Hayat, fırtınanın dinmesini beklemekle ilgili değildir... Yağmurda dans etmeyi öğrenmekle ilgilidir. "Umay?" "Operasyondayız." "Benimle evlenir misin? "Ne?!" Kapak tasarımı: Wbrunette (27.12.2020 📝) 31.12.2020: #1-Bozkurt 09.01.2021: #1-Asker 11.01.2021: #1-Paşa 12.01.2021: #1-Vatanaşkı 12.01.2021: #1-Ayyıldız 14.01.2021: #1-Özeltim 16.01.2021: #1-Umay 16.01.2021: #1-Tsk 21.01.2021: #1-Komedi 18.02.2021: #1-Özelkuvvetler 01.03.2021: #6-Mizah 02.03.2021: #1-Bağlılık 07.03.2021: #1-Yiğit 20.03.2021: #1-Beyza 22.03.2021: #2-Romantizm 30.03.2021: #1-Aksiyon 01.04.2021: #1-Üstteğmen 01.04.2021: #1-Yüzbaşı 02.04.2021: #20-Aşk 25.04.2021: #1-Bordobereli 04.05.2021: #1-Macera 09.06.2021: #1-Asena

Yara izlerimiz bize geçmişin gerçek olduğunu hatırlatır

Olmazlara inat elimi tut.

'yaptığım oyunbozanlık değil, sadece benim olanı geri alıyorum.'

Bir haremde yalnız kalmak, bin ordunun ortasında silahsız kalmaktan daha korkunçtu. Onlar aşkı seçselerdi, tarih susardı. Layla bir masal anlatmadı; o, iki imparatorluğu yeniden yazdı. Gül'ün en dikenli hâli, onun en tehlikeli zamanıdır. Bir kadının sessizce yükselmesi, iki imparatorluğun ayak seslerine karıştığında, tarih yeniden yazılır. Zaman geçer, hanlar değişir; lâkin bir kadının kalbine dokunan aşk, asla silinmez. Gözlerde saklananlar, fısıltılarda boğulanlar ve aşk uğruna can verenlerin destanıdır bu. Okuyacağınız her satırda, bir gülün kanla sulanmış hikâyesi vardır... Bu hikâye, sadece Layla'nın değil; aşkına, gururuna, düşmanına ve kaderine başkaldıran tüm kadınların hikâyesidir... Gül-i Saltanat, bir kadının hikâyesidir...

Bu, en sevdiğim çiftler için aklımda olan eski bir fikir. Yazmak için ilk ilham kaynağım Berker Güven ve Bahar Şahin'di - sadece NedCer olarak değil, aynı zamanda BerBah olarak da. Bu hikaye, Zalim İstanbul yardımcı oyuncularının yıllar sonra yeniden bir araya gelmeleri, yeniden bağlantı kurmaları ve belki de arkadaşlıklarını yeniden canlandırmaları... ya da belki başka bir şey? Tamamen kurgusaldır ve gerçeklikle hiçbir ilgisi yoktur.

Kaşlarını çatarak telefonunu cebine koyup Sarp'a sataşan üç kişi olduğunu ve bu üçünün de tekin insanlar olmadıklarını anında anlamıştı. İstemsizce onlara doğru ilerlerken "Sarp? Ne oluyor?" Diye seslendi. Sarp şaşkınlıkla arkasını döndüğün de Asiye'yi burada tek başına görmeyi beklemiyordu. Asiye'yle aralarında üç adımlık mesafe varken onun başının belaya girmesini istemedi. Asiye'yle aralarındaki mesafeyi kapatıp "Kıvırcık, gel gidelim." Dediğinde, üç adamdan kısa olan kafasının da iyi olmasından dolayı kahkaha atarak "Ne o az önce dikleniyordun? Kızı görünce tutuştun." Dedi. Solundaki diğer adam da ona katılarak "Böyle süt çocukları işte karıyı görene kadar dayılanır." Dedi, ve şişesindeki son yudum birayı içip Asiye'nin ayağının dibine fırlattı. Cam parçası etrafa dağıldığı an Sarp öfkeyle adama doğru gidip yüzüne yumruk atarak kavgayı başlattı. İlk yumruk attığı adam sersemlenirken ona doğru gelen iki adamdan birisine de kafa attı. Bu sırada Asiye, Sarp'ın kafasına şişe atmayı düşünen kısa boylu adamın önce arkadan bacak arasına tekme attı ve ardından kafasına dirseğini geçirdi. Uyarı; Bu kitap da her iki ship'ten de bahs edilecek olsa da AsSar ağırlıklı olacak o yüzden hakaret içerikli yorumlarınızı kendinize saklayın.

<< You're nothing but a stranger to me. >>

"Fakat bir Anka büyüyor bu konakta, şimdilik minik bir serçe".. Saniyeler, dakikalar, günler hatta aylar bir rüzgar gibi geçiyor. Bu gizli imkansızlıktan doğan yasak sevgi içlerine işliyordu her geçen gün Alya ve Cihan Alboranın. Kaderin görünmez bağları onları birbirine çekerken, aralarındakı inkar edilmez şehvet duygusu tenlerini cayır cayır yakarken kim olacaktı bu hikayenin yananı? Yoksa küllerinden doğanı... Uzak Şehirden esinlendi ama..

Boran'ın yaşadığı ama Alya ve Cihan'ın Boran'dan önce tanıştığı o evren...