20. yüzyılın ilk yarısında, Büyükada'nın meşhur konaklarının birinde filizlenen gizli saklı bir aşkın hikayesi. (...) "Ne yapıyorsunuz?" "Aşekayı söküyorum." Bakışları eldivenli ellerin söktüğü uzun sarmaşıklara yöneldi. "Fakat çok güzel görünmüyorlar mı?" diye sordu merakla. "Ne zararı var ki?" "Olmaz mı?" dedi adam abartılı bir tavırla. Müteakiben kovası dolunca alıp iki metre ötedeki bir diğer ağacın dibine geçti, Hülya da onu takip etmişti. "Güzelliğe aldanmamak gerek hanımefendi, güzellik yanıltıcıdır." "Doğru." diye onayladı onu genç kız dalgınca. "Aldanmamak gerek." "Bu sarmaşıklar ağaçların gövdelerine usulca dolanır. Pek de güzel dururlar ha. Lâkin bir bakarsınız mendeburlar iliğini kemiğini kurutmuş koskocaman çınarın. Geriye kof bir kabuktan ötesini de bırakmamış, her bir nimeti kendisine almış."

Yarkıyısı'ndan tanıdığımız Memed'in hikâyesidir 🌿 Kara Memed'di o, bileği bir kütük kadar kuvvetli, bakışı bir demir kadar sert, sözü hükümdü. Memed sarışındı ama ona gözünün karalığından Kara Memed derler, belki de öfkesinin karanlığından... Ve Memed, hiç görmediği, adını bile bilmediği bir kadına sevdalıdır. Ve bir kış gecesi, kapısı çalınır, evine ve ömrüne bir ateş düşer.

Çaresizce etrafına bakındı, küçük bir mucize istiyordu ve bu mucizeyi karşısındaki adamın sağlayacağını biliyordu. Belki çok iyi tanımıyordu bu adamı ama başka hiçbir seçeneği yoktu. Söylediği yalanı kurtarmanın başka yolu yoktu. Umut dolu gözlerle adamın açık kahve gözlerine baktı. Karşısındaki kişinin ara sıra kendisine bakıp uzun uzun dalıp gitmesinden korkmuyor değildi. Adamın kötü biri olduğunu da sanmıyordu ama tam anlamıyla güvenmiyordu da. Muhtaç olmasa asla böyle bir şey yapacak biri değildi. Ama kısa sürede yeni bir sevgili adayı bulması çok zordu. "Ee ne diyorsun var mısın?" Esin merakla bakışlarını adamın yüzünde gezdirdi. Yakışıklı biriydi aslında daha doğrusu ayrı bir karizması da vardı. Ama bir farklıydı...sanki acı çekiyor gibiydi. Adı neydi bu adamın? Hatırlamak için kaşlarını çattığı an adamın kafa sallaması ile beynini kurcalayan ismi bulmaktan vazgeçti ve gülerek baktı. "Varım."

"Beni özlediğini biliyorum, hala beni istediğini biliyorum Ömür. Duruşun değişmiş, gülüşün ve kelimelerin... Ama gözlerin... Onlar hala aynılar ve sen ne kadar itiraz edersen et, onlar hala beni sevdiğini söylüyorlar..." *** Erez Gündoğdu o serseri gülüşü, alaylı sözleri ve kobalt mavisi bakışlarıyla dünyaca ünlü bir ressam ve fotoğraf sanatçısıydı. Biraz uçarı, biraz delidoluydu ama bir kış günü fitili ateşleyen o yeşil bakışlara vurulduğunda durulmuştu. Ömür Göktepe ise; ailesinin baskısı altında yaşayan ve 19. doğum gününe dek bunları hiç sorgulamayan ürkek, çekingen bir genç kızdı. Ancak ilk kez doğum gününde kuralları çiğnemeye karar verdiğinde ve kendini yeni bir maceraya attığında ölümün kıyısından döneceğini ve bir yabancının kollarında aşkı tadacağını hiç düşünmemişti. Ve ansızın o kollardan kopup yıllar sonra bir kış günü onları buluşturan kar taneleri yeniden şehre yağdığında artık her şey değişmişti ve aşk, bu kez kar tanelerinin değil nefretin ve pişmanlığın altında ezilmişti... *** Nar Bülbülü ve Sevda Çiçeği hikayelerinde tanıdığınız Erez Gündoğdu'nun hikayesidir. Seriler birbirinden bağımsız oldukları için ayrı ayrı okunabilir. Sevgiler, KadifeKelimeler... *** Hikayelerim isim haklarıyla birlikte noterde adıma kayıtlıdır. Çalıntı ya da izinsiz kullanmak durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Tarihi Kurgu #1 Romantik #1 Mirasını alabilmek için tek çaresi evlenmek olan Leydi Daisy Walmond, üvey kız kardeşi yüzünden adı skandala karışıp saygın bir evlilik yapma şansını kaybedince deneyeceği tek yol kalmıştır; anlaşmalı evlilik! Henfield Kontu Lord Adrian Ramsey savaştan dönüp ailesiyle yıllar sonra bir araya geldiğinde birşey fark eder; savaş onu değiştirmiştir ve artık evlilik hayatı ona uygun bir hayat değildir. Asla evlenmeyeceğine dair yemin eder. Ancak Leydi Walmond karşısına anlaşmalı evlilik teklifi ile gelince kont Ramsey için işler karma karışık bir hale gelecektir./ İlk Yayın Tarihi: 22/08/2017

