Ellerimi göğüslerimin üzerine kapamak, bacaklarımı birbirine geçercesine bastırmak ve kendimi tüm bunlardan sakınmak istiyordum. En çokta ondan... Bir tür bela gibiydi, vebaldi sanki. "Lütfen, lütfen beni rahat bırak." Beni yönetme düşüncesi bile korkunçken az sonra bunu yapmaya başlayacaktı. Belki de çoktan yapıyordu. Göğüslerimin üzerindeki ellerimi bileklerimden yakalayarak sertçe kafamın iki yanından yatağa yapıştırdı. Nefeslerim hızlanırken beyaz tenim gecenin ışığında parıldadı. Bileklerindeki baskısı azalırken ellerini yavaşça çekti. Gözlerindeki tehdit, gözlerindeki korkuyla yakın temastaydı. "Şimdi, ben seni rahat bırakacağım. Sense ellerini benim koyduğum yerden çekmeyeceksin." O itaat etmemi istiyor, oyunbozan... Bacaklarım birbirine yapışmış müsade etmezken, cezamdan korkuyorum. İtaatsizliğin bedelinin korkuttuğu kadar teslim olmanın ağırlığını kaldıramıyorum. Ellerim henüz aynı konumda. fakat az sonrasını kimse tahmin edemeyecekti. *** "Derler ki; bir kargayla göz göze gelirseniz, laneti ömür boyu üzerinizde olur." ***

Onun kafasına sıkacaktım. Bitecekti her şey. Sonrasında kimsenin beni öldürmeyeceğini de söylemişti. Onu öldürmemek için hiçbir nedenim yoktu. Öyle sandım... Öyleymiş gibi yapmaya çalıştım. Sonra birden ona "Beni seviyor musun?" diye sordum. Dudaklarımdan kopan soru başta onu şaşırttı, dağılan şaşkınlığının akabinde sıkıntıyla iç çekti. "Zorlaştırma Tutku. Buna vereceğim cevap işini kolaylaştırmayacak." Silahı avucum içinde sıkarken taviz göstermedim. Tekrar sordum. "Reha, beni seviyor musun?" Birkaç saniye sessizce gözlerime baktı. Orada ne aradı ne buldu bilmiyorum. Ölümü kabullendiği gibi bu sorunun cevabını da kabullendi. "Evet." Ateş ettim. Evet der demez, namludan çıkan mermi onu buldu. Omzuna aldığı yarayla yalpalanarak geriledi. Bembeyaz kesilen parmak boğumlarım, siyah demirle tezattı. Bir zamanlar bende böyle şeylerle tezat düşecek bir kadındım. Susmadım, silahımı da indirmedim. Yine sordum. "Beni seviyor musun?" Aldığı derin nefesin ardından bağırdı. "Evet!" sesi gürleyen gök gibiydi, kulaklarımda yankılanırken beni korkutuyordu. Nefes nefese kanayan yarasına bakarken sakinleşebilmem imkansızdı. Bu defa silahın hedefini bilerek ıskalayıp yeniden ateş ettim çünkü ona ateş etseydim, ölümcül bir yara alacaktı. Amacım neydi? Silah zoruyla ona beni sevmediğini söylettirmek mi? Ne kadar dayanabileceğini ölçmek? Beni sevdiğinden mi öldüremiyordum onu? Hâlâ neyi bekliyordum kafasına bir kurşun sıkmak için? Reha'nın yüzündeki ifade sabrının taşmak üzere olduğunu sinyallerini veriyordu. "Eğer beni öldürmeyeceksen indir o silahı!" 🖤🗝️ Karanlığın Aç Çocukları Serisi; Akılbaz (1.kitap) ve Canbaz (2.kitap) olmak üzere iki kitaplık bir seri ve bütün bölümleri burada tamamlandı. ⚠️Uyarı: 18 yaşından büyük okuyucular için uygundur. Cinsellik ve çeşitli suç unsurlarını içerir.

"Eğer dediklerimi yapmazsan," eliyle tavana astığı cesetleri gösterdi. "Onlardan bir farkın olmaz, yarın seni de mumyalar buraya asarım ve... viskimi yudumlayıp başka talihli aramaya başlarım." 26.01.2019 ❧

"Beni bu kafese tıkmakla hayatının hatasını yaptın." Adam genç kıza yaklaşıp tam önünde durdu. "Ben hata yapmam Şimal! " "Öyle şeyler yapacağım ki benden önceki günlerini mumla arayacaksın Yekta! " " Ben zaten ateşin ta kendisiyim senin çıran ancak benim ateşimi harlar. "

' Gerekirse ruhunu alacağım, hala tatmin olmamışsam, intikam ateşim sönmemişse, hala seni yakmak istiyorsam, hayatını alacağım. Bana ödeyecek çok bedelin var Berra.' Sözlerinin ardından yüzüme üflemiş, ılık nefesi irkilmeme sebep olmuştu. Peki ben bu intikam meselesinin neresindeydim? °°°°°°°°° Bir kez söylerim daha da lafla anlatmam, icraata geçerim. Sen Berra Yücesoy, şu saliseden, şu saniyeden, şu dakikadan, şu saatten, şu günden hatta şu yıldan sonra bile burada kalacaksın. Daha açık anlatacak olursam, buradan ben istemedikçe gidemezsin. Yeterince açık olduğumu düşünüyorum. İhtiyaçlarını bu evde karşılayacaksın, ben dersem gelecek, ben yatağıma geleceksin dersem oraya da geleceksin.' Bu psikopat adama dur demezsem ırzıma da göz dikecekti. Sinirlenmeyeceğim dediğim her saniye, içimi öfkeyle harmanlanmış nefret sarıyordu. Ben cinsel bir obje değildim. °°°°°°°°° Mafya hikayesi Değildir. 22.04.2019 tarihinde kaleme alınmış wattpadde yazılmış ilk ESAME isimli kitaptır. 20.08.2019 Otorite kategorisinde 1.olmuşuz. 26.08.2019 Berra kategorisinde 1. olmuşuz. 01.09.2019 İstenmeyen kategorisinde 1. olmuşuz. 13.01.2020 Mecburiyet kategorisinde 1. olmuşuz. 29.01.2020 Cesaret kategorisinde 3. olmuşuz. 01.02.2020 Poyraz kategorisinde 1. olmuşuz. 05.03.2020 Keder kategorisinde 2. olmuşuz. 06.03.2020 Kaçış kategorisinde 1. olmuşuz. 07.03.2020 İntikam kategorisinde 5. olmuşuz. Çalıntı halinde gereken işlemler uygulanacaktır. Tüm hakları saklıdır©

