BAŞLAMA: 22.08.2019 ~Hikayemde küfür, şiddet ve +18 vardır. Rahat edemezseniz okumayınız~ ********* Soğuk ciğerlerini hırplarken daha da hızlı koşmaya çalıştı kız. Gerçi neyden kaçtığını bile bilmiyordu aniden kağıt toplayan arkadaşları koşuşturmaya başlayınca saf aklı onlara ayak uydurmuştu. Hissediyordu onlara azrail olacak adamlar nefeslerini kesmek için enselerindeydi. Bacaklarından kayan eski pantolonunu iki eliyle tutarken arkalarındaki adamların neden peşlerinde olduğunu çözmeye çalışıyordu. Soğuktan akan burnunu sertçe sanki bir daha akma dercesine koluna sildiğinde dirseğinden tutulmasıyla yere fırlatıldı genç kız. "İbneye bak küçük bacaklarıyla nasılda koşuyor Nazmi" "Hikmet abi izin ver bu soysuzun nefesini şurda kesiyim bir daha erkeğim diye ortalıkta gezemesin" Genç kız yere sürten yanağını tutarken göz yaşları gözüne örtü olmuş karşısındaki iki yarmayı bulanık görüyordu. Küçük kalbi korkuyla dolup taşarken karşısındaki adamların ne saçmaladığını anlamayamadı. İbne değilim demek istedi soysuz senin anandır demek istedi lakin yapabildiği burnundan sessiz bir nefes almak oldu. "Ateşhan abi ecdadını beller zaten Nazmi biz sapasağlam bu iti atalım önüne sonra bizi sikmesin" "Peki abi haklısın gidelim o zaman" Minik bedeni titrerken genç kızın birden sürüklenmeye başladı iki yarma tarafından. Ayaklarıyla etrafa tekmekler savurup yumruk atmaya çalışsada bu iki hanzo dönüp bakma gereği bile duymamışlardı sadece sürüklüyorlardı. Tekrardan hissetti kız bu sefer son yakındı son bir nefes kadar arkasındaydı ********

Ormandaydim uzerimdeki beyaz elbiseyle sadece kosuyordum o sesi duydum 'benden kurtulamassin karicim ne kadar kacarsan kaç seni hep bulacagim' korkum daha da artmişti uzerimdeki beyazzz elbise kirlenmişti. Ama bu benim umrumda bile değildi kaçmam lazimdi azrailimden bana çarpan ağaclari umursamiyordum onume cikan uçurumla durdum şimdi ne yapacaktim Arkami donup burdan uzaklasacakken Poyrazi gordum alayla siritiyordu bana bakip 'ne yapacaksin karicim yine ellerime kendin geleceksin' bu sefer olmayacakti bu sefer kurtulacaktim onun elinden ne olursa olsun uçunda ölüm dahil olsa kurtulmak için yapacaktim ona baktim 'yaniliyorsun Poyraz bu sefer olmayacak bu sefer kendi ellerimle sana gelmeyeceğim' uçuruma doğru yuruyordum poyrazin endiseli sesini duyunca guldum 'uçurumdan mi atlicaksin? Öldürsün karicim yapma' 'merak etme korkmuyorum beni zaten yaşarken yuzlerce defa öldürmediniz mi bu benim son ölümüm olacak kurtuluyorum işte senden ailemden herkezden ama merak etme obur dunyada yuzunuzu bir kez daha gormemek için sizi affediyorum' kendimi uçurumdan birakacakken poyraz tuttu kolumdan 'bu kadar kolay olemessin karicim