Renklerinde hisleri vardır bazen... Siyah bir bulutun, beyaz bir buluttan daha iyi geldiği zamanlar olur ruhumuza; iyi niyetimiz su istimal edildiğinden. Aslında empati duygumuz boyumuzu aşmıştır çoktan. Bir kedinin bir çiçeğin hatta ve hatta bir duvarın yerine koyarız kendimizi ara sıra. Hiç beklememişizdir ama nasıldır biliriz yıllarca bir saksıda durmak ne demek. Tüm çabamız bu yüzden değil midir zaten ? Bildiğimiz tek şey, bazen aşamadığımız tüm engel, belki en yakın arkadaşımız, sırdaşımız... bu duvarlarken bir duvar yerine koyulmamak adına yürümez miyiz bazen yolu? Ve sonunda; yani korkuyorum ki, O duvarların altında kalmaz mıyız bizde? Enkaza dönüşmez miyiz? Yıkılmaz mı başımıza hayaller? Yoksa bir ev inşa eder miyiz? Ama... Ev ne demek ki 21. Yüzyılda? Dört duvar bir çatı daha çok sığınak çünkü zannımca, Zira yıkık dökük bir evin içi, bol sıfırlı bir çatının altından fazlasıyla sıcak olabiliyor; İçindeki insanlar da ev hissini barındırıyorsa.

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."