"Yan yana yürümeyelim diye dar yapılmıştı kaldırımlar. Ve yine yan yana yürümeyelim diye dar kafalıydı insanlar. Ve sırf dardı diye kafalar düşünmeyi bırakıp sevmeyi denedik. Sarılmak yakar bizi deyip aşkı hep uzaktan sevdik." - "Kaybettim ben!" Diye bağırdı acıyla. "Girdiğim her savaşı kazanan ben sana kaybettim! Aklımı kaybettim senin aşkından, kalbimi kaybettim bu yolda. Kendimi kaybettim ulan kendimi!" Bana doğru bir adım atınca ister istemez geriye doğru gittim. "Şimdi git dersen siktir olur giderim. Ama sana yemin olsun bu son olur Gökçen. Duydun mu? Şimdi gidersem bir daha asla gelmem." Sertçe yutkunup gözlerine baktım. "Git." Gözlerinde ki hayal kırıklığını gördüm. Gözbebeğinde ki ışık yavaşça söndü sanki. "Eyvallah." Dedi çaresizce ve arkasını döndü. Ömer Kartal hiç gelmediği birine gidiyorum demişti. Ve Şehreküstü hiç gelmemiş birinin gidişine şahit olmuştu.

"Dizlerinin üzerine çök!" Daha önce hiç duymadığım ses tonuyla ürpersem de kıpırdamadan gözlerine bakmaya devam ettim. Yavaş adımlarla yanıma yaklaşıp elini omzuma koydu. Baskısına direnemeyip eğildim. "Görüyor musun?" Neyden bahsettiğini çok iyi biliyor ve kesinlikle görüyordum ama anlamamış gibi yapmayı seçtim. "Neyi?" Pantolonunun düğmesini açıp üzerinden çıkardı. Çamaşırından oldukça fazla belli olan erkekliğiyle yutkundum. Tek kaşını kaldırıp bana baktı. "Çıkar." Konuşmasıyla saniye tereddüt etmeden baksırını indirdim. İçinden çıkıp bana bir adım daha yaklaştı. "Sana deli gibi öfkeliyken bile beni ne hale getirdiğini görüyor musun?" Elini erkekliğine atıp sıvazladığında kendimi tutamayarak inledim. Sesimi duymasıyla gözlerinden geçen karanlığa anbean şahit oldum. Diğer elini uzatıp saçlarımı sıkıca kavradı. Kendisini bana itmek yerine beni kendine yaklaştırarak erkekliğini yanağıma sürttü. "Şimdi sana ne yapmalıyım bebeğim?" ******* ⚡Yer yer yetişkin içerik ve argo sözcükler içerir⚡ ✨ Naif, eğlenceli ve bol bol romantizm içeren sıcacık bir mahalle hikayesidir ✨

Çimlerin kralı, Fenerbahçe'nin göz bebeği Kuzey Karahanlı. Hayatını kariyerine adamış, tek amacı daha da başarılı olmak olan bir adam. Buz patenine tutkulu, babasının biriciği Beren Tüzün. Rusya'da geçirdiği uzun zamandan sonra Türkiye'ye döndüğünde hayatın ona sürprizleri olacak. Ne sürpriz ama! Kuzey Karahanlı karşısına çıkan bu kadının, ezeli rakibi olan Galatasaray'ın teknik direktörünün kızı olduğunu öğrenince işler ne kadar karışabilir ki? • Ne kadar mı karışabilir? Okuyalım görelim o halde! Yayınlanma Tarihi: 19.01.2022 𝗧𝗨̈𝗠 𝗛𝗔𝗞𝗟𝗔𝗥𝗜 𝗦𝗔𝗞𝗟𝗜𝗗𝗜𝗥. 𝗛𝗘𝗥𝗛𝗔𝗡𝗚𝗜̇ 𝗕𝗜̇𝗥 𝗖̧𝗔𝗟𝗜𝗡𝗧𝗜 𝗗𝗨𝗥𝗨𝗠𝗨𝗡𝗗𝗔 𝗛𝗨𝗞𝗨𝗞𝗜̇ 𝗜̇𝗦̧𝗟𝗘𝗠 𝗕𝗔𝗦̧𝗟𝗔𝗧𝗜𝗟𝗔𝗖𝗔𝗞𝗧𝗜𝗥.

"Sana her yaklaştığımda," dediğinde başını eğip dudaklarını usul usul kulağımın kenarına getirdi. Nefesi resmen nefesimdeydi. Bu çok fazlaydı.. O gecekinden daha farklıydı bu. Yirmi iki yıllık ömrümde tanıdığım Kerim abi değildi bu karşımdaki adam. "Benden sanki bir vebalıymışım gibi bir canavarmışım gibi kaçışın," sıcak nefesi önce kulağıma sonra boynuma çarptı. Gözlerim artık kendiliğinden kapandı. İşkenceden beterdi bu durum. Biz şu an ne yapıyorduk? Cümlesini tamamlamadan son kez derin bir nefes çekti ciğerlerine. Bunu yaparken burnu benim kulağımın tam üstünde, saçlarımın tam başlangıcındaydı. "Şu koskoca bedenimi bitirdi, tüketti Işıl." baştaki cümlenin amacından sapan bu cümle de ne demek oluyordu? Neler söylüyordu bu adam, neler hissettiriyordu bana!? Dudaklarının arasından usul usul bıraktığı kısık nefesler saçlarımın arasına vurduğunu ve onları yavaşça havalandırdığını hissettim. Tüm tüylerim havaya kalktığında yeni doğmuş bir bebeğin açmaya çalıştığı gözleri gibi bende araladım gözlerimi ve dudaklarımın kıyısına vuran bir hevesle mırıldandım. "Kerim a-" "Şşş," titreyerek söylemeye çalıştığım sözler bıçak gibi kesildi, irkildim. Tüm bedenime etkisi altına alan bir ürperti yayıldı. Tüm hislerim öyle bir karmaşıklığa gömülmüştü ki ne hareket edebiliyor, ne de buna itiraz edebiliyordum. O ise göz kapakları birbirine geçili, sanki boşlukta sallanıyor gibiydi. Sanki bir hayalin içindeydi ve o hayalde yalnızca ikimiz vardık. Sonra bir an kapalı göz kapakları titredi. Nabzım her geçen saniye hızlanıyor, bana yaşam alanı bırakmıyordu. Ama meğer ben daha hiçbir şey duymamışım ki. Zira saniyeler sonra duyduğum Kerim abinin işkenceden farksız pürüzlü sesi canı çekilen parmaklarımın tutunmak amacıyla bir yerlere savrulmasına sebep oldu. "Abi yok, artık abi yok güzelim."

