Gizemli bir grup... Onları merak eden bir topluluk... Güzel kızlar... Yakışıklı erkekler... Bilinmeyen gerçekler... Hayat her zaman sıradan değildir. Hiç beklemediğimiz bir anda neler yaşayacağımızı bilemeyiz. Biz bu hikayede sıradanlığın içindeki sıradışı hayatı anlatmaya hazırız... Peki ya siz?

Onu ilk kez çiçekli pijamalarıyla görmüştüm. Hayır.. Uykudan yeni kalkmış gibi bir hali yoktu. Daha çok sinirden çıldırmış ve hayatındaki tüm olumsuzluklara rağmen hala ayakta olduğunu gösterir gibiydi. Yüzünün ferahlığı ve çekiciliği bir yana sarı saçları ona ayrı bir masumluk katıyordu. Onun yanındayken kendim gibi davranamıyordum. Sanki her an yanı başımdan çekip gidecek gibiydi. Ah, bugüne kadar gördüğüm en güzel kız neden benim üvey kardeşim olmuştu ki? ✔ Bu muhteşem kitap kapağı için @kolpaciyazar ' a çok teşekkür ederim.. ✔ Tüm hakları saklıdır.©

Manevi ailesini kaybeden ve bundan dolayı manevi kardeşiyle arası açılan Berra Derin duyduğu hakaretlere, gördüğü dışlanmaya daha fazla dayanamayıp soluğu İstanbul'da alır. Kendine yeni bir yol çizmeye karar verirken hesapta olmadığı bir şey olur. Kaan Erdinç ile yolları kesişir. Kaan Erdinç'in geçmişi açığa çıkmasıyla beraber Berra kendini siyah beyaz dünyasında bulur. Bu dünyadan kendini uzaklaştırmak isterken Kaan'ın eli Berra'nın hep üstünde olur. ALINTI "Gideceksin dedim!" Dudağının arasından tısladı. Sinirli hali beni korkutuyordu. Fakat gitmemi istiyordu. Burasının benim için tehlikeli olduğunu söylüyordu. Beni mi düşünüyordu? Sanırım bu son soruyu bin defada tekrarlasam usanmayacaktım. Çünkü söz konusu bendim. "Benim hakkımda hiç bir şeye karar veremezsin anladın mı?" Yüzüne avazım çıktığı kadar bağırdım. İki ellerimle omzuna bastırdım. "Hiç bir yere gitmiyorum, bunu o taş kafana sok!" Kaan'ı omzundan iterek odadan koşar adımlarla çıktım. Arkamdan "Berra!" Diye kükredi. Asansörün kapısı açılınca '0' düğmesine bastım. Kapının hızlı kapanması için düğmeyi zorladım. Kapı yavaş yavaş kapanırken gözlerimi kapattım. Rahat bir nefes verip gözlerimi açtım. Asansör kapısının arasında el görünce çığlık attım. Tek eliyle asansörü durdurdu! "Sen manyaksın!" Yüz ifadesi beni çok ürkütüyordu. Üstüme doğru gelince kendimi kapana sıkışmış gibi hissettim. Hızlı bir hareketle herhangi bir asansör düğmesine bastı. Asansör ani bir çekimle durdu. Işıkların sönmesiyle gözlerimi kapattım. "Kes şunu!" Soğuk ve güçlü elini çenemde hissettim. Çenemi sıktığında acıyla inledim. Refleks olarak iki elimle, çenemi sıktığı elini tuttum. İtmeye çalışıyordum fakat gücüne karşı gelemiyordum. Ne yaptığını idrak etmeye çalışırken nefesini tenimde hissettim.

Macera dolu bir yaza var mısınız? DERİN: Bizim hikayemiz hiçbir zaman başlamadı. O sadece bizim için bir araftı. Asıl hikayemiz şimdi başlıyor. Ve sonunu belirliyecek kişilerde biziz.

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Ellerimi, sanki içinde bir şey saklıyormuşum gibi tuttuktan sonra gözlerimi kapattım ve kısa bir süre sonra tekrar aralayıp ellerimi açarak göğe doğru üfledim. Ediz meraklı bir sesle "Ne yapıyorsun?" diye sorduğunda gülümseyerek yıldızlara bakıp ardından ona dönerek "Bu, bu aralar çok sık yaptığım bir şey. Hayallerimi yıldızlara yolluyorum. Eğer gökyüzünden bir yıldız kayarsa benim de hayallerimden biri yeryüzüne düşmüş olacak. Bu da onlara bir adım daha yaklaştım demek." diyerek ona kısa bir açıklama yaptım. Önüme döndüğüm anda gökyüzünden kayan yıldızı görünce yüzümdeki gülümseme daha da büyürken Ediz'in sesini duydum. "Umarım gökyüzünden yeryüzüne düşen hayalinin içinde ben de varımdır pantercik." İlk bölüm; 30.11.2018

Demir El çetesinin lideri Demirel kurbanlarını eline silah olarak taktığı demirden yapılma yapay bir elle kalplerini sökerek öldürdüğü için bu ismi alıyor. Birgün Mirayda babasının borçları yüzünden kurban olarak Demirelin karşısındadır. Duygularını yok etmiş , kalbi buz kesmiş Demirel Mirayın içini biraz ısıttığını hissedince onu öldürmekten vazgeçer. Peki duygusuz bir adam aşık olabilir mi? Hazal ve Armi ,Mirayın en yakın dostları Demirel Mirayı kaçırınca onu kurtarmaya gelince kendilerini de bir çıkmazda bulurlar. Hazalın ,Ege ile olan yasak aşkı işleri yokuşa sürer. Armi ise Demirelin çapkın başadamı Buğra ile ilişkisi Mİraya sorunlara sebep olacaktır. Demirelin evine geldiğinde annesi ve babası ile ilgili gerçeği öğrenen Mİray yaşadığı sıkıntılarda yanında Hazal ve Armiden başka biri daha vardı.Kaçırıldığı için geldiği ev artık Mirayın evi olacaktı. ""Herkesin bir hikayesi vardır. Acı tatlı anların olduğu kısa yada uzun bir hikaye...Buda benim yokoluş hikayem. ""

Macera devam ediyor! Ailesi ile yaşadığı, onun için büyük olan sorunlara rağmen ayakta kalan ve her daim gülümseyen Melis, yetimhanede kurduğu küçük ama samimi ve eğlenceli ailesiyle beraber bu sefer ne gibi sorunları sırtlayacak? Onları ayırmak isteyen güçlerle nasıl baş edecek? Melis başlarına gelen şeylere rağmen güçlü kalıp arkadaşlarını koruyabilecek mi? Yoksa kendini başka bir tuhaflığın içerisinde mi bulacak? İlk bölüm; 05.03.2018

Annesi ve babasının kavgalarından bıkmış, düşünceli ama aynı zamandan her durumda çemkirebilen bir kız. Bay Ukalanın Panterciği; Melis Aral Babası tarafından nefret edilen soğuk ama aynı zamanda sevdiklerine karşı çok eğlenceli ve düşünceli olan bir çocuk. Panterciğin Bay Ukalası; Ediz Çınar Bu iki genç bazı nedenlerden ötürü yetimhaneye verilip geri dönmek istemezlerse ne olur? Bu, Melis ve Ediz'in kendilerine en yakın arkadaşları Buket ve Keremle yeni bir aile kurmasının hikayesi... Sizce bu dört genç ne gibi maceralar yaşayacak? Bu sorunun cevabını öğrenmek ister misiniz? Evet mi? Öyleyse hadi başlayalım! İlk bölüm; 18.08.2017 (İlk kitabımdır!)