©Tüm Hakları Saklıdır. O renklerle karanlık bir biçimde ahenkle dans etmiş adamdı. O her zaman hayatında gökkuşağının yerini bulundurmamış,içi kadar hayal kırıklığıyla doluşmuş,acılı bir kadındı. Hep mi adamlar karanlık olurdu? ''Renklerime karıştığın an hoş geldin hayatıma be kadın..'' Kadın,genç adamın gözlerine büyük bir aşkla baktı. ''Karanlığımı aydınlattığın için teşekkür ederim be adam.,''

Rory Campbell karısını ve kızını büyük yangında kaybettikten sonra evlenmeyi bir daha asla düşünmemişti. Ancak Kralın emriyle Tanrı cezasını versin bir İngiliz'le evlenmek zorundaydı, kral arkadaşı da olsa onun emirlerine karşı gelecek kadar aptal değildi. Hayat yeterince ızdırap dolu değilmiş gibi şimdi bir de bir İngiliz kızının şımarıklıklarıyla uğraşacaktı. Kathleen Ewans tipik bir kadın gibi davranmaktan çok uzak hareketlere sahipti. Evlenmek ya da başkasına ait olmak istemiyordu babasının varisi olup kendi insanlarıyla ve kendi toprağında ölmek istiyordu. Babası ehlileştirilmesi isterken, annesi onun özgür ruhunu yaşatmasını istiyordu. Peki ikisinin kaderi nasıl bir yol izleyecekti, Rory kalbinin kapılarını asi Kathleen'e açabilecek miydi, Kathleen Rory'e olan arzularını dizginleyebilecek mi yoksa tam bir teslimiyetle arzunun kollarında eriyecek miydi?

Arızanın ta kendisi olan adam DOĞU ÜZEYİROĞLU! Ne çok iyi ne çok kötü. Onu acımasızlaştıransa kardeşinin bir başka kıza ondan habersiz nakil edilen kalbi. Batu'nun kalbini geri almaya ant içtiği günlerin azabını ise yaşam çiçeği yeni oksijen almış İnanç Gürmen çekecekti. Sessizliğin içinden doğmuş Ekinezya. Bütün sessizliğini Doğu Üzeyiroğluna karşı bozmuş hazırcevap bir dişi. Kızılperestin acılarına göğüs geren, Her darbesinde dimdik ayakta duran, İblisin cazibesine kapılan Gürmen kızı. Nakil edilen kalbi ARIZALI geri alabilecek mi? Peki ya bu savaşta ölüm olsa? Kalbi aldıktan sonra pişmanlıklar sarsa? Geri dönüşümü olmayan yollara direksiyon çevrilecek mi? COPYRİGHT © TÜM HAKLARI SAKLIDIR

Nefesi kesildi. Kalp atışları hızlandı. En kötüsü ise; yine kasıklarında tatlı bir sızı dolandı. Bu adam farklıydı. Bu adamın zümrüt yeşillerinin siyaha çalacak kadar koyulaşması bile muazzamdı. Bu adam tehlikeliydi. Ama bu adam arzuydu. Bu adam kırmızıydı.