Bilinmeyen Numara: Benden kalan bir anıydı, Bilinmeyen Numara: Senden kalan bir acıydı, Bilinmeyen Numara: Öyle güzel güzel gülme... Bilinmeyen Numara: Evleniyormuşsun bugün. Bilinmeyen Numara: Bilmiyor muyum? (Görüldü.) Mehlika: Özlemiyormuşsun beni, duymuyor muyum?

Efsun Zorlu; atandığı Urfa'da mecburi hizmetini yapan tıp fakültesinden yeni mezun, çiçeği burnunda bir hekimdir. Daha mesleğinin ilk günlerinde, henüz on sekizine yeni girmiş bir hastanın intihar vakasıyla karşı karşıya kalır. Hastasının vücuduna bırakılan izler onu adım adım kendi geçmişine götürürken, geleceğini aniden tanımadığı insanların dudakları arasında bulur. Asla geçmemiş geçmiş, verilmiş sözler, kurtarılan hayatlar, doğrultulan namlular, yalanlar, fermanlar ve aşk. Devrim gibi bir kadın, Urfa'nın göbeğinde destan gibi bir sevdanın koynunda bulur kendini. Koca düzene baş kaldırıp o düzenin minnet ettiğine yenilmekse ne aklının ne de kalbinin kabulüdür. *** "Ağlarsam ölürüm." derken sesim düz, çoktan kabullendiğim bu gerçeği ilk defa dile getirişime rağmen sakindi. Çoktan. Saatlere dökülürdü ama bana şehirler aştıracak kadar çok gelen o vakit. Vücudumun ağrısı ruhumun sancısının çok altındaydı. Onun gözleri bende olsa da ben boşluğa odaklanmıştım. Üzerimde olan bakışlarının ağırlaştığını hissettim. Fetih bana çok ağır bakıyordu. Sırtıma yüklenen çuvallar biraz daha bel bükmeme sebep oldu. "Neden," dediğinde ne dediğimi çok iyi anlamış da yersiz bir sorgulayışa bürünmüş gibiydi. "serçe misin sen?" Kaşlarım hafifçe havalandı, başımın ağrısı belirginleşti. Uzun süreden sonra ona bakan ben oldum. Söylediği şeyin altındaki anlamı yakalamaya çalışıyordum ama buna çok uzaktım. Bunu anladı ve dudakları kıvrılacak sandım. Halbuki gülümsemeye çok uzaktık. "Serçeler," yüzünü hafifçe yüzüme yaklaştırdı. "Ağlayınca ölürlermiş. Bu yüzden mi bunca zamandır gözlerinin kuruluğu?" Bu konuşmadan sonra onun serçesi olacağımı, hatta olduğumu bilemezdim. Tıpkı bu topraklarda serçeyi öldürmenin kadını ağlatmak olduğunu bilmediğim gibi.

‼️Not : Hikâye, eski zamanda GEÇMEKTEDİR. * "Hatırlamıyor musun gerçekten? Askerlerini,bu dağdan başka hayata sahip olduğunu..Beni ?" Sesim titredi.Kirpiklerim tuttuğu yaşla ağırlaştı. Ellerim hala ellerinin,aynı zamanda başının üzerindeyken kafasını sağa sola salladı.Yanağımdan yaşlar yuvarlanırken gözleri oraya kaydı. "Hatırlamıyorum ama...Âşinayım yüzüne.Birçok kez fotoğrafına bakarak uykuya dalmışım gibi tanıdık yüzün..." by;Glayol *BU İSİMLE WATTPAD'DE YAYIMLANAN İLK KİTAPTIR.* •Başlama tarihi,Ekim 2021. 🎉 'Sevda' kategorisinde #1 'Eski' kategorisinde #1 'Çift' kategorisinde #1 'Komutan' kategorisinde #2 'Asker' kategorisinde #2 'Romantik' kategorisinde #5 'Tutku' kategorisinde #5 'Wattys' de #1 ❤️

Biz seninle ne yokuşlar çıktık. Zirveye bu kadar yaklaşmışken, o kadar zorluğa beraber göğüs gelmişken dayan dedi yüreğim dayan... dayan... Hayatı affetmeye çalışıyorum. Yaşadıklarımın ağırlığı altında ezilmişken nasıl ayağa kalkılır, yaşanmamış sayılır... Çıkış arıyorum. Öyle büyük bir yorgunluk hemencecik yok sayılmıyor. Her akşam bu kırgınlıkla yatıp, aynı boşlukla uyanmak bende istemiyorum. Öyle geçecek gibi değil. Beni anla...

Onu bana anlat son kez Sevgi, aşk, ihanet , üzüntü , mutluluk Umut, hayal, hırs, çaba Yalan, doğru, yanlış, gerçek İnsan...