Kto nie marzy o przeżyciu historii rodem z wielkiego ekranu? Gorzej kiedy twoje życie faktycznie zaczyna przypominać film, ale okazuje się on tandetnym melodramatem, a ty - gratulacje! - zostałeś obsadzony w roli głównej... Lacey Gabriels ma swój melodramat już dawno za sobą. W wyniku kulminacji nieszczęść z pozytywnej i zakręconej nastolatki zmienia się w trzymającą się z dala od wszystkiego i wszystkich outsiderkę, która jest święcie przekonana, że największe życiowe wartości - przyjaźń i miłość - można odnaleźć jedynie w bajkach. Czekająca ją wakacyjna praca nie wydaje się niczym trudnym, do czasu gdy na jej drodze nie staje osoba o zupełnie odmiennym zdaniu. To ktoś, kto wyznacza sobie za główny cel, żeby ją zmienić i w jego dopełnieniu nie cofnie się przed niczym. Nawet jeśli ma na to wszystko zaledwie trzydzieści jeden dni.

A czy ty jesteś umarły? Czy ty potrzebujesz pieśni? Oto przed tobą jest zdanie: „Nie poddawaj się.", rozpisane na dziesięć stron. To jest opowieść o marnowaniu czasu, o braku wiary w siebie, a może nawet depresji. To coś jest napisane tak, żeby było fantastycznym odczuciem emocjonalnym... Bo o jakiejś wielowątkowości to tu raczej mowy nie ma. Ps. To jest taki przydługi One shot, albo przykrótkie opowiadanie(3136 słów)... Chociaż, jak tak patrzę, to chyba tylko ja tak wolno czytam.

❝Sprawiłeś, że kwiaty wyrosły w moich płucach I chociaż są piękne Nie mogę oddychać ❞ A jego kochać się nie dało, kiedy na ironię losu, sam zakochiwał się łatwo. ℹ️#3 miejsce w zimowej edycji konkursu Splątane Nici, w kategorii romans.

Janek tonął w informatyce, a Aniela we własnych łzach. Krótka historia o rodzeństwie, lipcowym popołudniu i nocy, kiedy dwa głosy mruczały pod nosem pewną kołysankę. courante; 2020 ➥ one-shot ➥ grafika na okładce pochodzi z pinteresta

Roza nienawidziła dotyku, brudu, pytań, mężczyzn w krawatach i swojego pochodzenia. Dalia kochała poezję, kakao, alternatywny rock puszczany na starych odtwarzaczach i ciszę rozdzierającą chaos. Alan kochał Dalię i niebyt. Alan był sztuką i bólem. Alan nienawidził siebie. Praca bierze udział w konkursie „Skrzydlate Słowa".

Dodatek do „Dalii". Listy pisze się gdy zwykłe słowa nie wystarczają. A oni do kopert włożyli niezapominajki.

Kiedy przyjaciele oznajmiają Lauren, że pierwszą część wakacji będzie zmuszona spędzić bez nich, dziewczyna jest załamana. Jako jedyna z całej paczki zostaje w domu z powodu remontu, pewna, że właśnie nadszedł najnudniejszy miesiąc jej życia. Jednak co się stanie, kiedy zupełnie niespodziewanie w życie nastolatki wkroczy zadziorny i tajemniczy Caden, na którego obecność będzie skazana przez połowę lata? Co prawda przez swoje dziwaczne poczucie humoru i nietuzinkowe podejście do wszystkiego chłopak doprowadza ją do białej gorączki praktycznie każdą wymianą zdań, ale podobno przeciwieństwa się przyciągają... ✨ Pierwsze miejsce w konkursie literackim "Splątane Nici" (zima 2017/2018) #302 - 18.12.2017 #263 - 19.12.2017 #168 - 24.12.2017 #130 - 01.01.2018 #88 - 13.01.2018 Pierwsza setka, dziękuję ♥♥♥ #69 - 18.02.2018 #53 - 10.03.2018 #49 - 13.03.2018 Pierwsza pięćdziesiątka! Yey ♥ #26 - 17.03.2018 #18 - 22.04. 2018 #11 - 23.04.2018

Mason to syn zarozumiałego burmistrza małego miasteczka, które w skali kraju znaczy tyle, co kałuża po deszczu. Dorian wyniósł się z domu w wieku siedemnastu lat, wyrzekając swojej rodziny. Mason nieśmiało kryje się po kątach, a Dorian wrzeszczy publicznie, dumny z tego, kim jest. Mason ma talent do pisania, natomiast dłonie Doriana stworzone zostały do obsługiwania aparatu. I jakby tych różnic między nimi było mało, to Mason uważa się za hetero, a Dorian jest stuprocentowym gejem. Los splata ich życia w najmniej oczekiwanym momencie, sprawiając, że po jednym niewinnym spojrzeniu nic nie będzie już takie samo. [2018-2019] Okładka by @nowhere__girl