Nefesi kesildi. Kalp atışları hızlandı. En kötüsü ise; yine kasıklarında tatlı bir sızı dolandı. Bu adam farklıydı. Bu adamın zümrüt yeşillerinin siyaha çalacak kadar koyulaşması bile muazzamdı. Bu adam tehlikeliydi. Ama bu adam arzuydu. Bu adam kırmızıydı.

Dudakları yavaşça boynumdan aşağı doğru inmeye başladı. Aldığım zevk anlatılamazdı. Gözlerimi kıstım ve başımı geriye doğru atarak duvara yasladım. O ise göğüslerimin üstünü öpmekle meşguldü. İlk başta öpüyor daha sonra ufak ısırıklarını hırsla göğüslerime armağan ediyordu. Parmaklarım ile saçlarını okşamaya başladım. O ise kendinden geçmişti ve ne yapacağı hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Göğüslerim de oyalanmayı bıraktı ve karnımı öperek dolgun dudakları aşağı doğru inmeye başladı. Her hareketi ile beni defalarca yakıp küle çeviriyordu. Ona karşı koymak imkansızdı. İşaret parmağını külotuma geçirdi. Daha sonra iri gözlerini bana doğru çevirdi ve boğuk bir şekilde konuştu. "İzin verir misin?" Halsiz bir şekilde gözlerimi kapattım. Ardından kısık bir sesle konuştum. "Yaşat beni, ruhumu öldürmen gerekiyorsa bile yaşat beni."

~ Wattys 2018 "Büyük Buluşlar" kategorisi kazananı. & Bir arkadaş edindim, kimse onunla konuşamazsın demedi. Kulağıma cinayet hikayeleri fısıldadı, kimse söylediklerini işitmedi. Herkesten gizledim, kimse fark etmedi. O istedi, ben çizdim. O söyledi, ben çizdim. O öldürdü, ben yine çizdim. & •TAMAMLANDI•