Mezopotamya topraklarının görkemli ve şanlı şehri, Şanlıurfa'nın güzeller güzeli genç kızı; Nazar Koçak... Urfa'nın genç, çalışkan ve de güzeller güzeli kızıydı Nazar. Okumak ve öğretmen olmak onun vazgeçmediği umuduydu. Gökyüzü gibi masmavi gözleri, yer yer altın sarısı kumral saçları ve de ahu gibi güzelliğiyle erkeklerin büyülendiği bir kızdı. Fakat güzelliği başına Katar'ın Emir-i Azam dedikleri adamı bela etmişti. Belası dediği belalı aşık. Saplantılı aşkıyla büyük bela olmuştu kıza. Katar'ın güçlü ve yıkılmaz adamı; Said Bin El- Mâlik... Abdullah Bin El- Melik'in gözde oğlu, gözde veliahtıydı Mâlik. Birleşik Arap Emirlikleri'nin Katar prensi, Emir-i Azamî'ydı. Abisi yerine kendisi krallığın yönetiminin başına geçmişti. Küçük bir çocuk iken babasının yüzünden annesinin intiharını görüp en sevdiği varlığı kaybetmişti. Güç, makam, para... Her şeyi olsa da hayata tutunacak bir dalı yoktu. Fakat birgün gördüğü ahu bakışlı huri hayatına girip aşkı tatmasına sebep olmuştu. Masmavi gözleriyle, siyah katran karası hayatını maviye boyamıştı. Bir hafıza kaybı nelere sebep olurdu? Kader de nasıl bir tecelli olurdu? Tüm bunların cevabı, aşkı bela olan bir Katar prensinin, çobanlık yapan bir kızın hafıza kaybını kullanarak kendi ülkesine kaçırıp sarayında tutsak etmesiyle başlamıştı çünkü onun sarayına ve kalbine girenin çıkışı olmazdı. Bu hikaye; "Yüreğine Nazar değenlerin masalı." Diyenlerin hikâyesiydi. Nazar-ı Aşk adında yazılan tek hikayedir. İsim ve benzerlik konusunda çalıntı yapılırsa hukukî işlemler başlatılacaktır. Uyarı: +18 kitaptır

Adam Mavi-Yeşil gözlerini kadının dudaklarına çevirdi ve derin bir nefes aldı. Ardından elini kadının saçlarına götürüp kulaklarının arkasına itti. Adam her hareketiyle kadının kalp ritimlerini alt üst ediyordu. Adam zaten altüsttü. Bir enkaz. Adam kadının kulağına yaklaştı ve bir melodi gibi şu kelimeleri fısıldadı kadının kulağına.. ''Sorun şu ki güzel kadın, ben sana baktıkça kendimi kaybediyorum..Önce yüreğim kopup çarpıyor yüreğine ve orada uçsuz bucaksız yerlere taşınıyor. Sonra gözlerim usulca gözlerinin o muazzam renginde derin bir nefes alıp dalıyor suya dalar gibi.. Ve ne oluyor biliyor musun ? Gözlerim gözlerine karışıyor. Parmaklarım her dakika seni yazma isteği ile dolsada, benim en büyük hayallerimden olan o ince parmaklarına dokunmak istiyorlar. Beynim kalbim tarafından susturulmuş bir şekilde beklerken, bedenim seni gördükçe irkiliyor. Sorun şu ki güzel kadın.. Senden korkuyorum.. Gözlerinden saçlarına, kokuna, yüzüne kadar... Dudağından, kirpiğine, kaşına ve.. ve yüreğinden... Hasret kaldığım her şeyinden korkuyorum güzel kadın.. Özlüyorum. Çok bir şey söyleyipte acıtmıyorum kalbini kadın.. Son bir şey daha. Herkes gibi yapmak yerine seni dudaklarından değil dudağının hemen kenarından, gamzelerinin bittiği yerden öpüyorum seni.. Kendine iyi bak güzel kadın.. Bana da iyi bak.. Çünkü biliyorsun. Ben sende karıştımm... '' Kadın yüzündeki korkuyu silip yerine mutlu bir gülümse bırakırken adam dudağını kadının kulaklarından narince sürterek kadının yanağına ve.. gülüşünün bittiği o yerde gamzelerine indiriyor dudaklarını. Kadın bu narin dokunuşların etkisinde kalırken adam cenneti ve cehennemi aynı anda yaşıyor. Adam dudağını kadının gamzelerine bastırırken kadının dudaklarından şu mırıltılar dökülüyor; '' ZEMHERİ'msin adam. Ve ben senin güneşin olacağım.''

