Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Üvey kardeş yada kuzen ilişkisi değildir. Veya öz kardeş. ********************************* "Rüya. Sana bazı sorular soracam ve sende doğru cevap vereceksin.- Parmağını çıtlattı- Tamam mı?" "Tamam." Parmağını çıtlattı. "Seninle ormanda konuşurken birini sevdiğini söylemiştin dimi?" "Evet." Parmağını çıtlattı. "O kişi bu evde mi?" Allah kahretsin. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Senle aynı yaşta mı yoksa bir yaş büyük mü?" Ne yapmaya çalışıyorsun Yankı? "Bir yaş büyük." Parmağını çıtlattı. "Uzun boylu mu?" Selim minyondu. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Esmer mi?" Oğuz sarışındı. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Kahve rengi saçlı ve kahve rengi gözlü mü?" Hakan'la birbirlerine benziyorlardı. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Şu ana yukarda mı yoksa aşağda mı?" Sustum. "Rüya cevap ver!" Yine sustum. "Rüya kahretsin bana bir cevap ver!"diye bağırdı bu sefer. "Sensin o sensin! Oldu mu!"diye bağırdım gözlerimden yaşlar süzülüyordu.

Ayaklarımın altındaki o incecik kum sanki pamukların üzerinde yürüyormuşum gibi hissettirdi. Üzerime ne zaman giydiğimi bilmediğim uzun ve beyaz elbisemin uçlarını kavrayıp hafifçe kaldırdım. Su dizlerime gelmeye başladığında aniden boynumda hissettiğim nefesle irkildim. Burnuma gelen toprak kokusuyla anlamıştım onun olduğunu... -"Mi Amor..." Nefesi boynumdan ılık ılık akarken ne dediğini anlamaya çalışıyordum. Mi Amor? Bu da ne demekti? Yavaşça arkamı döndüğümde bu kadar yakın olduğumu bilmediğim o simsiyah gözleriyle göz göze geldim. Bakışlarında nefreti bariz bir şekilde görebiliyordum. Ne yapmıştım ki? Neden nefretle bakıyordu bana? Elini yavaşça kaldırıp yanağıma koydu. Ve şefkatle okşamaya başladı. Gözlerimi kapatsam ve sadece okşayışına odaklansam bu okşayışıyla şuan ona aşık olabilirdim. O derece şefkatliydi. Ama bakışları buna mani oluyordu. Bakışlarındaki barikat tam kalplerimizin ortasındaydı. Bende aynı şekilde ona elimi uzatıp yanağını okşamak istedim. Fakat elimi yanağına koymamla bir toz bulutu gibi yok olmuştu.

Kaç yıkılışta dirilecektik? O yemin bugün yerini bulacaktı. Bugün ben annemin intikamını alarak yeniden doğacaktım. Çocukluğuma doğrultulan o silah bugün gerçek sahibini bulacaktı. Ciğerime saplanan ve yıllardır orada duran buz kırağı bugün eriyecekti. Onun suyuyla annemin mezarını sulayacaktım. O su hem anneme, hem de bana can verecekti. Ben Süreyya Yıldız... Bugün benim doğum günüm olacak.... Başlama tarihi 18/01/2020 Hikayeme yeni başlıyorum bu yolda benimle varmısınız? @tugceernl : fikircanım

Kronik rahatsızlıkları ile mücadele eden çekingen bir kız... Korktuğu yenilikler ve korkusuyla ortaya çıkan yenilgiler. Karşısına çıkan kişilere güveni onu yanıltsa da denemeye devam edecek. Peki nereye kadar? Bittim dediği yer de başlayan bir hikaye Not: Hayatımdan esinlenerek yazdıklarım gerçeklere dayanmaktadır. Kişi ve yer isimleri hayal ürünüdür.