Sen hiç bir kitap karakterine âşık oldun mu? O, oldu. Asıl tuhaf olan ise... Kitap karakteri de ona âşık olmuştu. "O gece bir kitapla tanıştım. Kaderime giden yolda bana rehber olacak bir kitapla." (DÜZENLENİYOR.) © Tüm Hakları Saklıdır! ©

KURGUM REKLAM PANOSU DEĞİLDİR!! Genel kurgu #1 KİTABIN DÖRT BÖLÜM VE SONRASI DREAME UYGULAMASINDADIR DİKKATİNİZE!.. Bazı yaralar sadece o yarayı açanlar tarafından kapanabilir... İncinmişti kadın. Köklerinden kopmuştu en şiddetli fırtına da. Gülmeyi çok seven dudakları en ufak bir tebessümü bile unutmuş, sevgiyle dolu olan kalbi parçalanmıştı. Elinde kalanlarsa gözlerini mesken tutan gözyaşları olmuştu. Adam, kadını kırmıştı. Adam kadının ruhunu çalmıştı. Adam sert bir rüzgar gibi esmişti kadının hayatına. Şiddetli bir zelzele yaratmış en ağır darbeleri indirmişti kadının yüreğine. Ne kadın durabilmişti adamın sert rüzgarı karşısında. Ne de adam zarar vermeden durabilmişti kadına. Onlar kaderin onları birlikte yazdığı satırlarda vermişlerdi son nefeslerini... Pişmanlık sarmışken adamın dört bir yanını, kadında açtığı yaralara merhem olmaya çalışmıştı bu sefer de. Hayat bu ya. Adam kökünden kopardığı kadının yapraklarına bile muhtaç kalmıştı... Kadın narin bir çiçekti. Adam ise şiddetli bir rüzgar...

Başkasını sevdiğini düşünen bir adamın intikam uğruna evlendiği kadını gördüğü andan beri hissettiği duygunun aslında gerçek aşk oluşu ve bunu kabullenmemek için çabalaması... Kadının aşktan bir haber olduğu zamanlar da bir anda hayatına dahil olana genç bir adam. Elini kolunu bağlayan olaylara rağmen pes etmeyip inatla adama direnişi, kendisini gelinlikler içinde bulurken yemin etmişti. Hayatı zindan edecekti adama. Hayat bu ya, kadın plan yaparken aslında hayat çoktan onlar için şahane bir plan hazırlamıştı bile... Kitabımın çalınması veya kopyalanması durumunda hukuki süreç başlatılacaktır.

Sejal... Bir borç uğruna feda edilen Sejal... İstemediği işe dur diyememişti belki, fakat duaları gerçek olmuş, bu iş olmazlara sürüklenmişti. -Tabii her güzelliğin ardında bir zorluk yatıyordu- Bu sefer ki istemsizliği, bir borç uğruna verilişiydi. Belki yine kendisine sorulmamış, lafını dinleyen olmamıştı. Lakin bilmediği bir şey vardı. Bu seferkini ne birileri bitirebilir, ne de bitirmeye cesaret edebilirdi. O borç uğruna verildiğini zannederken, borç çoktan ödenmişti. Peki, şimdi ne olacaktı? Hâlâ ne diye istendiğini bilmezken, gelin gittiği gözü kör, oldukça tecrübesiz olmasının yanı sıra nasıl davranacağını dahi kestiremeyen öfkeli bir aşıktı. ... -DİKKAT EDİN. KUL YAZAR, KADER GÜLERMİŞ!- ... Tüm yazılanlar bir kurgudan ibaret olup, ne fazlası, ne de azıdır. Eğlenerek okuyabilmeniz dileğiyle...

Parmaklarım küllerinde dolaştı. Sonra birden yağmur bastırdı. Gülümsedim ve beni izledi. Sustu ve onu dinledim. Sessizliği bile güzeldi. "Çünkü Leyla, çünkü iki gözüm, yangında en son küller ölür."

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.