"Beni arzuluyorsun" fısıltım odada yankı yarattı. Kahveleri şaşkınlıkla büyüdü, gözlerini kaçırıp yutkundu. "Hayır",dedi benden başka her yere bakarak. Dudaklarım kıvrıldığında yalan söyleyemediğini fark ettim. "Emin misin?",dedim. Gözleri yavaşça gözlerimi buldu. "Evet",dedi gerilerek. Gülüşüm genişlerken yavaş adımlarla ona doğru yaklaştım. Uzaklaşmadı,beni durdurmadı. Parmaklarım yavaşça çıplak üstünü buldu. Bakmak serbesti,dokunmak, koklamak,her şey serbesti. Elimi yavaşça boynuna değdirdim. Elimin altındaki damarı belli olacak bir şekilde atmaya başlarken bakışlarımı gözlerine sabitledim. Kahveleri koyulaşmış elimin altındaki bedeni kasılmıştı. Gözlerine bakmaya devam ederek elimi aşağılara göğsüne indirdim. Elimin altındaki teni yumuşacıktı. Adem elması aşağı yukarı hareket etti. Her zamanki Melek şimdi yoktu,karşısındaki artık olgun bir Melekti. Elimi aniden kavrayıp belimden sıkıca tuttu. Sırtım soğuk duvara yapışırken dudaklarımın üstündeki baskıyla gözlerim kapandı. _ "Kitabın eski adı "Mecruh"tur. "Son avcı" olarak ismi 15 temmuz 2020 de değiştirilmiştir." "Nereye yoksa......beni bırakacak mısın?" son cümlemle dudakları kıvrıldı. "Ölürüm de seni bırakmam, unut özgürlüğünü" ___ Gözlerim yara izine denk geldiğinde yutkundum. Yarası çok derindi. Ters v şeklindeydi. İki ucu da omuz kemiğinden başlayıp beline kadar iniyordu. Yarasının içindeki kanları görebiliyordum. Sırtında neden böyle bir yara vardı? Daha önce hiç böyle bir şey görmemiştim. ___ +18 Kurgumda şiddet,kan ve küfür bulunmaktadır. Kurgum Wattpad'deki diğer kitaplardan çok farklıdır. Yayımlandığı tarih ; 8 Aralık 2019 Bittiği tarih; 24 Ocak 2020 22/05/2020 = "Kan" 1.sırada 20/02/2020 = "Melek" 2.sırada 04/02/2020 = "Düşmüşmelek" 1.sırada 14/03/2020 = "Psikopat" 2.sırada 29/06/2020 = "Gerili

Adam güçlü esen bir Poyrazdı.Kız ise kendi sularında boğulan mavi bir Denizdi.Adam çok acımasız ve kendini düşünürdü.Kız ise hiç bir şeyden habersiz saf bir duru su misaliydi. Genç adam mavi gözlü kıza yaklaşırken ona bakar bakmaz nefesinin kesildiğini hissetti.Genç kızın Bütün vücudu olgun kıpkırmızı bir çilek gibi kokuyordu.Adam bu kokuya resmen 'mest' olmuştu.Hiç bir zaman onu bir kardeş gibi görmemişti. Adam birden kendinden bağımsız bir şekilde ellerini kızın yanaklarına koydu.O anda bütün vücuduna elektirik akımı sarmıştı.Adam her defasında bu karşısındaki kıza sözde baş belası diyordu.Ama normalde o onun tatlı baş belası oluyordu, Derin bir nefes alarak gözlerini kapadı ve kelimeler dökülüverdi dudaklarından.. "Tüm siyahlılığımla gökkuşağın olmaya geldim'' ********* 10/2/217 genç kız edebiyatında birinci sırada!

Öpüşü beni darmaduman edebilecek, yok edebilecek, lezzetli bir azabı verebilecek şeydi. Bir ateş yandığında, yakar. Yakarsa kül ederdi, yok ederdi. Oysa o, Tanrı'nın ateşiydi. Onun ateşiyle var oluyordum. "İstemem, istemiyorum.Durma, et."dedim nefes nefese, sesim boğuktu.Dudaklarına doğru uzandım aceleyle,benim nefesim oydu"Seni istiyorum Karan,seni."Göğsüm gibi inip kalkan göğsüm taş kadar sert göğsüne değiyordu." Karan!" Dudaklarıma yıllara sürebilecek, yaşam verebilecek tek şey onun dudaklarıydı. Sonsuz bir büyüydü, sıcak bir şifaydı. Göz kapaklarım gölgesini ve varlığını kaldıramayıp kapandı. İri elini karnımla özel bölgem arasında hissettim sözüm bitmeden, bedenimden bir ürperti geçti, yanarken bir an sonra dudakları dudaklarımdan koptu."Şuan sana sahip olabilmek için kurşuna dizilebilirim."Dudaklarımı öpen dudakları ile öpüşüne kapıldım."Allah şahidim dizilebilirim." Kayıp dosyalar. Akıl zorlayan bir güç. Ve imkansızın ötesinde bir aşk.

