Μέρος (Ι) : Ενεστώτας "Πιστευω γλυκια μου Κυβέλη πως διατηρεις απεναντι μου μια ακραδαντη σταση αγάπης-μισους. Απλως δυσκολευομαι να αποφασίσω για το αν αγαπάς να με μισεις ή μισεις το οτι με αγαπας" Μέρος (ΙΙ) : Παρατατικός "Πάντα επιστρέφουμε ο ένας στον άλλον ο,τι και αν γινει. Λες και κάποια μυστήρια μαγνητική δύναμη υπάρχει ανάμεσα μας. Φταίει βέβαια και το ότι τα μέτρια δεν ήταν ανέκαθεν για εμάς. Ή όλα ή τίποτα" Μέρος (ΙΙΙ) : Μέλλοντας "Δεν καταλαβαίνεις. Είναι μάταιο. Όταν μπορείς να σταματήσεις δεν θες και όταν θες να σταματησεις, δεν μπορείς." "Κι όταν βρεθήκαμε για πρώτη φορά, θυμάσαι; Μου απλωσες το χέρι και μου χαμογελασες τόσο τρυφερά σαν να με γνώριζες από χρόνια. Σε κοιταξα και σκεφτηκα...Θεε μου τι αποτομη ευτυχια ειναι αυτη.'' Κυβέλη - Ορέστης.

Το 'Ποτέ' πάντα μια λέξη, την οποία τη ξεστομίζουν όλοι με ευκολία. Πόσα "ποτέ" έχει πει ο καθένας μας και ποια έχει κρατήσει τελικά; Η μετάβαση από το "ποτέ" στο "Ίσως όμως πάντα είναι επώδυνη, ανηφορική, επικίνδυνη και πάντα αποσκοπεί το τρύπημα της καρδιάς με δηλητηριώδη βέλη. Όταν κάποιος φτάσει στο ''Μπορεί'' είναι αργά, πολύ αργά για να αντιδράσει, οι εξελίξεις έχουν δρομολογηθεί και οι ανυπόταχτες ψυχές φυλακίζονται οικειοθελώς δίχως δικαιολογίες. Σε αγάπησα στον κόσμο του ''ποτέ, λυτρώθηκα στη θάλασσα του "ίσως" και πάλεψα με τα μανιασμένα κύματα του "μπορεί"! Ποια λέξη θα κερδίσει στο τέλος;

ΣΕΙΡΑ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΟΜΟΣ 1 (Α& Β ΜΕΡΟΣ) «Στιγμές που μου πήρες» «Ήρθες» λέω. Το χαμόγελό της πλαταίνει, το φως της μοιάζει να βγαίνει με τη μορφή ακτίνων, μέσα από τους πόρους του δέρματός της. «Μου το ζήτησες». «Θα έκανες ό,τι σου ζητούσα;» «Θα έκανα τα πάντα». Γιατί; «Μου έμαθες να σ' αγαπάω, Στέφανε». Σαν να διάβασε τους λογισμούς μου, όλους, έναν προς έναν, δίνει την απάντηση που ψάχνω καιρό να βρω. Και τότε, ψύχρα! «Πάρε με μαζί σου, Άννα! Δεν μπορώ να ζήσω μακριά σου». Θέλω να την κάνω να το εμπεδώσει, να συνειδητοποιήσει πως είμαι εδώ, τη χρειάζομαι κοντά μου... Για πάντα! Ναι! Για πάντα! Γιατί το δικό μου «Για πάντα» είναι παραπάνω από την αιωνιότητα. «Ήμουν κοντά σου και μ' έδιωξες, ήμουν το φως σου και μ' έσβησες, ήμουν η ζωή σου και με σκότωσες» μου λέει και τα μάτια μου πλημμυρίζουν δάκρυα που ξέρω ότι αξίζω. «Δεν μπορώ να σε πάρω μαζί μου, δεν μπορείς να με πάρεις πια μαζί σου». «Μα, μου είπες...» την πρότασή μου κόβει ένας λυγμός. «Συγχώρεσέ με!» Κάνω να την πλησιάσω, να την πιάσω, να την ακουμπήσω ξανά, έστω κι αν είναι η τελευταία φορά. Δεν τα καταφέρνω. «Θα το κάνω...» μου λέει. «Όταν μου φέρεις πίσ

