Ölüm, kanlı canlı bir bedendi. Ölüm aralarında geziyordu ve adaleti kılıcıyla sağlıyordu. Amcasının evinde hapis hayatı yaşayan Kaya'yı kurtaran, can almak uğruna beden bulmuş Ölüm'ün kendisiydi. Ölüm onu yaşatmıştı. Tekrar görüşmeyi bekliyordu.

"Sakın onun adını anma." "Neden?" "Eğer yaparsan sana sonsuza kadar sahip olur." ~~~~ "Büyü zayıflıyor Aria. Sen ölmek istesen bile o buna izin vermeyecek." Kaşlarımı çattım. "Kimden bahsediyorsun?" Derin bir nefes aldı. Gözleri karardı ve kalbimi durduracak o kelimeleri söyledi. "O geri dönecek. Kader ağlarını bu sefer hepimiz için örecek. Büyü yeteri kadar zayıfladı. Bu sabah gökyüzü kızıla bürünecek. "Sana adını söylettirecek."

Ateş, mutlak güçtü. İsterse havayı zehirleyebilir, suyu yok edebilir, toprağı çürütebilirdi. Ateş asıl güçtü fakat daima hor görülen olmuştu; karşı çıkılan, kötü olarak bilinen, kabul görmeyen olmuştu. Ben ve o ise, bu asıl gerçek olarak kabul edilen tüm doğruları silerek kendi gerçeklerimizi yazacak, sahip olduğumuz mutlak gücü ezilmek için değil, ezmek için kullanacaktık. Çünkü diğer herkesin 'kötü' olarak nitelendirdiği biz, asıl doğru ve hükümdarlardık.

"Burada adalet terazisi arama Ulu Vâris! Çünkü ölümün oyununda, kurallara uyan kaybeder." (Kan Çemberleri Serisi'nin 1. Kitabı olan "Soy Adı Tutulması" Yazılmaktadır.) Her Cumartesi 20.00'da yeni bölüm! !Düzenleniyor!

Nadir kedi türlerinden biri olan pars, bir insan bedeni ile bütünleşmişti. Pars Bera Sarkan.. Yarı insan yarı pars. Koyu kahverenginde yırtıcı gözlere ve keskin pençelere sahip olarak bir dönüşüm geçirse de özünde bir insandı. Türü gereği vahşi, insan karakterine göre ise sert bir yapısı olan bu pars, tıpkı ismi gibiydi. Ve bu parsın önüne çıkan bir çift orman yeşili göz, tüm vahşi doğasını alt üst etmişti. *** 03.05.2022 Tüm hakları saklıdır!

İddia ediyorum, daha önce böylesini okumadın.

Ben bir insan değilim bunu biliyorum. Ama bir doğaüstü olarak türümüde bilmiyorum. En başlarda bunu fazlasıyla umursuyordum. Şuan ise umrumda bile değil. Bildiğim tek şey fazlasıyla güçlü olduğum. Bu şimdilik yeterli. Asırlardır yaşıyorum, şuana kadar gördüğüm çoğu canlıdan güçlüyüm tabi bildiğim kadarıyla. Hayatım kolay değildi ve hiç olmadı yaşadıklarım ise beni ben yapan en önemli şeydi. Beni ölümün uçurumuna atmaya çalışanlar fazlasıyla vardı. Bilmedikleri ise yüz yıllardır itilmeye hazırlıklı olan bedenimi yerinden kimse kıpırdatamıyacağı. Benimle oynamaya çalışanları, onların oyununda kurucu olarak bitiririm ben. Karşılarında kim olduğunun farkında değiller. Acı artık benim, benliğim olmuşken canımı yakamazlar. Ben cayır cayır yanarken, beni cılız ateşleriyle korkutamazlar. Şayet ben cehennem olup yakmasını çok iyi bilirim. Kitabın fikri ve konusu bana aittir. Herhangi bir çalıntı veya kopyada yasal işlem başlatılacaktır.

Mia Crown... Dünyanın ilk melezi, Kronos' un kızı... Asırlardır bir zaman kapsülünün içinde. Ancak güçleri, onu tüm Melezlere düşman ediyor ve Mia, akıl sağlığını korumakta güçlük çekiyor... Kronos'un Kızı, güvenin hikayesi. Dostluğun. Korkunu. Umudun. Ve geçmiş zamanın.

•İntikam ateşi hiç bu kadar tutkulu ve yakıcı olmamıştı.• Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde Rasan Krallığı'nda doğan bir Prens varmış. Bu Prens doğduğu gün Prensin babası Kral Aden'a aşık bir cadı tarafından lanetlenmiş. On yedinci yaş günü gelip çattığında Prens aniden yok olmuş. Ertesi gün bütün krallık ve içindeki insanlar buz ile kaplanmış. Krallığı kurtaracak tek şey... O da hikayemizde. :) 29 Nisan Çar

Melez kızın başına gelen olaylar... Bir melez başına nasıl bu kadar bela açabilir?