Rakı yarım doldurulur kadehe, hiçbir zaman eksik veya fazla olmaz sudan. Derler ki, rakı masasında yokluğuna küfür edecek bir can vardır mutlaka, o yüzden boş kalan yanı sana dolu olan yanı yarana... Bir adamın kalbi buzdan kalıplarda değilde kor alevlerdeyse vardır sorun. Dudaklarıyla buluşan her damla alkol düşer yüreğine alev aldırır tekrar ve tekrar. Beyninin içindeki bitmek bilmeyen bir muharebede galip gelsem mi gelmesem mi mücadelesiyle boğuşur. Bir yanı korkak çocuk olur rakı masasındaki adamın, bir yanı mert delikanlı, başka bir yanı ise yarım kalmış sevdasızlığı. Nasıl ki bardağın dolu tarafıyla mı yoksa boş tarafıyla mı ilgilendiğinizi öğrenmek isterse psikologlar, rakı masasına oturmuş bir adamın bardağında bir damlalık dahi yer kalmamıştır. O kadeh ağzına kadar dolmuştur, dudak payını unutmuştur saki ve parmaklar arasına sıkışan o kadehten mutlaka bir kaç damla dökülür dışarı. Hal bu iken bir kez kor olduysa kalbiniz, bir daha tatmam demek için her zaman fazla erkendir. Çünkü insan kendi yanılgılarının sonu gelmez esiri olur ve kendine ait dört duvarı kabullenmek başkasının yaptığı yüzlerce metre kareyi kabullenmekten daha kolaydır her zaman. Başlangıç Tarihi: 01.01.2017

❗️Kitap ağır cinsellik ve vahşet içerir❗️ ... "Söz verebilir misin, Liya?" "Sana söz veriyorum, seni sevmekten asla vazgeçmeyeceğim. Senden vazgeçtiğim gün, kendimden vazgeçtiğim gün olur ve o gün canımın bir değeri kalmaz çünkü ben seninle hayat buldum." Hayat bulduğum adam, intikam hırsı için hayat verdiği kadının hayatını acımasızca kopardı içinden ve onu ölüme terk etti. Fakat kadın hayatının katiline her şeye rağmen aşıktı. Hayır, sevdalıydı. Özür diliyorum hayatım ama ben katilini çok seviyorum... Bu sevginin cezası, hapsolduğum mahkumiyetin acımasız sevdasıydı. Hiç bitmeyecek olan bir cezaydı çünkü ben Alihan Karalı'dan vazgeçtiğim gün, kendimden de vazgeçecektim. ... İçerik: Dram | Romantizm | Vahşet

Başkomiser Kürşad Karahisarlı. O mahallenin ağabeyi, herkesin saygı duyduğu delikanlısıydı. Karahisarlı soyadıyla nam saldığı mahallesinde hayatına birden giren Özlem ile kalbinden vurulmuşa dönmesi çokta geç olmayacaktı. (Tamamlandı) ©Tüm Hakları Saklıdır.

Ahu: *fotoğraf* Ahu: kendim tasarladım,nasıl olmuş? 0547: bu fotoğraf ne amk? 0547: kimsin? 0547: Numaramı nerden bulduğunu sormuyorum bile? Ahu: kim olduğumu söylemek istesem neden gizli numaradan yazıyım? 0547: kim olduğunu bulmam 2 dakikamı alır. Uğraştırmadan söyle işte Ahu: bulsana hadi nasıl bulucan merak ettim. (12.05) 0547: adın ahu demir 22 yaşındasın moda tasarım okuyorsun İzmir'de ailen'den ayrı yaşıyorsun. Yanılıyor muyum?(12.07) Ahu: oha amk Ahu: kimsin sen? Ahu: nerden buldun bunları? 0547: tanıştığımıza çok memnun oldum Ahu,Ben yüzbaşı Bora Aktaş :) ***** başlangıç: 13/05/2022 bitiş:..

Bazen geçmişin üstünü örtmek sandığımız kadar kolay olmayabiliyor. Geçmişte bıraktığımız gerçeğimiz bizi nerede olursa olsun tekrar bulabiliyor. Asıl sorun şu ki geçmişimizden kurtulmak istiyor muyuz? 'Efnan üstüne toprak attığı geçmişiyle yüzleşmek isteyecek mi?

