Her şeyden uzakta , hatta Dünya'nın bile neresinde olduğunu bilmediğim bir hastaneye götürmüşlerdi beni . Babam değildi , bunu biliyordum . Ben , hastayım . Ama ne hastası olduğumu sadece onlar biliyorlar . Waghonde Veesler . Dilimize çevirecek olursak korku bekçileri . Her neyse .Doktorlar ; başta şizofreni dediler , sonra huntington hastalığı . Hatta en son gittiğim doktor babama '' Kızınız uyuşturucu bağımlısı ! '' diyerek beni altı aylık bir tedaviye yollattı . Sesimi bile çıkaramadım . Daha önce uyuşturucu kullanmadığıma Tanrı üstüne yemin bile edebilirim . Fakat , o bir doktordu . Babamdan tonlarca azar işittim . Evlatlıktan reddedildim . Terk edildim . İntihar etmek istedim . Buna izin vermediler . ''Herkesin canı cehenneme! Bu illet yerden de bu aptal ve nankör insanlardan da kurtulmak istiyorum!'' O cümleyi kurduktan sonra başladı her şey . Ve ... Ve ... Ah , kimi kandırıyorum ben ! Artık ne olacağını bilmiyorum . Ne yapacağımı da . Her geçen gün biri ölüyor . Sanırım yakında delireceğim . Ama bir şey farketmeyecek . Ben daha başladığım şeylerin sen sonumu getireceksin sevgili ! Umarım seni daha çok görürüm . Bu akıl hastanesi insanın içgüdülerini alt-üst ediyor . Seni görmem gereken yerde değilsin . Söylesene , nerdesin ?

Sonra yüzüme baktı ve konuşmaya başladı ; - Şhhh ! Ağlama ve sakin ol tamammı ben burdayım . - Seni tanımıyorum bile ! Nasıl sakin olmamı beklersin ! Hiç tanımadığım bir adamla , hiç bilmediğim yerde sarılıyorum ! Sakin olamam ! - Neden bu kadar asabisin ! Diye bağırdı bana sonra saçlarımın içine bir öpücük kondurdu. - Sen ne yaptığını sanıyorsun ! - Imm , hiçbir şey :) - Ahhhh ! Beni bacaklarımdan tutup yavaşça kucağına aldı . Gerçekten iyi hissediyorum . ^^ THORNE İN ŞURDAN VE KAÇMAYA BAŞLA ^^ diye bağırdı iç sesim bana . Haklıydı . Hemen karnına bir diz atıp koşmaya başladım . Ama attığım diz fayda etmemişti ve beni kovalıyordu . Hıçkırıklar eşliğinde ağlıyordum ve deli gibi koşturuyordum . Yaklaşık 10 dakika boyunca böyle koştuk . Ben tükenince yere yattım ve ağlamaya devam ettim . Oda yanıma geldi ve nefes nefese ; - APTALMISIN SEN ! - Hayır ama korkuyorum . Yumuşar gibi oldu . Sonra tekrar kaşlarını çattı . - Neyden korkuyorsun ! - Senden ... - ... ( TÜM HAKLARI SAKLIDIR . )