Rysował palcem po krętym tatuażu na jasnej skórze. Zaczął od szyi, która od razu odsłoniła się pod jego dotykiem. Reagowała mimowolnie nauczona, że otrzyma więcej przyjemności. Długa szyja działała jak magnez. Gdy była naga i odsłonięta - nakazywała, krzyczała. Nie mogła pozostać bez atencji i dotyku. Trzeba było musnąć ją ustami, zostawić wilgotny ślad, powtarzać tę czynność aż cała skóra zostanie pokryta niewielkimi wypustkami przyjemności. Dopiero wtedy można było iść dalej wzdłuż krętego rysunku.

Parę miesięcy temu kupiłem kubek ze złoconymi maziajami. Na wyprzedaży. Żaden prezent, żadna okazja do wspominania. Zwykły, ładny kubek za 15 złotych. Od tego momentu piłem kawę tylko z niego. Plułem fusami z herbaty do jego wnętrza. Nigdy jednak nie spojrzałem na ten kubek w szczególny sposób. Zwykła rzecz, nie? Jednego wieczoru rozsiadłem się wygodnie przy biurku. Patrząc na telefon chciałem sięgnąć po zeszyt do pisania tekstów. Banalna sytuacja. Poczułem, jak moje nieuważne palce nie wymijają kubka. Pozwalają mu przewrócić się, ześliznąć z blatu. Mimo że nie widziałem, poczułem nacisk niepokoju. Moja głowa sama narysowała trajektorię lotu, rozbicie, wylanie. Stratę. Przez ułamek sekundy miałem jeszcze nadzieję, że uda mi się złapać kubek, uniknąć tego, co ma się za chwilę wydarzyć. Ale dobrze wiedziałem, że już mi się nie uda. Poparzyłem tylko palce. Patrzyłem na nowy kształt kubka, rozbity na części. Nasza przygoda się skończyła. Bezpowrotnie. Nie miałem już pić z niego kawy, pluć fusami do wnętrza. Ta chwila, gdy wiem, że coś stracę jest zawsze intensywna. Człowiek zamiera, wstrzymuje oddech. Jest okrutnie krótka, ale ściska w dołku. Zawsze towarzyszy jej nadzieja. Głupia i naiwna. Tak mocno wierząca, że jeszcze się uda. Uczucie straty. Tak, to tego uczucia nie znoszę najbardziej. Gdy wchodzi w ciało, wpełza we wnętrze, uświadamiam sobie, jak bardzo coś było dla mnie ważne. Czy to Nivan, czy durny kubek ze złoconymi maziajami.

It's never easy in rut. Especially when you are surrounded by omega, they annoy you with their fucked up scent and react to you themselves. Dabi had always hated this in his existence as an alpha, because he always had some annoying omega on his ass. This time there should be no exception... wouldn't there be this damn bird, which causes in him more than just a simple instinct and drives him almost crazy...

(complete!) Look guys, we all know Sero is secretly a stoner, it's canon I don't make the rules. But what if he's smokin and Kaminari wants to join? Plus they like each over obviously hence the title. cover art not mine

Genuinely not worth reading (it's ancient) Discontinued TRIGGER WARNING: abuse I changed the story You're the little brother of Hawks. Well, half brother. You two share the same father, but not the same mother. It was a short relationship. Your mother was always very violent. So was your father. They always beat you up as for you were 'a mistake'. Later you began to live with Hawks in Endeavors house, living with the Todoroki family. You heard about Touya disappearing after a bit. What will happen when you get kidnapped by the league of villains? Will you join them? Art not mine unless I say it's mine

In which Denki Kaminari sends a hand-written love letter to his best friend's address, only to receive a rather bemused letter in return from the new owner of the house - a boy named Shoto Todoroki, whose biggest concern was that he tried to confess his love while writing in blue ink. [ quirkless au ][ shoto todoroki x kaminari denki ] [ started ; 18th january 2020 ][ finished ; n/a ] [ disclaimer ; i do not own , nor make any claim to own boku no hero academia , nor any characters from said media . ]