''Geç şu odaya yerleştir eşyalarını!'' Dedi. Sesi öyle sertti ki bir an ondan korktum. İnsanların yere göğe sığdıramadığı, o ünlü komutan bu mu diye düşündüm. Vatanı uğruna bunca fedakarlık yapan bir asker bana karşı nasıl bu kadar sert olabiliyordu? Halbuki bu evliliği onun kadar bende istememiştim. Ne olurdu sanki beni de vatanı gibi görse? Ne olurdu beni de vatanı kadar sevse? Asker eşiydim artık. Vatanı uğruna ölmeyi ödül sayan bir adama eş olmuştum. Bu ünlü komutan, benimle evlenerek çaresizliğime umut olmuş, beni ölümden kurtarmıştı. Ve yine bu sebepten bana mecburdu. !!!VATANIMSIN ADIYLA YAZILAN İLK KİTAPTIR!!!

"Sen, masalların büyülü yanına bel bağlayacak kadar masumsun Helen ama bana boynumu büktürecek kadar da tehlikeli bir sevimliliğin var." Helen; eğitimi, idealleri ve elde etmesi gereken para için çıkacağı çetin yolda, yürekten inandığı ve her daim hayranı olduğu masallar diyarının kapısını aralayacağını bilmiyordu. Planları, hiç beklemediği bir evreye taşınırken kalbinin sesini susturması ve amacına giden yoldan sapmaması gerekiyordu ancak hayatın onu, girdiği masalda kahraman yapmadan bırakmaya niyeti yoktu. Pars; ailesini ve kariyerini ön planda tutmaktan tek an olsun imtina etmeyen, kariyerindeki ünü sayesinde parmakla gösterilen ve ülke çapında başarıdan başarıya koşarak tuttuğunu koparan bir mimardı. Aşılmaz duvarlara sahip olan sarayının kapısının bir gün ansızın aralanmasıyla alt üst olan düzenini eski haline getirmek ve asla inanmadığı o masalların diyarına onu sürüklemeye çalışan genç kadına kapılmamak artık en önemli önceliğiydi. Ancak ikisinin de bilmediği kilit bir detay vardı. "Anlatıcı, bir varmış bir yokmuş dediği an masal başlar Efsanelerin büyülü ezgisi kulaklara dolar ve senfoni orkestrası düşleri fısıldar. Ritmik bir melodi eşliğinde kalpleri mühürleyen şarkıyla tüm hayal alemi susar Zamansızlığın içinde başlayan efsanelerin satır aralarındaki eksiği, aşk tamamlar." ©Kitabımın çalınması veya kopyalanması durumunda yasal işlem başlatılır. Her detayı tarafıma aittir.

Annesinin tekrar evlenmesi üzerine üvey babasıyla anlaşamayan Mira Bars kendini bir anda beş yıldır görüşmediği babasının yanında İstanbul'da bulur. Mira, kardeşi ve babası yüzünden zor zamanlar geçirirken bir de hayatına aniden giriş yapan bir adam ile her şey alt üst olur. Ve birden tehlikenin, aşkın, yeni arkadaşlıkların, entrikaların ve sırlarla dolu bir hayatın içinde nefes alıp vermeye başlar. 🥂 Bu hikaye yanlışların içinde kaybolan doğruların hikayesidir. Kapak Tasarımı: @veyl02

[TAMAMLANDI] "Sen ki makamların en güzeli bir mahur beste, bense yüreğine düşmüş bir ateş parçası." dedi gözlerine yansımış aşkın iziyle adam. "Aşkın yürekte bir ateş, uğrunda yakmazsam bu kalbi Mardin bana dar olsun!" dedi kadın dik başlı bir tavırla. Oysaki ne garip, onlar bir imkânsızdan böyle büyük bir aşkı büyütmüş, kaderin kırmızı iplikleriyle birbirine kördüğümle bağlanmıştı. +18 09.05.2023

Yetişkin okurlar için uygundur! Bir Mahalle Hikâyesi... Çok daha fazlası... ✨ "Bak bana," diye fısıldadı. Dudaklarının arasından çıkan sıcak nefesi benimkilere dokundu. "Bir kere bana eskisi gibi baksan..." yalvarır gibi çıkan sesinin tonuyla tüm iradem dağıldı. "Bırak lütfen," derken gözlerimi kapattım. Elinin birini kaldırıp parmaklarını usulca yanağımda gezdirdi ve çeneme doğru indi. "Adımı söylemiyorsun artık," dedi dişlerini sıkarak. "Fark etmem mi sanıyordun?" Soru soruyordu ama benim buna verecek bir cevabım yoktu. "Senin dudaklarından dökülmesini istediğim öyle çok kelime var ki..." Eğilip anlını anlıma yasladı. Bu kadar yakınken tek nefesi paylaşıyor gibiydik. Onun aldığı soluk, benim dudaklarımda kayboluyordu. Benim sıklaşan nefeslerim ise sanki onu canlandırıyor gibiydi.