Bazen yaşadıkları ağır gelir insana. Sorgular durmadan onu, bunu, kendini, yaşadıklarını ya da yaşayamadıklarını. Bu kadar haksızlığı da hak etmedim der kendi kendine. Başkaları iyi şeyleri yaşıyor ya, benim neyim eksik de ben yaşayamıyorum der. Düşünür dünü ve bugününü... Üst üste gelmiştir sıkıntılar bunaltmıştır haklı olarak. Kaçmak ister, kurtulmak ister. Çünkü artık sözün de sabrın da bittiği yerdedir. Konuşmak ister...Konuşamaz...Konuşturulmaz...İyi de sus...! Sus...! Sus...! Nereye kadar? Çareyi kaçmakta bulur sarılır uzanan ilk ele. Çaredir o el ...Ümittir o el...

Yaklaştı ve dudaklarımın hizasına geldi. Ben altında gözlerimi kapatmıştım ve titriyordum korkudan. "Korkuyorsun."dedi hayal kırıklığıyla. "Korkuyorum."dedim. Sinirle üstümden kalktı ve yumruklarını sıkıp duvara yumruğunu geçirdi. "Korkma allahın belası korkma. Ben seni böyle severken senin benden korkman canımı yakıyor. Hiçbir şeyden korkmayan ben senin gitmenden korkuyorum. Hiçbir şeyden canı yanmayan ben senin gözünden akan her yaş için dünyayı yakmak istiyorum." gözünden bir yaş aktı. Ayağa kalktım ben de. Yanıma geldi ve önümde durdu. "Ölüyorum lan sana" dedi sinirle. Gözümden bir yaş aktı. "Üzgünüm."

- benden kaçabileceğini düşündüğüne inanamıyorum Zişan. dedi adam. Soğuktu. Buz gibiydi. Zişan nefesini tuttu ve konuştu: - sana itaat eden köpeklerinden biri değilim ben Aral Demir. Sevdiği kadını yaptığı bir çok halta rağmen yanında tutmaya çalışan bir Mafya ile onu hapise tıkmaya and içmiş bir kadının maceralı hikayesi... Hikaye kapak tasarımı için @silentdaisyy'e başvurabilirsiniz... Kapak tasarımı muhteşem olan birisi kendisi :) Ayrıca Mafyanın Esareti adlı hikayemin kapağı da kendisine aittir..

Hastalıklı ruhum, kendimle savaşırken onu buldum. Parlayan güneş çillerine vuruyor, kocaman gülümsemesiyle etrafa bakıyordu. Uzun saçları omuzlarından dökülürken onu izlemeye devam ettim. Zincirlenmiş kalbimi iplerini çözdüm, onu kalbime mühürledim. Ve o saniye hayatını ele geçirdim.

"Vur" diyince kafamı sağa sola sallayıp "Hayır " diye bağırdım. "Sana tetiye bas diyorum " diyince Hıçkırarak "Yapamam fırat ne olur bırak onu ne istersen yaparım allah aşkına bırak " dedim. "Eger yapmassan bu gece babanların evinden iki cenaze çıkar. Yemin ederim yaparım bunu " dedi. Ayakta duracak halim kalmamıştı eli silahı tuttuğum elimin üzerinde durmuş sandalyenin üzerinde duran adamı nişan almıştı. Kulağıma eğilip "Hadi yapabilirsin . Ailen için yap " diye fısıldadı.Nefesinin boynuma değmesi midemi bulandırmaya yetmişti. Gözlerimi açıp adama baktım. Ne yapacağımı bilmiyordum. Ama bu adamı öldüremezdim. Savaşa doğru bakıp "Kararını verdi. Annesini ve babasını öldürün " diyince "Hayır " diye bağırdım. Derin bir nefes alıp adama baktım. Içimden hadi yap artık annen ve baban için yapmak zorundasın diye tekrar edip sıkıca gözlerimi kapattım ve tetiye bastım. Silah patladığında gözlerimi açıp karşımdaki başından vurulmuş adama baktım. Nefesim kesilmiş ayaklarım tutamaz hale gelmişti. Adamın yanına doğru yürümeye çalışıyordum ama belimde olan kollar buna izin vermiyordu. Ağlayarak çığlık atmaya başladım. "Özür dilerim"diye tekrarlarken bu kadar ağır olmamalıydı diye düşündüm. Serhat'a olan aşkımın bedeli bu kadar ağır olmamalıydı. 《 Bu Kitap 16 Ocak 2016 tarihinde yayımlanmıştır. 》 Tüm hakları bana aittir ve bölüm Çalıntısı bile olursa hemen gerekli işlemler başlatılacaktır.

