Hikayelerde başrolün iyi olmasına alışılmıştır ama bu sefer değil. O kötü biri... Gözünü bile kırpmadan adam öldürüyor. Bir sebebe de ihtiyacı yok üstelik. İsmi yok... Geçmişi yok... Geleceği yok... Çünkü bir kiralık katil o. Son derece zeki, son derece yetenekli ve kesinlikle acımasız. 500'e yakın cinayeti olan bu dahi katilin tek bir eğlencesi var. İşlediği cinayetleri polise haber vermek. Polisle eğlenen bir katil ve sıradışı genç bir polis... Peki kaybeden kim olacak?

Tüm dünyanın ona ait olduğunu zanneden bir avcının hikayesi... Yalnızlığından güçlenen, karanlıkta avlanan, bedenini başkalarının acılarıyla besleyen bir sadist. Hüznün şarkısını fısıldayarak gelen bir Eylül... ~~ஐ ''Karanlığından ne zaman çıkacaksın?'' -Eylül ''Sen beni ne zaman çıkarırsan'' -Aslan ~~ஐ ''Güzel ve çirkinin gerçek hayata uyarlanmış hali gibisiniz'' -Çakal ~~ஐ ''Bu saflığın ve korkaklığın bazıları için paha biçilemez bir servet'' -Aslan ~~ஐ ''Sen en iyi, kötü kalpli adamsın'' -Eylül ~~ஐ ''Israrla kalbime kimseyi almayışımın nedeni neymiş?'' -Aslan ''Çünkü kalbin hayal kırıklıkları ve acıyla dolu. Oraya alacağın birini bunlarla ağırlayamazsın...''-Eylül ...adam acıyla güldü: ''Kalbim masanın üzerindeki bir fanusta. Ruhum uzun zaman önce vücudumu terk etti. Birini sevmek gibi bir derdim, isteğim ya da amacım yok''