"Karımı artık yanımda, odamda ve yatağımda görmek istiyorum!" diye bağırınca donup kaldım. Ne söylediğinin farkında mıydı? Bir başkasının kimliğiyle evlenmek mümkün müydü? Gerçekten nikâhta bile sahtekârlık yapılabilir miydi? Başına gelene kadar Bige Saka bunun mümkün olduğunu sanmıyordu. İlk görüşte aşktı onunkisi, bu yüzden âşık olması ve duygularına yenik düşüp evlenmesi çok hızlı olmuştu. Evlendiği gün sevgilisinin bir dolandırıcı olduğunu öğrenmişti. Üstelik zaten evliydi ve başka bir adamın adını, soyadını, kimliğini hatta gerçeğinden ayırt edilemeyecek imzasını kullanarak Bige'yi evlendiklerine inandırmaya çalışmıştı. Son ana kadar Bige bu gerçeği görememişti. Peki, nikâh cüzdanında adı geçen gerçek Karun Kalender kimdi? Evlendiğinden haberi var mıydı? Böyle bir durumda nikâh geçersiz sayılırdı değil mi? "Ne demek nikâh geçerli?" Şaşkına dönmüş bir halde avukata bakıyordum. Benden haberi bile olmayan bir adamın karısı olduğumu mu savunuyordu? "Üzgünüm Bige Hanım," dediğinde olağan bir şeyden bahseder gibi sakindi. "Nikâh memuruna kadar her şey gerçek. Eski sevgiliniz Serhat Bey ile o masaya oturduğunuzu doğrulayacak hiç görgü tanığınız yok. Bu nikâhın başka bir adamın kimliğini kullanarak kıyıldığına dair hiçbir kanıtınız yok. Böyle bir durumda yapılacak en mantıklı şey Karun Bey'i bulmak ve ona olanları anlatıp boşanma evraklarını imzalatmak." Bu adam ne dediğinin farkında mı? Bahsi geçen adamın benden haberi bile yoktu. Karşısına geçip ona ne diyeceğim? Senin ruhun bile duymadan evlendik hadi şimdi de boşanalım mı? Bu koskoca bir saçmalıktı!

Nora, karşısına çıkan bir kitabevinde eline aldığı kitabın tamamlanmamış olduğunu fark eder. Yaşadıkça yazılacak olan bu kitabın içinde Nora kendisini bulur. Avcı kimliğine bürünen Nora, bahçesinde uyandığı kişinin sadece avcıların kalpleriyle beslenen bir kurt adam olduğunun bilincinde değildir.

Paranormal olayları araştıran bir dedektif olan Mayıs.. Onun hikayesi bir gün rüyasına giren gizemli malikaneyle başlıyor. Rüyasında gördüğü iş ortaklarıyla birlikte çok önemli bir davayı çözmeleri gerek. O malikanenin en başından beri normal olmadığını hisseden Mayıs, gün geçtikçe yeni gerçeklerle yüzleşiyor. Peki ya bir gün ruh eşinin o malikanede hapis kaldığını öğrenirse ne olur? ... "Bizim ruhlarımız birbirine bağlı. Hangimiz olumsuz bir duygu hissederse, diğerinin kalbi ağrır. Hangimiz olumlu bir duygu hissederse, diğerinin içi huzur dolar. Ben sandığın gibi sıradan bir ruh değilim. Biz yaratılırken dünyadaki tüm kadınlar gözümüzün önünden geçer. İçlerinden birisi, bizim kaderimize yazılan kadındır fakat bize bunu söylemezler. Eğer bize gösterilen kadınlardan doğru olanı seçersek Dünya'ya indiriliriz. Seni seçtim bende. Diğer tüm kadınlar gösterilirken çok hızlı geçmişti zaman ama sana gelince zamanımın durduğunu hissettim. Gözlerin beni kendine çekiyordu. Dünya'nın en güzel gözlerini sana vermişler gibiydi. Bu dedim, benim hayatımın kadını bu. " dedi. Sanırım acısı gitmişti çünkü artık kalbim ağrımıyordu. Tabi eğer dedikleri doğruysa. Ama sanırım doğruydu. Her gün akşam kalbime giren ağrının sebebi bu olmalıydı. Her akşam acı mı çekiyordu?

