Geceden nefret etmemin sebebi buydu belki. Kabuslar... Uykularımı işgal eden, bir zehir gibi acı çektiren kabuslardı. Gecenin siyahlığına olan aşkımı engelleyen de buydu. Gündüzün maviliğine olan aşkımı alevlendiren de buydu. Kabuslar hayatımı ele geçirmiş sayılırdı. Her gece gördüğüm, hiçbir anlam barındırmayan ancak gerçek bir yaşamdan kesitler alınmış gibi duran kabuslar. Ne anlama geldiği hakkında hiçbir fikrim yoktu. Hayatımda hiç görmediğim kişiler sebepsizce rüyalarıma girip gecelerimi mahvediyorlardı. Peki ya rüyamdaki kişileri aslında tanıyorsam? *** Yalanlar üzerine kurulu bir aile... ❇ ~ Ancak bir beden öldüğü zaman bir bebek anne karnına düşer.~ 'Büyü yapabilen bir vampir mi?' *** Vampir kategorisinde#2 Bir Vampirden Hamileyim! -2- *Bu kitabı okumak için Bir Vampirden Hamileyim'in okunmasına gerek yoktur. Sadece yorumlar kafa karışıklığı yaratabilir. İlk kitabı okumayanların yorumlara bakmadan okuması önerilir:)*

Gücü Hisset. Çünkü buna ihtiyacın olacak. * Bir Vampirden Hamileyim'in 3. Kitabı. Bu kitabın okunması için Bir Vampirden Hamileyim ve Ölümsüz okunmak zorunda değildir. Karakterlerin kafa karıştırması, yorumlar dışında sorun olmaz.

-Vampir içinde #1-24.06.18- -Vampir içinde #2-12.08.18- -Vampir içinde #3-08.08.18- -Vampir içinde #5-27.06.18- -Vampir içinde #6-01.01.18- -Vampir içinde #6-29.04.18- Saf bir kızdı o, Tıpkı annesi gibi.. Salorea ve vampir güçlerinin birleşmiş olduğu tek bir bedendi o.. Bu birleşmeden doğan kimsenin bilmediği ve daha keşfedemediği bir çok güç gelişmişti vücudunda.. Çok acılı Doğmuştu.. Annesini tek bir fotoğraftan tanıyordu yalnızca tek bir fotoğraf.. Ortada bir sürü yalan vardı,bir sürü uydurma.. Elbet bir gün öğrenecekti her şeyi.. O zaman da çok güçlü olacaktı, Tıpkı babası gibi... -BAŞLANGIÇ-03.09.17-BAŞLANGIÇ-

Karanlığın içinde karanlık... Gecenin içinde gölge... Beni bitiren korku..! Karanlığın sonunda aydınlık... Güneşin ardında yine gölge... Ve hala beni bitiren korku..!

Lise üçüncü sınıf öğrencisi Ece, yeni hayatının ve yeni okulunun ilk gününde Emre ile tanışır. Üstelik Ece'nin ailesi de akılalmaz bir şekilde Ece'de şüphe yaratmaya başlar. Bu şüphe ile bir cevap arayışına giren Ece, ailesine ait eski bir defteri bulup okumasıyla hayatı altüst olur. Ailesinin Ece'ye yaptığı lanet bozulur ve melez olduğunu öğrenir. Hem cadı hem de vampir olan Ece, Emre'nin de vampir olduğunu öğrenmesiyle Emre'den dersler almaya başlar. Yeni maceralara yelken açan Emre ve Ece, yeni arkadaşlar da edinip, peşi sırası bitmeyen belalardan da uzak duramazlar. Ve aşk tüm engellere rağmen yine de kazanır...

Ve hikayenin sonu şöyle biter; Giden dönmedi,kalan da ölmedi...