"Benimle evlenir misin?"dedi genç kadın.Bir elini gergince, sallanan platin halka küpelerine götürmüş, genç adamın cevap vermesini bekliyordu.Adamın güçlü, ortama hakim duruşu karşısında bütün özgüvenine rağmen kendini küçücük bir serçe gibi hissediyordu. Genç adamın şahini andıran keskin bakışları, yaptığı teklifle donuk bir hâl aldı. "Efendim?"Dedi kulak kabartarak.Genç kadının yaptığı teklifle bozguna uğradığı belliydi.Kaskatı kesilen bedeni, elinde parçalamak istercesine sıkı sıkı kavradığı viski bardağı dışında tekliften hoşlanmadığını belli eden bir şey yoktu. Bakışları genç kadının narin yüz hatlarında ve tereddüt dolu mavi gözlerinde gezindi. Genç kadın, onun bakışlarının yoğunluğundan etkilenerek, topuklarının üzerine kıpırdandı. Müzik ortamın sessizliğini bastırıyordu ama genç kadın daimi bir sessizliğin ortasında kalmışlar gibi hissediyordu. "Benimle evlenir misin?" Hayatında ilk kez bir adama evlenme teklifi ediyordu. Evlenmesi gerektiğinden gözüne en iyi seçenek olarak, Mahir Sancak'ı kestirmişti.Babası devreye girip, ortalığı yıkıp dökmeden önce en azından adama kibarca evlilik teklifi etmeyi düşünmüştü.Babasının planladıkları yanında, genç kadının bu düşüncesi insanın kulağına dalga geçer gibi geliyordu ama Merve'nin başka bir seçeneği yoktu ne yazık ki. Mahir Sancak olmak zorundaydı. Ama gelin görün ki adam hiç de onunla evlenecek gibi görünmüyordu. Düz, sabit bakışlarla, "Siz ne dediğinizin farkında mısınız Merve Hanım?"derken sesine yansıyan hoşnutsuzluk, canını sıkmamış değildi.

Ve Arden Ayman.. O gece sadece sokağıma değil, tüm yaşantıma atmıştı adımını.

''Barlas Poyrazoğlu '' Siyahın nasıl daha siyah ve nasıl daha çekici olabileceğini varlığıyla kanıtlayan, güçlü, asi ve sert bir adam. ''Beyza Güçlü'' Soyadının aksine o kadar da güçlü olamayan, giydiği forma gibi bembeyaz saf ve masum olan, buna rağmen siyahın içindeki yalnızlık ve karanlıkta kaybolan, gittikçede siyaha bulanan bir kız. Peki onları bir araya getirecek olan şey bir tesadüf müydü, yoksa kaderin büyük bir cilvesi mi? Kimse bunu bilmiyordu. Ta ki zamanla ortaya çıkana kadar...

✨#imtihan~1✨ ✨#gerçeksevgi~1✨ ✨#helalim~1✨ ✨#helalaşk~2~✨ Kapının açılma sesini duymamla başımı eğdim. Bir küfür duyunca kaşlarım çatıldı istemsizce. Yok artık! Yoksa bu kişi o kişi mi? Yani küfreden şahıs benim kocam mı? Hayır,hayır. Lütfen böyle bir şey olmamış olsun. Ben hala başım eğik bir şekilde dururken görüş açıma bir çift siyah ayakkabı girdi. "Ne o? Çirkin çıkarım falan diye mi kaldırmıyorsun kafanı?" O sert ve korkutucu sesi içimin daha da ürpermesine sebep olurken ben sessizliği tercih ettim. Yutkunmakla yetinip ellerimle oyalanmaya başladım. "Hey kime diyorum ben? Ben konuşuyorsam yüzüme bakacaksın!" Şu an çok istediğim bir şey varsa o da korkusuzca kahkaha atmak. Adama bak! Kendini ne sanıyor acaba? Ayakların bana doğru yaklaştığını fark ettiğimde elimi kaldırdım. "Sakın bir adım daha atayım deme!" Ben ayakların uzaklaşmasını umarken o ayaklar tam tersine daha da yaklaşıyordu bana. Kulağıma sevgili eşimin iğrenç bulduğum alay gülüşü ulaştı. "Niye? Sonuçta karım değil misin?" ༻ ༺ "Bana tehlikede olmanın ihtimalini sormuştun." Oktay'ın sesiyle gözlerimi o güzel gözlerine çevirdim. Bana sevgi dolu bakan gözlere kaptırdım kendimi o anda. "Ben yanındayken 'tehlike' anlamını yitirir. Ben yanındayken öyle bir ihtimal sıfırdır. Sen yanımda ol yeter ki ormanları sana saray yaparım. Senden tek isteğim de bu nurlu kız; daima yanımda olman." Koca adamımın sözleri üzerine söylenecek kelime bulamıyordum. Dilim tutulmuştu âdeta. Birden kulağıma ulaşan o sesle başımı kaldırdım. Gökyüzündeki oluşan yazı ile yüzümdeki gülümsemem iyice yayılmıştı. Aynen şöyle yazıyordu: 《BU; NURLU KIZ İLE KOCA ADAMIN İMTİHANI BU; BİZİM İMTİHANIMIZ...》 "İnsan sevdikleriyle sınanırmış, imtihan edilirmiş nurlu kız. Sen de benim imtihanımsın."