Batın, Miray ve Arya'nın hikayesinin altındaki gerçekler ile karşılaşınca çok şaşıracaksınız. Bak bir kitapta geçiyor "insan, unuttuğuyla tekrar tanışabilir" bu cümle bir gün lazım olursa umudumuz olsun. Hangi gün olduğunu hatırlamama karşın bir Kasım gecesiydi. Dışarıda tıkırtılarıyla odamın sessizliğine tane tane notalar bırakan yağmur damlaları. Bilgisayar ışığında seni düşünüyorum.Zifiri karanlıkta ufacık bir ışık ve ben.Ürpertici karanlıktan korkuyormuydum?Hayır.Ben seni severken karanlıktan korkmamayı öğrendim.Çünkü sana duyduğum özlem bu şehrin karanlığından daha büyüktü. Sevgi yaşanır anlatılmaz. Bu yüzden çeşitli benzetmelere başvursamda anlatamıyorum içimdeki o hissi. Büyük ama bir o kadar da can acıtıcı. Olmuyordu. Akşamüstü dinlediğim bir şarkı,okuduğum kitabın tek bir satırı yetti tekrar seni düşlememe. Seven insandan unutmasını istemek en büyük acımasızlık değil midir?

Romeo ve Juliet, tüm zamanların en bilindik aşk hikayelerinden biridir. Yasak bir aşk, dramatik ölümler, mükemmel bir şiirsellik, bunları sevmemek için bir neden var mı? Pekala, Juliet Callans bu kitabın odak noktası olan iki ismi sevmemesi için size tek bir neden verebilirdi. Romeo ve Juliet. Ne yazık ki, onun ismi Juliet ve şansa bakın ki, düşmanının adı da Romeo'ydu. Peki neden düşmanlardı? Şöyle ki, Callans ailesi ve Millar ailesi pek... Birbirleriyle iyi anlaşmazlardı. Ve bu nefret duygusu tabi ki Romeo ve Juliet'e de geçmişti. Bu iki insan en tanınmış aşk hikayelerinden birindeki yine en tanınmış bir çiftin isimlerini taşıyor olabilirlerdi, ama aynı aşkı paylaşmadıkları kesindi. Yoksa paylaşacaklar mıydı? ◆Not Exactly Romeo & Juliet kitabının Türkçe çevirisidir. ◆Çeviri hiçbir şekilde kopyalanamaz, çoğaltılamaz ve yayımlanamaz. ▲▼▲▼▲▼▲▼▲▼▲▼ This is a translating story and the story wrote by @kpgcatlover All Right Reserved By @kpgcatlover Copyright Reserved By @kpgcatlover

Lise 3'e giden Mira, kızların gözdesi Poyraz tarafından sevilir ama onun gönlü kendisinden haberi bile olmayan, kızlarla neredeyse hiç takılmayan Baran'dadır. Bakalım Mira, Baran'ın ilgisini çekip onu kendine aşık edebilecek mi yoksa kalbini Poyraz'a mı kaptıracak? Kapak @ruhsuzkalemler adlı kullanıcıya aittir.

Hikayeler hepimizin iletişimde kalmasını sağlar. Okuyucular ve yazarlar kurgusal bir dünyanın içine kaçmak, tutkularını kendileri gibi düşünen insanlar ile paylaşmak ve gelecekteki yeni büyük şeyleri keşfetmek için, dünyanın dört bir yanından Wattpad'e gelirler. Bir yazar adayı olarak ihtiyacınız olan yazma ipuçları için bu çalışmaya göz atın.

Bir zamanlar nefesimi kesen ela gözlerini benim üzerimden çekip kucağımdaki küçük vücuda çevirdiğinde içim titredi. Böyle olmamalıydı. "İşte bu güzellik de benim küçük kız kardeşim, Ashlyn." dedim kızımı saran kollarımı sıkılaştırarak.

Herkesin hayatta en az bir amacı vardır. Benim amacım iyi bir hemşire olabilmek... ve yöntemim gülümsemek... Herkesin aksine gülümsemekten bir an bile vazgeçmeyecek bir hemşire olacaktım. Hastalarıma gülümseyerek iyi gelecektim. Tek amacım buydu. Tabi ilk staj deneyimimi onkoloji de yapmak planlarım dahilinde yoktu. Hele Onur gibi bir hastam olacağını hiç düşünmemiştim. Onur... zorlu bir hastaydı. İletişime kapalı, kimseyi umursamayan, konuştuğunda insanı terslemekten çekinmeyecek biriydi. İnsanı kolayca kırabilecek ve bunu düzeltmek için gram uğraşmayacak biriydi. Tüm bunlara dayanabilirdim ama ölümü kabullenmiş olması... bunu aşmakta zorlanıyordum. Herkesin hikayesi iyi bitmek zorunda değildi ama Onur'unki iyi bitmeliydi. O bunu hak ediyordu... (Sevdim isimli hikayemin kurgusu üzerinde biraz oynayacağım. Ve yeni ismi olan Seni Bana Getirdi olarak yayımlayacağım.) Not; Kapak için Sinem_Ekin isimli okuyucuma çok teşekkür ederiiim <3<3 (Kapak gönderirseniz seve seve kullanırııım ^^ )

