"Hakan, kendine gel kardeşim. Sana göre mi o kız. Bu kız Camiden çıkmıyor, sen ise bardan çıkmıyorsun. Bu kız hiç bir yabancı erkeğin gözlerine bile bakmıyor, sen daldan dala konuyorsun. Bu kızın elinden Kur'an-ı Kerim düşmüyor, senin elinden içki kadehi. O kadar ortak yönünüz var ki sayayım mı daha?" * Gülsima eğik başını birden kaldırarak gülümsedi. Nemli gözleri gülüşüyle birlikte ışıl ışıl oldu. Yüzünde şaşkınlığın ve sevincin verdiği değişik bir ifade vardı. Benliğini tarifsiz bir mutluluk sarmışken, bakışları Hakan'ın yüzünde geziniyordu. Kısa süren bir sessizliğin ardından, "Camiye mi gidiyorsun, Namaz kılmaya mı başladın sen?" diyerek sordu. * "Girelim Cennet gözlüm" dedi Gülsima. Eğdi bakışlarını öne. Öyle uzun uzun bakamıyordu sevdiğinin gözlerine. Helali olduğu halde utanıyor yanakları kızarıyordu. Yan yana durdular el el tutuştular, girdiler cami avlusuna. Bu onların beraber kılacakları ilk namazları olacaktı. Biraz ilerde bu caminin imamı olan dayısını görünce bir an tereddüt edip durdu yerinde. Dayısı ile yüzleşecekti birazdan ona Hakan'ı tanıtacak biz evlendik diyecekti. * "Hakan'la görüşmek istiyorum. Ben eşiyim, çok önemli" dedi sesi titreyerek. "Eşi mi?" diye şaşırdı karşısındaki kız. Gülsimayı tepeden tırnağa süzdükten sonra yanındaki çalışma arkadaşına dönerek "Hakan Bey evli mi?" diye sordu "Bir yanlış anlaşılma var sanırım," diyerek tekrar çevirdi başını Gülsima'ya. "Hangi Hakan'dan bahsediyorsunuz siz?" "Hakan Karlıdağ," dedi Gülsima biraz daha eğilip danışmaya doğru. * "Bu asansörden mi çıkıyorum katlara? Kaçıncı katta Hakan'ın odası?" diye sevinçle sordu. Hakan'ı görme ümidi kalbini heyecanlandırmıştı. Onu görmek ve onunla konuşmak için sabırsızlanıyordu. "Durun hanımefendi," dedi danışmadaki kız ayağa kalkarak. "Hakan Bey sizinle görüşmek istemiyor.

Giray: Sen demiştin bir keresinde Giray: Hayali arkadaşın olmam için senin zihninde yaşamam lazım Giray: Sana özel olmam lazım Giray: Zihninde neler dönüyor bilmiyorum Giray: Oraya ait miyim bilmiyorum Giray: Ama bildiğim bir şey var Giray: Ben sana özelim

Bilinmeyen numara: İçtiği sigaradan sevdiği müziklere kadar biliyorum Bilinmeyen numara: Susuyorum

bilmemkimim: İlk aşkta yaşadığın hüsrandan dolayı kalbin kırılmış olabilir, biliyorum bilmemkimim: Yeniden sevmeye korkuyorsun bilmemkimim: Yine kalbin kırılacak diye ödün kopuyor belki bilmemkimim: Belki de o da seni sever umuduyla başkasını sevmek istemiyorsun bilmemkimim: Ama bu böyle devam edemez bilmemkimim: Sen artık onu sevmiyorsun ki bilmemkimim: Sadece başkasını sevemediğin için, sevmeye korktuğun için hala sevdiğini sanıyorsun bilmemkimim: Korkma, yeniden sevebilirsin bilmemkimim: Göreceksin bilmemkimim: Yeniden sevmek sandığın kadar korkunç olmayacak

Sedef: Allah yamultmuş zaten seni, bir de ben dokunmayayım Demir: Dikkat et de Allah'ın yamulttuğu bu kişiyle konuşurken sen yamulma Demir: Sonra çok ağlarsın

3316gun: 3316 gün hatrına beni tekrar sever misin? *** Bora ve Buket, ortaokuldan beri en yakın arkadaşlardır. En azından Bora için her şey bu kadardan ibarettir ama Buket için Bora arkadaştan daha fazlasıdır. Buket, kendi hislerinle boğuşurken Bora hiç beklenmedik bir şekilde kaza geçirir. Buket, Bora'nın uyanmasını beklerken içindeki her şeyi sahte bir hesaptan Bora'ya dökecektir.

(+18) Ölüm Tablosu olarak adlandırdığı resimlerle dolu duvara doğru genç kadını ilerletirken içindeki ateşe soğuk suyun döküldüğünü, ani sıcaklık değişimiyle alevlerin sönmekle yanmak arasında kaldığını hissediyordu. Genç kadının kalçası duvara dayalı olan kahverengi, eski masaya değdiğinde dudaklarını karşısındaki adamın içini eritecek kadar sıcak olan dudaklarından çekti ve buz gibi bakan mavi gözlerini adamın ela gözlerinden çekmeden masaya oturdu. Adamın boynuna adeta yılan gibi sarılmış kollarını biraz daha sıkılaştırıp kendine çekerken genç kadının sırtı, baş düşmanları olan Aslan Sönmez'in çirkin gülümsemeli fotoğrafına değmişti ama aralarındaki çekimden bunu ikisi de fark etmemişti. "Sen," diye mırıldandı adam kadının açıkta kalan boynuna dudaklarını değdirirken. "Bu dünyada en korktuğum şeysin." "Neden?" Genç kadın bacaklarını da adamın beline sarıp onu iyice çekerken mırıldanmıştı. Adam, kadının boynunda gezinen dudaklarını çekti ve içindeki intikam ateşini söndürebilecek kadar soğuk olan gözlerine baktı. "Tek istediğim şey Ölüm Tablosu'ndakileri yok etmekken beni istediğim şeyden alıkoyuyorsun. Soğuğun intikam ateşimi söndürüyor." Genç kadın, ince ve uzun parmaklarını adamın ensesindeki saçlarında gezdirdi, güzel yüzünde bir gülümseme belirmişti. "Soğuk olmadan ateşin değeri anlaşılmaz. Bu yüzden, ben intikam ateşini söndürmem, söndüremem." Söndürmemişti. Ateş ve Soğuk birbirini tamamlarken intikam isteği hiç olmadığı kadar büyümüş, herkesi yok edebilecek bir şeye dönmüştü. *** Kapak tasarımı: @kitapkurdululu 💙

Işık, bir kitabın yan karakterine aşıktır. Akıl almaz bir şekilde kitabın içine girer. Onu neler bekleyecektir? ♧♧♧ Işık: Sana saçma gelecek ama bir şey itiraf etmem lazım Çağrı: Et bakalım Işık: Şu an bir kitabın içindeyiz ve sen bu kitabın tek güzel şeyisin Işık: Oh söyledim sonunda Çağrı: Ne? Çağrı: WPMCOEMCOSNCOENXOWDÖ ♧♧♧ 27.12.2020 Fantastik'te 1. Sırada 💜

♥ 27.11.2018'de yayınlanmaya başladı ♥ bartuq: Gerçek birisin ve bana yazıyorsun? Hatta kankam değilsin sadeceanonim: Gerçeğim ve saçma bir şekilde sana aşık oldum... bartuq: O zaman kimliğini bana ver sadeceanonim: Ne? bartuq: Bende böyle kızım ya evleneceğiz ya evleneceğiz sadeceanonim: Salaksın ya osncwxöajxnö sadeceanonim: Salaksın ama beni dertlerimden kurtulan tek salaklıksın be...

çikolatalı süt içerken yazılmış bir snapchat hikayesi.