KİTABIMIZ RAFLARDA, TÜM KİTAPÇILARDAN ULAŞABİLİRSİNİZ. Babasından başka hiç kimsesi olmayan bir genç kız... 28 Yaşında hapishanede mahkûm bir adam... Ya bir gün olur da genç kızın babası da o cehenneme düşerse? Bir gün olur da bu yabancıya kızını emanet etmek zorunda kalırsa? *** "Sen kimsin ya? Adını bile bilmiyorum!" Dedi genç kız sinirle yanındaki adamı süzürken. Adam cevap vermemişti. Bu genç kızı daha çok sinirlendirmişti. "Hey, adını sordum?" Adam genç kızın yüzüne bile bakmadan arabayı sürmeye devam etti. "Kurt." Diye mırıldandı, sesi oldukça soğuktu. Genç kız ürktü, bu nasıl isimdi böyle? Tanımadığı bir yabancıyla nasıl yaşayacaktı? Üstelik bu adamın bir mahkûm olması genç kızın daha çok ürkmesini sağlıyordu. Yavaşça başını cama çevirdi, korkuyordu. Babası yanında yoktu ve çok korkuyordu. Ona ihtiyacı vardı, ondan başka hiç kimsesi yoktu... BİR KARADENİZ HİKÂYESİ... *** Karadeniz Serisi'nin ilk kitabıdır... © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

Beni büyük bir hayranlıkla süzüyordu. Sanki ona dünyaları bahşetmişim gibi itinayla izliyordu. Ona seni seviyorum desem, en fazla bu kadar güzel bakabilirdi. Gözleri yüzümün her bir noktasını süzerken son durağı dudaklarım olduğunda yutkundu. "Bana narsist bir psikopat gibi bakmaya devam mı edeceksin?" Gülümsemesi kahkahaya dönüştü ve tekrar hayranlıkla gözlerime baktı. "Ağzından çıkan her kelime vücudumda uyuşturucu etkisi yaratıyor. Bu normal olmamalı." Yutkunarak bir süre yüzüne bakakaldım. Geri çekilmek istedim. İzin vermedi. Şuan takındığı tavrın da bende uyuşturucu etkisi yarattığının farkında değil miydi? Konuşmak için dudaklarımı tekrar araladım ama bir şey bulamadım. Yeterince hakaret etmiştim ve hepsini büyük bir iştahla yutmuştu. Kolumu biraz daha çekip parmaklarını bel boşluğuma yerleştirdi. Derin bir nefes alıp, alnını alnıma yasladı. Gözlerimi kısıp birkaç saniye öylece kalakaldım. Parmak ucumdan saç tellerime kadar titriyordum. Ayaklarım zor bela beni taşırken her an yere yığılabilirdim. Yüzünü yüzüme doğru eğerken sıcak nefesinin tenime çarpmasıyla yutkundum. "Devam et.. bu narsist psikopatı cezalandır" diyerek mırıldandı. "Sen.." "Ben ne?" Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki tam şuan göğsümü yarıp dışarı çıkacakmış gibi hissediyordum. "Ateş.. benimle oynama." diyerek mırıldandım. Yüzü yüzüme son derece yakınken kafasını usulca aşağı eğdi. "Hmm o zaman sen benimle oyna.", Ses tonu ruhumun derinliklerine inip tüm dengemi bozuyordu. Göğüs kafesimin altında çırpınan kalbimi duyabiliyor muydu? Dudaklarını yakınlaştırıp yüzüme sürterek enseme doğru ilerledi. Nefesi tenimi gıdıklıyordu. Daha sonra kulağıma doğru değdirdiği dudaklarını araladı. "Oyuncağın olmaya razıyım."

Mecaz bir kadın gerçek bir aşka tutulup yaşanmışlıklarla karşılaşırsa ne olur..?

Sırlarla dolu bir geçmişin kapısı aralandığı zaman doğacak tüm ihtimaller günahtır. İyiliğin nefes aldığı bu dünyada, kötülük selam veriyordu hayata. Elvin Karaca, yıllarca öz amcasının tacizine ve psikolojik şiddetine maruz kalan başarılı bir konservatuar öğrencisidir. Bir gün babasının ani ölümüyle bütün hayatı değişen genç kız, hayatına devam etmeye çalışsa da kaderin ona hazırladığı sürprizlerden habersizdir. Yaşadığı bu ağır travmalarla baş etmeye çalışırken bir gün karşısına çıkan Evren Karahan ile yolları kesişince Elvin, nasıl bir karar verir? Göğsünde ölen kuşlardan başka taşıyacak yükü olmayanlara selam olsun! Geçmişin ağıtları geleceğin nefesine hüküm etti ve umutlar teker teker dar ağacına asıldı. "Çocuk yanı çalınmış kimseden merhamet bekleyemezsin."

Abisini kendi vesikalık resminden bile kıskanan bir kız düşünün. O tam olarak ben oluyorum işte. Sakarlığın vücut bulmuş hali olarak gelmişim dünyaya âdeta. Sucukla selfie çeken bir abiniz varsa siz=ben demektir. Sevgilimin olmama şekli hayatın bana cesaretin var mı aşka, çarpıyor abim bir başka deme şekli. Dört çocukluk arkadaşı yan yana gelirse ne olur dersiniz? Vefa, Laden, Demir ve Yankı'nın eğlence dolu hayat hikâyesine katılmaya var mısınız? Bir kitap bir dünya demektir, size sunduğum dünya için lütfen sayfayı çevirin..

Beyaz hayaller kurmak isterdim, beyaz bir sayfada abime sarılıp uyurum, abimle bulutların üstünde gökkuşağımızı çizeriz diyerek kurdum bütün hayallerimi. Beyaz... İçimizde, düşümüzde, her zaman rahatlatan bir renk olarak bize ulaşır ama bazen ne siyah ölümü getirir ne de beyaz mutluluğu.. Kiminin mutluluğu siyah rengin yalnızlığıdır, kiminin ölümü damarlarına karışan beyaz rengin pişmanlığıdır. BU İSİMDEKİ TEK HİKAYEDİR. İZİNSİZ KULLANILMASI HALİNDE YASAL İŞLEM BAŞLATILIR!!!!

"Aklım almıyor," diye söylendi kendi kendine, beni aniden kavradığı elimden yeniden kendine çekti ve dudaklarını saçlarıma bastırdı. "Ben sana böyle his-," duraksadı. "İnsanlar nasıl seni yaralayabiliyorlar?" Konuşma engelli bir kız ve onun için işaret dili öğrenen bir adamın hikâyesi...