*TAMAMLANDI* Tekrardan kıpırdanıp kaçmaya çalıştığımda, arkamdan sarıldı ve iyice kendine bastırdı. Dirseğimi sarhoş adamın karın boşluğuna tüm gücümle geçirdiğimde pek bir etki etmemişti. Birden belimdeki kollar geriye doğru çekildi ve büyük bir patırtıyla beraber kocaman bir feryat geldi. Yavaşça arkama döndüğümde, adam yere yüz üstü yatmış ve sırtında ise kocaman parlayan bir bıçak saplıydı. Ortamda işitilen başka bir nefes sesi duymamla başımı yavaşça çevirdim. Bir gün içerisinde daha ne yaşayabilirdi bir insan? Yapılı, kumral bir genç vardı. Saçları dağınık bir şekilde rüzgârda sallanırken, keskin bakışları bedenimi esir almıştı. Üzerindeki gri tişört ve siyah deri ceketin ona kattığı havadan bahsetmeme gerek bile yoktu sanırım. Adama tüm gücüyle tekmeyi geçirdiğinde, geriye doğru bir adım attım. "Benim olana dokunan, pardon taciz eden bir şerefsiz, ha?" Bu, oydu. Anonim. Adama sessiz bir şekilde tıslayıp, yüzüne tekrardan bir tekme geçirmişti. Adamdan ise hiçbir ses çıkmıyordu. Bayılmıştı sanırım. Bakışlarını adamdan çekip tekrardan bana çevirdiğinde, ifadesiz bir şekilde bana bakmaya başladı. İşte şimdi, gerçek anlamda korkmaya başlamıştım. "Anonim?" --- Ve zaman geçirdi kılıcı iki yabancının arasına. Bölündü tüm insani değerler, bitti tüm saygı. Ortaya çıkan sonuç ise; Nedensiz mütemadi iki düşman... --- DİKKAT! İlk bölümler oldukça kısa,texting ve mizah tarzı yazılmıştır fakat ilerleyen bölümler daha uzundur ve genç kurgu tarzıdır. O yüzden ilk birkaç bölümü okuyup, kaçmayın :D

18 yaşında sırf abisinin mutluluğu için hiç tanımadığı ve sevmediği bir adamala berdel için evlenmeyi kabul eden Evin Güler'in hayatını okumak istermisiniz.? ******* Hadi gene iyisin! Seni akşam ağanın oğluna istemeye gelecekler." Dediğinde gözlerim kocaman açıldı. Ve Babamın dediklerini idrak etmeye çalıştım. Ne evlenmesinden bahsediyordu bu adam? Üstelik ağanın oğluyla, birden kendime geldim ve babama olacak adama bağırdım. "Ne evlenmesi!? Ben evlenmemem. istemiyorum evlenmek! " O kadar bağırmıştım ki, ses tellerim acımıştı. Ama ben bağırarak konuştuğum için babamın kahve rengli gözleri birden sinirden koyulaştı. Ona bağırdım için ellerini yumruk yaptı ve üstüme yürüyüp bağırarak konuşmaya başladı. "Nasıl evlenmiceksin lan! Yurek mi yedin sen kız!? Kimsin sen lan, kimsin de benim lafımı ikiletiyorsun." Deyip elini havaya kaldırdı. Bana bir tokat atıcakken annem onun kolundan tutu ve beni arkasına alıp babamın önüne geçti. Derin bir nefes verip, korku dolu bir ses tonuyla konuşmaya başladı. "Yapma Aziz! Sana yalvarırım kızımı evlendirme, o daha çocuk." Demesiyle babam olacak herif sinirle gülmeye başladı. Annemin elindeki kolunu serçe çekip bana bakarak parmağını salladı. "Evleneceksin! Kendin için değilse, abin için evleneceksin. Tamamı lan!" Deyip bana sert bir bakış atıp anneme döndü. "Hemen hazırlıklara başlayın." Dedi demir kadar soğuk sesiyle, yine sinirle bana döndü. "Git hazırlan hemen, beni deli etme." Dedikten sonra arkasını dönüp siktir olup gitti. Nasıl evlenecektim ben, hemde tanımadığım sevmediğim bir adamla. Istanbull'da yaşıyordu ama herkesin söylediğine göre zalim bir adamdı. Murat Haznedaroğuları.. Kapak tasarımı için@ kimliksizzbiryazar çok teşekür ederim♥

Gerçek töre hikayelerini merak ediyorsanız okuduğunuza pişman olmicaksınız