-------------------- "Böyle olmasını istemezdim. " buğulu çıkan sesimle kendime acıdım. "Ben ister miydim sence Algın! Ailenin bana yaptığı kötülüğün farkında değil misin?" Dedi yüzüme tokat gibi vuran cümleleriyle. Öyle sert bakıyordu ki. O güne gittiğini düşündüm. Onun için üzülüyordum. "Bana acıyarak bakmayı kes!"...
Var gücümle bağrıyordum,ciğerlerim oksijensiz likten kasılıyodu. Ama bir türlü sesim çıkmıyodu.Ses tellerin bağırmaktan neredeyse yırtılacak ama ağzımdan tek kelime yada bir çığlık, hayır hiç biri yok, öldümmü acaba?,hiç sanmıyorum.Çünkü bu hissettiğim şey bana hala hayatta olduğumu hatırlatıyordu. Bana doğru gelirke...
Okullarin kapanmasina 1 hafta vardi ve ben karnemi degil sadece yaz tatilini dusunuyordum.Aslinda karnem iyiydi.Lise 2 ogrencisi olarak gayet iyiydi.Neyse gunler gecti ve karne gunu geldi.O gun erken uyandim dusa girdim,saclarimi kuruttum sonra saclarimi yapip gozume hafif bir makyaj yaptim.Annemgile de "anne ben okul...
"Elimden gelse hâli hazırda kenetlenmiş ellerimizden güç alıp onu bu evden kaçırırdım. Denizi görebileceğimiz bir yere giderdik belki... Hiç konuşmazdık. Dudaklarımız değil, dokunuşlarımız konuşurdu bizim yerimize... Başımı onun geniş omzuna yaslayıp burnumu boynuna gömerdim. Onun o tatlı kokusunu doya doya içime çeki...
Almanya'ya gitmemle hayatımın degismesi, neredeyse ayni anda oldu. Yeni okuluma alısmak bir yana bir de evde beni bekleyen bir cocuk vardi. KUZENİM!