Babamın Vasiyeti adlı kitabım www.bkmkitap.com/babamin-vasiyeti sitesinde sadece 7,90 TL ❤️ Yağmur, doğduğu gün hiç görmediği annesini kaybettiğinden dolayı, babasına çok bağlıdır. Tek dileği ise, üniversiteden mezun olup, babası ile birlikte şirketi yönetmekti. Ahmet Bey, kızının mezuniyet gününde fenalaşır ve hastaneye kaldırılır. Genç kız, o gün babasının kanser hastası olduğunu öğrenir ve aldığı bu kötü haberden sonra dünyası başına yıkılır ve hayata karşı olan tüm neşesini yitirir. Kızının geleceğinden endişelenen baba, bir gün Yağmur'a son isteğini açıklar. . Genç kız, babasının zorlu son isteğini kabul edecek miydi; yoksa hayal ettiği hayatı mı yaşayacaktı? Sorularınız için iletişim noktam: İnstagram: dlrgue Başlangıç tarihi : 21 Eylül 2014

"Bu çatı altında hiç kimse masum kalamaz." Dudakları önce bir gölge gibi dolandı dudaklarımın üzerinde. Damarlarımda akan kan bile ona ulaşmak istiyordu.Avucu sıcacıktı. Sonra baskısı arttı.Nefesim nefesine dolanırken sıcak ağzı beni kavuruyordu. Dili beni bulunca baştan aşağı titredim. "Dur!" Saçlarımı arkaya savururken ona bakmaya cesaret edemiyordum."Ben senin kardeşinim." Olduğum yerden kalkıp nasıl kapıya ulaştım bilmiyorum.Merdivenleri tırmanmadan önce birkaç kırılma sesi daha geldi. Ve arkamdan öfkeyle haykırdı. "Üvey kardeş!"

Kızın suçu adamın ilgisini çekip kendine aşık etmesiydi. Ama bunu yaparken ne adamın farkındaydı, ne de başına bela aldığının. Adam için yaş önemli değildi. Ne olursa olsun MEYRA onun kadını olucaktı. MEYRA AKSOY artık MEYRA BATUR olucaktı. Onu görene kadar aşka inanmayan biriydi ARAS. Annesi Meyra'yı doğururken hayatını kaybetti. Babası ise annesinin ölümünden Meyra'yı suçlu tuttu. Meyra için artık herşey daha çok zorlaşıcak. Adam kıza deliler gibi aşık. Kız bundan habersiz. İşler burda bitmiyor tabiki. Aras' ın düşmanı B ULUT ATEŞ Arastan intikam almak için Meyra'yı kullanırsa, en büyük zaafını kullanırsa işler çok kötü karışacak. Aras ortalığı yıkacak. Peki Bulut intikam için kaçırdığı kıza aşık olursa neler olur? Fakat asıl sorun şu ki Meyra kime aşık olacak? Ona aşık olup nasıl seveceğini bilmeyen ve onu kaçıran adama mı, yoksa intikam için onu kaçıran adama mı? Peki Aras vazgeçecek mi? *** Esaret 1 ve Esaret 2 kitaplarımın kapakları @ssellenophhile tarafından tasarlanmıştır. Çok teşekkür ediyorum.

Her şey günahsız bir kızla başladı. Berfu Aköz... Yüreğine dikenler batmış, kırıklarla dolu bir kız... Kahverengi gözlerinde intikamı arzulayan adam. Dolunay Olpak... O gün hayatları değişti, Değişmemesi gerekiyordu. Ve hiçbir şeyin geri dönüşü olmadı. Bitmeyen acılar... Dinmeyen intikam ateşi... Kanayan yaralar... Acı dolu kopan feryatlar... Ve bunları saran aşk... ''Geçmişin izleri yüreğinde ki kapanmayan, şifası olmayan bir iz ya da bir yara gibidir kar tanesi. Geçmiş can yakar... Canını yakarım, canımı yakarım...''

İstanbul'un güzeli Asya ve Mardin'in en güçlü aşiretinin ağasınin oğlu Emir ve gerçekleşmek zorunda olan bir berdel ! İstanbul Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesinde eğitim gören Asya'nın hayatı, Mardin'e tatile giden kardeşi Oğuz'un Atahan adli güçlü ve nam salmiş bir aşiretin kızı olan Aysu'yu kaçırmasıyla değişir. Kızlarının peşinden İstanbul'a gelen Atahanlar hükmü vermiştir.Ya berdel olacak! Yada ikisi de ölecek! İstanbul da kendi halinde yasayan Karaca ailesi karşı çıkar tabi önce bu karara.Bu ülkede polisin ,hukukun,adaletin olduğunu soylerler.Ne kadar konuşsalar da hüküm verilmistir ve anlattiklari Atahan Asiretininde umrunda degildir.Adamların fazlasıyla tehlikeli olduğunu anlayan Asya kardeşi için kendini Berdelin Kollarına Birakir. O artik Mardin Tutsağı İstanbullu Bir Gelin'dir.