφιξε, τόσο οσο χρειαζοταν για να την κάνει να καταλάβει πως δεν πρέπει να παίζει μαζί του . "Αν στα επόμενα 10 δευτερόλεπτα δεν εξαφανιστείς...." είπε και με το αλλο χέρι ξεκουμπωσε το πουκάμισο του. Το κλειστό μάτι με το καρφωμένο στιλέτο που υπήρχε σχεδιασμένο στο στήθος του έφτανε για να την τρομοκρατήσει .... 5 δευτερόλεπτα αργότερα βρεθηκε εξω από την αίθουσα.... Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα