Ik hield van poëzie maar haatte haar ook. We waren beste vrienden en aartsvijanden tegelijkertijd. Maar zonder elkaar, nee dat konden we niet. [14+] Niet geschikt voor alle lezers: bevat verwijzingen naar zelfbeschadiging, zelfmoord, depressie, paniekaanvallen, gender dysforie, eetstoornissen en alcohol. Kan grof taalgebruik bevatten. ©️verspildetijd

Omdat mentale gezondheid niet bestaat uit meisjes die zelfs knap zijn wanneer ze huilen en die knuffels krijgen van net zulke knappe jongens waarna hun leven weer goed is. Het bestaat uit paniek aanvallen om 3 uur 's nachts terwijl je probeert je ouders niet wakker te maken en het niet laten zien aan je vrienden hoe het daadwerkelijk met je gaat omdat je bang bent dat ze je dan achterlaten.

DEEL 2 SPOILERS AHEAD Romez vraagt zich al lange tijd af of Frigi te vertrouwen is, maar niks lijkt hem een duidelijk antwoord te geven. Het begint kouder te worden en de herfst breekt aan, maar veel verder met de voorspelling lijkt hij ook niet te komen. Terwijl Romez doorpuzzelt met deze vragen lijkt Winter steeds grimmiger te worden. En als zelfs Lente de kou niet meer weg kan houden, weet onze Zomer dat de voorspelling nu echt is begonnen. Hij probeert om Frigi's hulp te vragen, maar die is plots nergens meer te bekennen. Niet wetend wat te doen gaat hij er zelf op uit, hopend dan toch de antwoorden te vinden. Ontsnappen kan, maar voor welke prijs?

DEEL 1 Dat Romez weinig sliep, wist hij al... Maar dat dat ervoor zorgde dat hij ging hallucineren vond hij te ver gaan. Zeker wanneer hij opeens op een strand beland. Het strand van Zomer om precies te zijn. Een plek waar de zomer altijd heerst. De paar uur die hij daar doorbrengt laat hem dingen zien die hem steeds terug laten komen. Maar net wanneer Romez zich echt op zijn plek begint te voelen in Kamp Zomer gebeurt er iets wat niemand had verwacht. Zomer verdwijnt vlak voor zijn ogen en de zoektocht naar Zomer begint!

'Omdat er altijd meer aan de hand is dan dat sommige laten zien.' Als Tristan onverwacht de baas wordt van een succesvol restaurant in Parijs, brengt dat niet alleen een heleboel herinneringen op, maar ook gevoelens. Je kan wegrennen voor het verleden, maar het haalt je ooit toch wel in. [bxb] [updates zijn super onregelmatig] [verhaal 1 van de Jongens Huilen Niet reeks]

«oh, for i have lost time, even i am in control of it.»

«the kids that the most love will ask it in the most unloving ways.»