Yanlış bir şehirde, yanlış bir zamanda, yanlış bir sokaktaydım o gece. Yardım edip etmemek konusunda kararsız kaldığımda keşke etmemeyi seçseydim. Nereden bilebilirdim ki hayatını kurtardığım o kişinin hayatımda bu denli yer edinip, beni felakete sürükleyebileceğini? ~ "Nesin sen?" Dedim adımlarımı geri doğru atarken. "Görmek mi istiyorsun?" Dediğinde korksam da başımı aşağı yukarı salladım ve aniden gözümün önünde değiştiğinde korkudan nutkum tutuldu... ~ Seçilmiş Seçme şansı olsa kendisine verilen gücü asla istemezdi zaten bu yüzden seçilmiş kişiydi. Alisa artık bildiklerinden, gördüklerinden sorumluydu. Sizde bu fantastik, gizem, korku, aşk ve mizah dolu yaşamı merak etmiyor musunuz?

"Siktir!" Araba hala hareket halindeyken ve böyle hızlıyken tavana ne düşmüş olabilirdi ki, ya da ne çıkmı- lanet olsun bu da o aptal hayvanların işiydi. Ela'nın ağlamasına dayanamayıp kucağıma alıp göğsüme bastırdığım da annem de bana güven verici bir şekilde gülümseyip kemerine sıkıca tutunmuştu. "Allah kahretmesin! Hiç buraya gelmemeliydik, onu buraya getirmemeliydim." Babamın kendi kendine mırıldanmasını duyduğumda ağlama istediğim artmıştı. Kimden bahsediyordu ki? Muhtemelen ya ben, ya Ela, ya da annemden bahsediyordu. Allah'ım sen bizi koru lütfen. Biraz sonra yolun ortasına devrilmiş koca bir ağaç yüzünden durmak zorunda kalınca tüm kurtlar etrafımızı sarmıştı ve aman Allah'ım en az on tane vardı, aynı zaman da da insanı korkudan ağlayacak hale getirecek kadar kocamanlardı. Bunları belgeseller de izlediğim kadarıyla bu kadar büyük değillerdi ki! Arabanın hala üstünde olduğunu hatırladığım kurtta hızla arabanın önüne atlayıp kafasını kaldırıp bize baktı. Kafam hala iki koltuğun arasından ön cama bakarken onun sapsarı korkunç gözleri direk beni buldu. Hatırladım! Bu geçen gece köyde göz göze geldiğim kurttu. Ben şokla gözlerimi hala ondan alamazken yemin ederim ki dudaklarının kıvrıldığını gördüm. ************************************** Eda & Efken Ben bir yazar değilim, sadece hayal gücünü kelimelere akıtan biriyim :) -Kartanesi-

Bir metro istasyonu, 14 rehin. Sınırlı yemek, Sınırlı su. Tuzak ve ölümler. Hayatta kalmak için neler yapardınız? Peki onlar ne yaptı? Bu oyununun sadece bir kazananı olacak, Ve herkes bir bir ölecek. Benimle bu oyunu oynar mısınız?

Safir Mila Safkan, şu an olduğu yaşından çok daha ufakken, hayatının taşlarını yerinden oynatan bir olay yaşar ve kendini ansızın, yetimhanenin soğuk duvarları arasında kimsesiz bulur. Sahip olduğu şeyler, her ne yaşarsa yaşasın iyi kalan kalbi ve tutkuyla bağlı olduğu dansıdır. Kalbi yalnızca bir tek şey için, bale için çarpar. Ta ki ikincisini bulana kadar. Hazer Han'ı. Dans seçmelerine gittiğinde, kendisini seçen bu adamın gözetimi altında dans etmeye, müzikali kazanma hedefiyle bir kelebek gibi kanat çırpmaya başlar. Fakat, sahip olmayı istediği tüm bu başarıların yanında, ona başka bir hediye kılınmıştı. Aşk. Kendi kalbi kadar hassas, nazik bir kalp, Mila'ya yaklaştığında, bu zamana kadar koruduğu tüm savunmaları yavaşça yerle bir olur ve aşk, arzuyla, bedeninde dans eder. •yetişkin içerikli sahneler mevcuttur•

