"İçinde, yarım kalmış bir kız çocuğu var. Eğer izin verirsen... İzin verirsen onu büyütmek istiyorum." Ve gece bir adamın sıcak sevgisine gebe kaldı. Acı dolu bir sevgi mutluluğa kanat çırparken, gök yarıldı, üç ölü kelebek dirildi. Bir günlük hayat bahşedildi Tanrı tarafından. Sema ağladı, yeryüzünü yaşlarına buladı. Küçük bir kız çocuğu kollarını acı bir mutluluğa açtı. Yaraları sızladı, kanadı. İçi parçalandı. Ruhu eridi. Kül oldu, savruldu bir adamın yaralarla dolu yanık yüreğine. Dudakları titreyerek aralandı, feri sönmüş gözleri ışıldadı; "Sahi, büyütür müsün onu? Sever misin, okşar mısın saçlarını? Toplar mısın kırıklarını? Söylesene, sahiden yaşatır mısın tekrardan onu?" Bir seri katil ile şizofren bir kızın hikâyesi. 02.08.2016 ? Gizem / Gerilim'de #2

Bütün hislerimi ve davranışlarımı genel yargıya uyumlu tutmak zorunda olmadığımı fark ettikten sonra yaptığım ilk şey, birini öldürmek olmuştu. Tatsız bir tesadüftü, birbirleriyle bağlantıları yoktu. Yine de artık bir katil olarak devam edeceğim hayatımı ablukaya alan, fötr şapkanın altına gizlenen iki alaycı göz açıklamalarımı makul bulmanın derdinde değildi. Koyu bakışları bağımlılık yapıyordu, elindeki sigara paketteki diğer dalların kıskançlığına maruz kalıyordu, sakin konuşması ruhu mayıştırıyordu. Fakat ortada iki aynı cinayet vardı. Bense yalnızca birinden sorumluydum. - "Bazı insanların gözlerinde çarpan şimşekler öylesine çarpıcıdır ki Munise, o bakışların ardına büyük bir gürültünün gizlendiğini düşünürsünüz. Ama hayır, yalnızca görünüştedir onların ışıltısı." demişti ona şüpheyle baktığım bir seferde. "Sizinse gözlerinizin ardında bir gök parçalanıyor, duyuyorum." - 3 nisan 2020 / 2023