Hayatı bir gecede değişen Yüzbaşı ve Didem... Yaralanan abisi için endişelenen Didem Kopmaz abisinin göreve gitmesini istemediği için gizlice abisinin komutanına yazar. Askeri için endişelenen Yüzbaşı hiç düşünmeden evlerine gelirken ikisininde bir haber olduğu bir gerçek vardı ki. Aşk ilk görüşte onların kalbine yerleşmeyi bekliyordu. Bir bakış ikisininde dengelerini sarsmıştı. Didem ilk defa bir yere ait hissederken Yüzbaşı Akser Bolatav 31 yıllık hayatında ilk defa yenilmişti. Aşkları kolay olmayacaktı çünkü Akser'in korkuları vardı. O korkuları yenmek ne Akser için kolay olacaktı ne de Didem için. "Sen benim kalbime bir vurgun yaptın bir daha da adın ordan silinmedi." 18.02.2022

•Yetişkin okurlar içindir. • Hukuk öğrencisi Vuslat Ece Tan'ın hayatı mafya örgütü lideri Devrim Ahver'e aşık olmasıyla birlikte tümüyle değişir. Düğün günlerine kadar her şey yolundadır fakat nikaha saatler kala Vuslat Ece'ye gelen gizemli telefon ona seçim yapma şansı bile sunmamıştır. Düğününden kaçmak zorunda kalan Vuslat için artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. 'Benden geriye kalan hiç kapanmayan bir yara. Yaralar kabuk bağlar sevgili. Sakın koparma izi kalır. İzler; yarayı aratır.' ••• {Kitabın tüm hakları şahsıma aittir.}

KİTAP DÜZENLENMEYE ALINMIŞTIR KİTAPTA BOLCA KAN VE KÖTÜ ÖRNEK MEVCUTTUR. LÜTFEN MİDESİNDE HERHANGİ BİR SORUN OLAN KİŞİ KİTABI OKUMASIN VEYA AKLINDA CANLANDIRMASIN DONDELNDPSNDKSNPSM 𓆙𓆙𓆙𓆙𓆙𓆙𓆙𓆙𓆙𓆙 Rüya Akdoğan, sekiz yaşında ablasının ölümünü görüp onun intikam ateşiyle yanıp tutuşan küçük bir kız. Miran Gök, dörtlü masanın eski ele başı. Türkiye'ye dönüp Dörtlü masaya katılır ve Rüya Akdoğan ile tanışır. "Senin gibi küçük bir kız nasıl olmuş da mafya alemine girmiş?" Bir çocukla konuşur gibi konuştu. Benimle! Rüya Akdoğan ile! Silahımı çıkartıp alnına dayadım. "İşte böyle." Soğuk sesimle ve korkusuz bakışlarımla silahın tetiğini hiç çekinmeden koluna sıktım. "Benimle oyun oynamaya kalkma, Miran Gök. Aklını alırım." 𓆙𓆙𓆙𓆙𓆙𓆙𓆙𓆙𓆙 "Benim kitabımda iki kural vardır Miran Gök." Gözlerimi seyretmeye başladı. "Aşık olma ve güvenme. Bu iki kurala uydum mu? Ebediyete kavuşurum. Veya ebediyet bana kavuşur." "Daha yirmi beş yaşında küçük bir kızın bu denli yüksek kurallar koyması... hayat acımamış olsa gerek Rüya Akdoğan." Güldüm. "Bunu düşünmek senin haddine değil Miran Gök. Şimdi uzak dur benden." °°°°°°° KİTAPTA CİNSELLİK OLARAK +18 YOKTUR. (Öpüşme sahneleri hariçtir.) KAN, İŞKENCE, ÖLÜM VS. NEDENLERDEN ÖTÜRÜ +18 OLARAK ADLANDIRILABİLİR.