"Bir şey fark ettim de." dedi ve jelibon dolu kaseyi kendi önüne çekti. 'Ne fark ettin' demek istesemde gözlerim çektiği kase de takılı kalmıştı. Onlar benim jelibonlarımdı. "Sen ve ben." bunu demesiyle gözlerim jet hızında gözlerini buldu. "Ben ve sen mi?" kafasını salladı yavaşça. Dağınık saçlarını karıştırarak oturduğu yerden doğruldu. Bismillahirahmanirahim. İtiraf falan mı geliyordu acaba? Kaşığı eline alarak usulca muhallebiye batırdı. Ardından ayıcıklı jelibonlardan bir kaç tane alarak muhallebinin üzerine koydu. Gözlerini gözlerime dikti ve yarım ağız gülümsedi. "Belki de kader bizi jelibonla muhallebi de bir araya getirmiştir?" bir şey söylememe izin vermeden bir eliyle çenemden tutup ağzımı açtı ve kaşığı ağzıma soktu. Geriye çekilerek kaşığı masaya bıraktı ve tatlı tatlı gülümsedi. İç çektim ve ağzımdakilerini çiğnemeye başladım. Bana bakarak daha çok gülümsedi. Galiba ölmemi istiyordu bunun başka bir açıklaması yoktu. ✵ •Not:Absürt olaylar, küfür ve fazlasıyla argo içermektedir! •Dikkat bağımlılık yapma tehlikesi vardır! Yan karakterlere aşık olabilirsiniz! Okudukça bende böyle aşk, bende böyle arkadaşlar, bende böyle abi istiyorum diye bilirsiniz! •Bu komik, tatlı romantik komedi, bol heyecan, bol kahkaha, aşırı derecede tatlılık ve yemek içermektedir! Bu macerayı merak ediyorsanız sizi bekliyor olacağız. •Kapak için teşekkürler @Denizimsi_kapak. •En yüksek derece mizah in 1 teşekkürler. •Tüm hakları saklıdır. En ufak bir yeri dahi çalınırsa tarafımca yasal işlem başlatılacaktır! •Jelibonlu Muhallebim adlı ilk ve tek hikayedir! •BT:30.04.16• •BT:7.02.20• ✵

Naz sadece biraz kötümser, realist, az buçuk felaket tellalcısı... Kısacası tam bir bela mıknatısı. İroni fabrikası bir adam... Ve okumak için yollara düşen sivri dilli, yetim bir kız. Naz tekeri patlak, yaşlı bir kamyonda ve kader hep yokuş aşağı sürüyor aracını. Olsun, o artık liseli değil! Üniversiteyi kazandı; hukuk okuyor! Konuştuğu biri bile var. Derken o çıkıverdi karşısına. Söz dinlemez ve dahi yapışkan; hatta ve hatta yılışık biri. Bir adam ya da bir kahraman. Fanusuna sıkışıp kalmış, realizmin gaddar giyotinine boynunu uzatmış Naz'ı kaderinden kurtarır mı dersiniz? Her şey muhtemel! *** Bir kupa kaynar kahve, bir deli mimar, bir ceket ve dediğim dedik bir avukat ile inatçı bir bir aşk oyunu! Tüm hakları HaleGl'e (Hale Bilgiç'e aittir!) - - - Hikayeye Başlamadan Önce: Bu hikayeyi yazmaya başladığımda 16 yaşındaydım. O sebeple mantık hataları ve eylemsel yanlışlıkları için şimdiden özür diliyorum. Bunun yanı sıra şu an 25 yaşında biri olarak hikayeyi restore edip yeniden yazdım ve yine bu profilde; Bir Şansımız Olsaydı, ismiyle baştan yayınlıyorum. Yine de yazım anlamında gelişmemi görmek adına buradaki hikayeyi kaldırmıyorum. Bu hikayeyi okurken fazla küfretmemenizi umarak sizi Bir Şansımız Olsaydı, hikayesine bekliyorum. İlk 2 bölümü bu hikayeyle paralel gitse de 3. bölümden sonra hikaye, dil ve işleniş açısından epey değişiyor. Yine de buradasınız ve bu hikayeyi okuyorsunuz. Daha fazla uzatmadan; Keyifli okumalar

Nefesinizin kesildiği o an... Kalbinizin sıkıştığı... Avuç içlerinizin terlediği o an... Aşk?... Eski Adı: Friend? Uhm...Boyfriend.