5 λεπτά πριν κάναμε έρωτα... 5 λεπτά αργότερα την πέταξα έξω...... Άρης:" ΒΟΥΛΩΣΕ ΤΟ! ΣΚΑΣΕ ΑΠΛΑ ΣΤΑΜΑΤΑ ΓΑΜΩ ...!!!!ΕΙΜΑΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ? ΣΕ ΘΕΛΩ ΓΑΜΩΤΟ... " λέω και την πλησιάζω πάλι... Την αρπάζω από τα χέρια και την κολλάω πάνω μου ... Νεφέλη:" Άρη ΣΤΑΜΑΤΑ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΛΕΣ !!!" Άρης:" ΕΣΥ ΣΤΑΜΑΤΑ... !!!ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΑΛΥΕΙΣ... ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΜΑΙ ΑΡΓΑ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΡΑ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ ΜΟΥ ..ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ... "την πλησιάζω σε απόσταση αναπνοής σκύβω στο αυτί της και λέω... " Μωρό μου δεν ήθελα να σε πληγωσω ποτέ... Αλλά αυτό που έγινε εκείνη τη μέρα με ανάγκασε πίστεψε με σε ικετεύω... σε χρειάζομαι... "λέω και αφήνω ένα φίλι στο λαιμό της ... "Σ'αγαπάω που να πάρει!!!!" Ο Άρης έπαιξε και έχασε ... Η Νεφελη ρίσκαρε και έχασε περισσότερα ... ΣΗΜΑΝΤΙΚΌ Το βιβλίο είναι ολοκληρωμένο αλλά κάποια στιγμή θα διορθωθεί απολαύστε πάραυτα ... Να ενημερώσω πως υπάρχουν σκηνές βίας και θεματα ευαίσθητα για κάποιους Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα. Κατοχυρωμένο κάθε νομικό δικαίωμα

«Εκείνο το πρόσωπο σου, που όλοι πίστευαν πως ψυχρό και ανέκφραστο παρατηρούσε τον κόσμο πίσω από τους καπνούς του τσιγάρου του, εκείνο το πρόσωπο σου αγάπησα. Γιατί στο βλέμμα σου μπόρεσα να δω αυτό που οι υπόλοιποι δεν κατάφεραν να διακρίνουν, ένα αγόρι με μια ψυχή ζωντανή και πολύχρωμη, που έψαχνε με αγωνία και λαχτάρα το νόημα αυτής της τόσο γλυκόπικρης ζωής.» ~Χόουπ~ «Εκείνο το χαμόγελο σου, που σαν ανοιξιάτικος ήλιος ακτινοβολούσε και άγγιζε δειλά δειλά τις παγωμένες από το κρύο του χειμώνα ψυχές, εκείνο το χαμόγελο σου αγάπησα. Γιατί στο χαμόγελο σου κρυβόταν, σαν μικρό και ξέγνοιαστο παιδί που παίζει κρυφτό, κάθε τι υπέροχο που μπορούσα να γνωρίσω σε αυτή την μία και μοναδική ζωή που μου δόθηκε.» ~Σον~ Επιτεύγματα: #39 Στην ΕΦΗΒΙΚΉ ΦΑΝΤΑΣΊΑ 21/08/2017 #55 Στην ΕΦΗΒΙΚΉ ΦΑΝΤΑΣΊΑ 19/08/2017 #67 Στην ΕΦΗΒΙΚΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ 23/06/2018 {Νικήτρια Ιστορία των βραβείων Royal Awards στην κατηγορία 'Εφηβική Φαντασία'} Copyrights 2016-2018 Written by @RainbowManiacF (Ακούει και στο Ουράνιο Τόξο) [UNEDITED CRAP STORY, WRITTEN BY MY 16-17 YEARS OLD SELF; READ AT YOUR OWN RISK]