"Yok olacak kadar azalan bir insan, en tehlikelisidir." Aylar önce kurtlar sofrasına bir sandalye çekmiş, kanlı bir ziyafetin içine oturmuştum. Senelerce bastırılmış bir açlıkla doluydum; iştahla intikam yemeğinin önüme serilmesini bekliyordum. Fakat bir süre sonra anladım ki, burası acıkınca oturulan bir masa değildi. Aksine, burası güçsüz olanın sofraya serildiği, üstüne de kadehlerin tokuşturulduğu bir masaydı. İntikam yemeği hiçbir zaman gelmeyecekti; çünkü burası zaten intikamın ta kendisiydi. ⚠️ Kitapta bazı tetikleyici unsurlar bulunmaktadır, lütfen bunun bilinciyle okuyunuz. Yayınlanma Tarihi: 16 Mart 2023

"Benim topraklarımda ölmek için özel bir nedene gerek yok." Mihra Elnurova, Türkiye'nin güneyinde yer alan, ufak bir Türkmen ülkesi olan Karahan'da yaşamaktadır. Sıcacık bir ailede büyüyen Mihra, hayatın sert ve acımasız yüzüyle henüz tanışmamıştır. Ta ki ülkesinde baş gösteren iç savaşa kadar. Ülkenin çeşitli bölgelerinden ayaklanma, silahlanma haberleri gelirken hiçbir sorun olmadığına inanarak yaşayan genç kız, bir sabah bulundukları kasabaya ülkesini ve kendi topraklarını korumak için Türkiye'den askerlerin gönderildiğini öğrenir. Bu askerlerin arasında hayatının aşkının da olacağından bihaberdir. Yağmurlu bir günde şarkı söyleyip kendi kendine eğlenirken çitlerin arkasından kendini izleyen Türk askeri Yusuf Agâh Demiral'ı görünce Mihra'nın kalbi o zamana dek hiç atmadığı kadar kuvvetli atmaya başlar.

Üniversiteyi bitirdikten sonra özgür olmak ve hayallerini gerçekleştirmek isteyen Sidem, Milano'da kendi halinde günlerini geçirirken iş sözleşmesinin feshedilmesi üzerine vize sorunu ile karşı karşıya kalır. En az kendisi kadar zor durumda olan bir yabancıdan hiç beklenmedik bir teklif alır. Sidem, yabancının teklifini umursamazken bir yandan da ülkesine geri dönmemenin yollarını arar. Babası, durumu öğrenip müdahale etmeye çalıştığında Sidem için yolun sonu gelmiştir. Her yanılgısı bir aksilik, her aksilik onu kat ettiği yoldan başlangıç noktasına götürürken, bu sefer başlangıç noktasının da ötesine geldiğini hisseder. Belki de her şeye yeniden başlamak gerekir. Bir yabancıyla. O gece onlara yıldızlar şahit etti, kader yeniden yazıldı artık onlar birbirlerinin çıkarları için aynı masaya oturmuş iki yabancıydı. Belki de zaman onları aynı masaya oturan iki yabancıdan daha fazlası yapacaktı.

Bir kış günü başladı hikayeleri. Hava kasvetliydi. Bir not vardı ortada cama acı nefesinin buğusuyla kazınmış. Bir de gözyaşları onu süsleyen. Hem gülerken hem ağlamak. Koşarken yorulmakta vardı. Yolun sonu uçurumdu, evet. Karmen o uçuruma koştu. Uçurum gül bahçesiydi. Düşünce binlerce dikenin batacağını bile bile koştu. Adal kendini dipsiz bir kuyuya bıraktı. Binlerce ses "Gitme." diye yalvarırken bir tanesine uzattı elini. Dikenler acımasızca saplanıp kanatırken onları, gözyaşları dökülürken sonlarının iyi olmayacağını biliyordu, Karmen. Koştu, nefesi tükendi. Ağladı, gözyaşlarıyla meydan okudu "Erkekler ağlamaz." sözüne. Kalbi, hızını arttırdığın da duracak sandı. Ve işte bu onların hikayesi... "Bir kız var. Ölüm gibi..."