***** "Saçların uzunmuş.." dedi ama tereddütü epey açıktı adamın. Ama bugün denilenden sonra yanlış anladı kız, adamın bundan rahatsız olduğunu düşündü nedense, daha yeni görüyordu Giray saçının hepsini. Tam olarak olmasa da düğünleri bile olmuşken saçını açmaktan çekinmemesi gerektiğini düşünmüştü, helaldi artık sonuçta... Aynadan onunla göz göze gelince sordu aynı tereddütle, "Keseyim mi yani?" Giray kaşlarını çattı kızın tavrıyla, ilk tanıştıklarında her lafıyla bir kasırga koparacak kadar kesin olan Dilrûba artık her daim kırılgandı.. Artık evli olduklarında, kocası sıfatı taşıdığından mıydı bu tavrı? Bazen düşünüyordu, ona yardım edeyim derken bastırmış, ya da ezmiş miydi hiç? Boyun eğmeye mahkum mu hissettirmişti? Düşündüğüyle kendine olan öfkesini atamadan sordu kıza, "Niye kesecekmişsin?" "Dökülür belki. Aynı odada olacağız ya.." yutkundu, boğazını tazeledi ama sözlerini tazeleyemedi, ne diyecekti ki? Bilemedi Dilrûba.. "Dağılır her yere." Giray rahatsız olurdu belki kendisinden parçaları her yerde görürse.. Onun konuyu açmamasını uzun bir süre aynı odada kalacaklarına yormuştu çünkü.. Gözlerini kızdan ayırmadan yaklaştı Giray. Bakışları onun uzun saçlarını okşasa da eli çekindi, mahrum kaldı bu tatlı zevkten, "Dökülsün.." dedi yumuşakça, Ben toplarım senin ardından.' dedi içinden, 'Bir de saklarım, kimseler göremez, benim mahremim olur..' 'Senin gibi...' Saçlarını tutarak hafifçe tebessüm etti Dilrûba, "Salık gezmem o zaman, fazla dökülmez.." dedi ama saç değildi tam olarak kastettiği. Hayatında bana dair pek bir iz bırakmam, rahatsız, olmazsın diyordu.. Şu akşamdan itibaren herkes biliyordu evli olduklarını... O yüzden sanki iki gün önce değil de şimdi kıyılmış gibiydi nikâhları.. Öyle hissediyordu. "İstediğin gibi gez, nasıl rahat eder, nasıl istersen.."

28.06.2023 TARİHİNDE KALDIRILACAKTIR! Burnunun ucunu boynuma yaslayarak çenemden yanaklarıma doğru çıktı. "Bu kadar güzel olmamalıydın. Her yeri emip, dişlemek istiyorum." Boğuk, git gide kalınlaşan ve kabaran arzusu ile gözlerine bakmaya korktum. Yanaklarımda duran dudakları ile içine derin bir nefes çekti. "İki gün. Tam iki gün beni bu kokudan mahrum ettiğin için sana öyle öfkeliyim ki!" diye soludu. Burnunu tenime yaslayıp kokumu derin derin çekti içine. Bana bu kadar yakın olduğundan faydalanarak bende onun kokusunu çektim içime. "Hak ettin." Tutku ile aklımda dönüp duran çok şey vardı. "Sevgilim yok. Söylediğin sözleri hangi boktan kim uydurdu bilmiyorum ama," Kirpiklerimi aralayıp ona baktığımda gözlerini kapatmış olduğunu gördüm. Yalandı. O sürtük bana yalan söylemişti. "Yandığım biri var." "Hı?" dedim alık alık. Korhan'ın dudaklarını kıpırdattığını fark ettim ama ne dediğini duyamadım. Böyle işlevimi kaybetmişken kendimi oldukça boş hissediyordum. Korhan dudaklarını dudaklarımın üzerine getirerek gözlerimin içine baktı. "Sana bildiğim tek doğruyu söylerim üvercinka. Yandığım biri var. O da sensin." & Argo kelimeler ve yetişkin içeriklidir. 18 yaşından küçüklerin ve rahatsız olacakların okumaması tavsiye edilir. Tüm hakları saklıdır!