Zaman bir döngüdür. Bazen bir dairenin etrafında dönen iki çubukta , bazen geçmişin ve geleceğin aynı eksende döndüğü iki çarkta. Yelkovanı yaralayan akrep , geçmişe vurduğunda gelecek kanlar içinde kalmıştı. Babasını hapse tıkmak isteyen bir savcı vardı ve ben ölüsünden bile tatmin olmayan o savcının kızıydım. Şimdi o kan usulca geleceği çizdiğinde , akrep 19'u yelkovan 04'ü gösterdiğinde bizim bağlarımız dolanmıştı. Kim inanırdı ki babasını hapse tıkmak isteyen o savcıyı , babamı , malum mafyanın oğlundan onu hapisten çıkarması için yardım isteyeceğime? Ben inanmazdım. Kader inandırmıştı. BAŞLANGIÇ TARİHİ : 17.03.2020 BİTİŞ TARİHİ : ... 🏅🏅🏅 #1 Ateşböceği : 29.09.22 #1 Beren : 25.11.22 #1 Sokak Lambası : 15.02.23

"Saçların uzunmuş.." dedi ama tereddütü epey açıktı adamın. Ama bugün denilenden sonra yanlış anladı kız, adamın bundan rahatsız olduğunu düşündü nedense, daha yeni görüyordu Giray saçının hepsini. Tam olarak olmasa da düğünleri bile olmuşken saçını açmaktan çekinmemesi gerektiğini düşünmüştü, helaldi artık sonuçta... Aynadan onunla göz göze gelince sordu aynı tereddütle, "Keseyim mi yani?" Giray kaşlarını çattı kızın tavrıyla, ilk tanıştıklarında her lafıyla bir kasırga koparacak kadar kesin olan Dilrûba artık her daim kırılgandı.. Artık evli olduklarında, kocası sıfatı taşıdığından mıydı bu tavrı? Bazen düşünüyordu, ona yardım edeyim derken bastırmış, ya da ezmiş miydi hiç? Boyun eğmeye mahkum mu hissettirmişti? Düşündüğüyle kendine olan öfkesini atamadan sordu kıza, "Niye kesecekmişsin?" "Dökülür belki. Aynı odada olacağız ya.." yutkundu, boğazını tazeledi ama sözlerini tazeleyemedi, ne diyecekti ki? Bilemedi Dilrûba.. "Dağılır her yere." Giray rahatsız olurdu belki kendisinden parçaları her yerde görürse.. Onun konuyu açmamasını uzun bir süre aynı odada kalacaklarına yormuştu çünkü.. Gözlerini kızdan ayırmadan yaklaştı Giray. Bakışları onun uzun saçlarını okşasa da eli çekindi, mahrum kaldı bu tatlı zevkten, "Dökülsün.." dedi yumuşakça, Ben toplarım senin ardından.' dedi içinden, 'Bir de saklarım, kimseler göremez, benim mahremim olur..' 'Senin gibi...' Saçlarını tutarak hafifçe tebessüm etti Dilrûba, "Salık gezmem o zaman, fazla dökülmez.." dedi ama saç değildi tam olarak kastettiği. Hayatında bana dair pek bir iz bırakmam, rahatsız, olmazsın diyordu.. Şu akşamdan itibaren herkes biliyordu evli olduklarını... O yüzden sanki iki gün önce değil de şimdi kıyılmış gibiydi nikâhları.. Öyle hissediyordu. "İstediğin gibi gez, nasıl rahat eder, nasıl istersen.."

Eğer bu hikayeyi Wattpad harici bir platformda okuyorsan, kötü amaçlı yazılım riskinde olabilirsin. Eğer bu hikayeyi orjinal halinde ve güvenli bir şekilde okumak istiyorsan lütfen Wattpad'deki @Kismasallari isimli profilimden oku. Teşekkür ederim. *Tecavüz konulu değildir. *TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. KİTAPLARIM NOTER TARAFINDAN TASDİK EDİLMİŞTİR. EN UFAK KOPYALANMA GİBİ BİR DURUMDA GEREKENLER YAPILACAKTIR!! *Dikkat! Argo ve küfür içerir. *27.08.2017 tarihinde yayımlanmaya başlanmıştır.