Dilsiz bir kızın kalbi tüm kötülükleri kendisine çekiyordu. Hiçbir kalp bu kadar değerli olmamıştır. Yeşil, Ötanazi Okulu'na sürgün edildiğinde o yıllarda henüz bir çocuktu. Öz babasının onu nasıl bir yere mahkûm ettiğini bile bilmiyordu. Ötanazi Okulu, Amerika Birleşik Devletleri'ne bağlı olan Alaska'da açılmış karanlık bir okuldu. Bildiğiniz tüm o okulları unutun çünkü Ötanazi Okulunda öğretmenler ders vermiyordu. Her biri kendi dalında uzman bilimcilerdi ve oradaki amaçları bir okul dolusu öğrencinin üzerinde deneyler yapmaktı. Öğrenciler ise sıradan öğrenciler değildi çünkü her biri idam cezası almış mahkûmlardı. Okul onları satın alarak kendi deneylerinde kullanan karanlık bir girdaptan farklı değildi. Bir kez içine girince çıkmak mümkün değildi. Yeşil tüm o tehlikeli mahkûmların içinde göğsünde değerli bir kalple yaşamak zorundaydı. Herkes onun kalbini isterken kurtların içine atılmış bir kuzudan farklı değildi. Kalbini isteyenlerden biri de öz babasıydı. Babasının onun kalbi için okula tehlikeli bir suikastçı göndermesiyle, belki de tüm ezberler bozulmaya başlamıştı. Avcı'da her zaman bu kadar acımasız değildi. Özellikle ateşten kızıl saçları olan ve bir katile gülümseyen hasta bir kadını tanıyana kadar. Şimdi karar verme sırası ondaydı. Avını öldürmeli mi, yoksa korumalı mı? Sayfalar üzerinde konuştuğu bu dilsiz kadınla tam olarak ne yapmalıydı? "Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu. Şimdi sen söyle; böyle bir durumda kadın özleyebilir mi ölüm kokan bir adamı?" dedim. "Kadın aptaldı adam ise kadına kör. Şimdi sen cevap ver; her şeye, herkese ve özellikle küçük bir kadına kör olan bir adam bekleyebilir mi kadın tarafından özlenmeyi?" diyerek bana cevap verdi.

"Bana bak" diyerek beni önüne çekti. Gözlerim refleks olarak açılmıştı. "Bu kız kim ufaklığıma ne yaptın?" diyerek yüzüme doğru haykırdı. Gözyaşım benden istemsiz aktı. İkinci de onun peşinden gelmişti. Her an ağlamaya hazır olmaktan nefret ediyorum. "Öldü" dedim. Bana atabileceği en kötü bakışı atıp "Harabedeki kızlara mı benzemeye çalışıyorsun? Söylesene seni de bir gece de harcamam mı gerekiyor ? Bunu mu isti..." yüzüne attığım tokattan sonra susmuştu. "Haddini bil! " dedim ve ona iğrenerek baktım. Bakışları bana döndü. Sinirden ölecek kıvamdaydı. Gözleri gözlerime bakarken yangın çıkarıyordu. Uraz şuan hiç düşünemeden beni öldürecek şekildeydi. "Sen bana Sürtük diyemezsin!" o kadar sert bağırmıştım ki boğazım acımıştı. Uraz kolumu tutduğu gibi beni serçe duvara yasladı. Duvarın pürüzlü kısımları sırtıma girmişti. Gerçekten canım acımıştı. Uraz bana öfkeyle bakıp elini yumruk yapıp sinirle yanımdaki duvara yerleştirdi. Duvar çatlamıştı. Bana gelecek diye düşünürken tam yanımdan sıyırmıştı. "Sana dokunmaya kıyamazken seni sevmediğimi nasıl idea edersin aklım almıyor." Genç kurguda #1 -06/08/2018 Cesarette #1 07/08/2018

2 Milyon'un üzerinde okunan bu seri 'Dreame' uygulamasına taşınmıştır! Okumak isteyen olursa oradan erişebilir❤️ İçeride 2. seriden ilk dört bölüm bulunmaktadır. Dreame kullanıcı adım= siladalw *** Maviş'in devam hikâyesidir! Bu seriyi okumadan önce ilk seriyi okumanız gerekmektedir! Yorumlara yapılan kitap reklamları vs. itinayla silinecektir. ©Tüm Hakları Saklıdır. S.D.

"Bücür bana bak." Zorlukla konuşan sesini duyunca başımı kaldırdım. Burnu kanıyordu ve kaşındaki yara açılmıştı. İki adam daha gelmişti ve onu zorla götürüyorlardı. Zorla bana dönüp ellerini kaldırdı. Kollarını tutan adamlara inat bana öyle bir baktı ki, tarif bile edemiyordum. Sağ eliyle ilk önce kendisini gösterdi ardından beni. Sonra beş parmağını da birleştirip sol omuzunun üstünden aşağı doğru çapraz bir çizgi çekti. Ne yaptığını anladığımda büyük bir hıçkırık kaçtı ağzımdan. -Seni seviyorum demenin en harika şekliydi belkide, ve de dünyanın en güzel cümlesi.- *** •Sesi olmayan bir kızın aksiyon aromalı aşk hikâyesi• *** ©Tüm Hakları Saklıdır. Yorumlara yapılan kitap reklamları vs. itinayla silinecektir. S.D. Kapak tasarım: @silakosay