"Yaralı tavşan ne bırakır ki ardında kan izinden başka?" - Ahmet Oktay Namı adından önce gelir Celal'in, Cellat derler ona. Yıllardır babadan gördüğü, bildiği işi yapardı. Yaparken de raconuna göre yapardı. Bir zamanlar hayatında önem verdiği bir kızı vardı. Gerisi vız gelir tırıs giderdi. O da şans eseri hayatına girmişti. Kollarına verdiklerinde daha minicikti Berşan. Koca koca adamları bir bakışıyla muma çeviren Celal kollarındaki minicik yavruyu o gün hiç susturamamıştı. "Olmaz olaydı ya neyse..." derdi Celal. Kız çocuğu demek başa bela demekti. Yıllar geçti Celal daha da iyi anladı başına nasıl bir bela aldığını. Bilirdi ki onun âleminde kızını rahat bırakmazlar. İlk yıllar diken üstünde geçirdi hayatını sonra da çareyi kızını kendinden uzaklaştırmakta buldu. Kapattı kızını bir kuleye, tıpkı masallardaki gibi... Aklınca kızını yıllarca bu şekilde korudu. Yanına ne kendi gitti ne de başkasının gitmesine müsaade etti. Bir bakıcı tuttu bir de muallim. "Yediği önünde yemediği arkasında daha ne ister bir evlat?" dedi kızını düşünmeden işine baktı. Yıllar geçti. Berşan Aypare Bestenigar büyüdü. Güzelliği dillere destan olacak genç bir kız oldu. Dünyalar güzeliydi. Mutsuz bir prenses gibi yıllarca bir kulede yaşadı. Güzelliği başına bela olacağından habersiz bir gece kuleden kaçtı bu prenses... Bu yolda ona kim eşlik edecekti; hayatının aşkı olacak bir prens mi yoksa babasının baş düşmanı bir cadı mı? Dahası babasının tuttuğu bir avcıyla mı tanışacaktı düşünmedi bile. On sekiz yaşına kadar tıpkı masallardaki gibiydi hayatı. Prenseslerin olduğu masallar illa mutlu sonla biterdi. Peki, Cellatın Kızı'nın masalı nasıl bitecekti? !!! Tiktok Cellat ile alakası yok.!!!! UYARI: Hikaye içerisinde argo ve erotik sahne bulunacaktır. Rahatsız olacaklar okumasın. +16

Alınlara çizilmiş bir kere kader, kederleriyle birlikte. Her bir keder düğümünü sıkıca sarıyor, her bir düğüm kedere gebe kalıyor acıların çiğliğinde. Kaderin kederiyle başbaşa bir kadın. Bir kadın, alnına çizileni yaşıyor. Bir kadın, acılarıyla yeşeriyor, yaralarıyla büyüyor. Bir kadın, ruhundaki dikiş tutmaz yaralarla başbaşa. Gülsevde Atay, yaralarının serzenişlerine sığınmış küçük bir kız çocuğu. Acılar, tüm bedeninde, acılar tüm benliğinde onunla yanyana. Yaralı bir kadın...Canhıraş, namıdeğer kusurlu insanlara göre. Beceriksiz, işe yaramaz, çirkin, aptal, eksik, lanetli belkide. Ama o her şeyiyle birlikte sadece masum bir kız çocuğundan ibaretti. O acılarının çiğliğinde büyümüş güzel kadındı. O her yaşadığı olaydan bir ders almış güçlü bir kadındı. Kader yazıldı, kadın ve adam evet dedi. Bir adam geldi, her şey yerli yerinden oynadı... Bir adam vardı, sevilmeye layık, heybetli, yakışıklı, yeşil gözlü. Bir adam vardı, kadını kabul görmeye razı. Bir adam dünyasını açtı kadına, dünya kadınıyla boyandı. Kaderin cilveli kederiyle buldular onlar birbirlerini... Herkesin bir kusuru vardır. Yeter ki kusur kalbinizde olmasın...

MAHALLE KİTABININ İKİNCİ SERİSİDİR. KARACAHAN AİLESİNİN BİR ZAMANLAR KÜÇÜK AMA ŞİMDİ KOCA BİRER DELİKANLI OLAN, ŞAHİN,GÖKÇE,ASLAN VE KARANIN KİTABINI OKUMAYA HAZIRSAN BAŞLIYORUZ... BU KİTABA BAŞLAMADAN ÖNCE MAHALLE KİTABINI OKUMANIZI TAVSİYE EDİYORUM,KONULARA DAHA HAKİM OLURSUNUZ. İKİNCİ SERİMİZDE DE BİZİ YALNIZ BIRAKMAYAN ESKİ OKUYUCULARIMA ÇOK TEŞEKKÜR EDİYORUM... KİTAPLARIM İLE İLGİLİ SPOİ VS ŞEYLER BU HESAPTA PAYLAŞILIYOR... 👇🏻 İNSTAGRAM= yazargunes20 TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. İZİNSİZ (Ç)ALMA SÖZ KONUSU OLURSA İŞLEM BAŞLATILACAKTIR BÜTÜN KİTAPLARIM İÇİN AYNI İŞLEM YAPILACAKTIR!...