Hayatım birden bire değişmişti. Bir yandan hayatımın aşkı bir yandan ise nefret ettiğim abisi. Her şeyi yavaş yavaş anlıyordum, kimin ne olduğunu yavaş yavaş çözüyordum... Emre beni boğazımdan tutarak duvara vurdu. "Kimseye söylemeyeceksin!" Nasıl yapacaktım? Her şeyi bilip nasıl susacaktım? "Anladın mı Asel?" Kafami tamam dercesine salladım. "Şimdi odamdan çık ve bir daha ayağımın altında dolaşma!" Birden Emre'ye doğru adım attım ve elimi göğsüne koydum. Afallamıştı. "Sen böyle biri değilsin ve ben senin kim olduğunu çözücem." Dedikten sonra bir şey demesine bile izin vermeden odadan çıktım. Işte şimdi ölüme adım adım ilerliyordum ama nedense hoşuma gidiyordu.

"Oğlunuz kızımıza tecavüz etti." Ne! Ne diyor bu kadın? Abim yapmaz böyle bir şey her ne kadar serseri bir manyak olsa da yapmaz. Yani, yapmaz öyle değil mi? Beynimden kaynar sular başalıyorcasına öylece durdum yerimde. Demek ki abimin hınca hınç eve girişi ve olan paramızı alıp kaçmasının nedeni buydu. Ondan nefret ediyorum. "Ya oğlunuzu verir ölüme gönderirsiniz yada tüm ailenizi kara toprağa gömeriz." Bu kadar zengin gösterişli ve kalabalık bir aile bizim gibi kıt kanaat geçinen bir aileden para beklemezdi. Nasıl hesaplaşacaktık ki? Babam abimin bu yaptığını yüreği zor kaldırırken, annem dizlerini döverken, kız kardeşim ve ben sadece izliyorduk. Babam koca çınar gibi gövdesini iki adım öteye yerleştirdi. "Ne istiyorsunuz?" Kadın kafasını hafifçe arkaya doğru çevirdi siyah lüks arabanın kapısının açılması ile siyah takım elbiseli uzun boylu bir adam indi. Ayakkabıları, saati ve sadece takım elbisesi bile bizim bir senelik kiramız edecek kadar pahalı gözüküyordu. "Kızınızı." İlk yazım ve yayımlanma tarihi; 23.08.2020 ©Tüm hakları saklıdır. Çalınma veya kopyalanma durumu halinde yasal işlem başlatılacaktır.

"Sen de bir erkeksin, diğer bütün erkekler gibisin... Bir kadını tutkuyla sevmenin ve ona tutkuyla sarılmanın ne demek olduğunu asla ayırt edemeyeceksin. Parayla satın alınmış bir bedenle sana bütün ömrünü adayan beden arasındaki ayrımı hiçbir zaman yapamayacaksın. Sen bundan acizsin. Çünkü ne olursa olsun, sen sadece oyun istersin. Sen de diğer bütün erkekler gibi oyunları seversin. Üstelik basit, hiçbir ağırlığı olmayan ve zeka gerektirmeyen ucuz oyunları... Senin amacın kendini israf etmek.. Kendine, çevrene, yaşadığın hayata, aşkına, her şeye aynı müsriflikle davranıyorsun. Bence 'israf etmek' seni en iyi tanımlayan ifade.. Ucuz bir yemek, kötü bir film gibisin.."

21. yy'da sakin bir hayat yaşayan Ang binlerce yıllık efsunlu bir tılsımın başına bu kadar bela açacağını hiç düşünmemişti. Tılsıma temas ettiği an sonsuz bir alevin içine yerleşerek onu zamanda binlerce yıl geriye savurmasıyla kendini, nefesini kesecek kadar yakışıklı bir adamın karşısında bulmayı da hiç beklemiyordu. Ama kaderin tuhaf bir eğlence anlayışı vardı. Adam güçlüydü, zorbaydı, despottu... Ve kahretsin ki cehennem kadar yakıcıydı. Barbar Lord Alexander Aaden Sword'un onu orada tutabilmesinin mümkünatı yoktu! Ang ne yapıp edecek bu vahşi ve büyülü dünyadan kurtulmaya bakacaktı. Ama Alexander'ın onun için başka planları olduğunu çok geçmeden anladı. Kendini karşı konulamaz bir tutku ve macera dolu bir yolculukta bulan Ang, yapması gereken tek şeyi yaptı. Kaçtı! Bu hikâye de beklenmeyen tek şeyse aşkın tüm bağlardan daha keskin olduğuydu. *** Zaman, mekan, yaratıklar ve dioren dünyası tamamen kendi hayal ürünümdür... 20 Mayıs 2015