Hera. Bu adı kim veya neden ona vermişti bilmiyordu. Hatta bu ismi ona veren neyi oluyordu onu da bilmiyordu. Tek bildiği Zeus'u öldürdüğü. Fakat öldürmediğiydi. Sarus'a giden yolda adımlarken binlerce efsanenin içersin de sadece biri olduğunu okuyacak ve bir hikaye gibi hayatı gözlerinin önünde akacaktı. Bu krallık kimin? Şifre neydi? Ve o hangi toprakların prensesiydi? ------------------------- Sizi bir efsanenin hikayesini okumaya davet ediyorum. Bu zamanla geçmişin, söylenegelmiş tüm hikayelerin sonuna davet ediyorum. Bir şifreyi çözmeye çağırıyorum sizi. Ya da belki şifrenin kendisi olmaya.. Adım adım krallığa yükselirken basamakların soğukluğunu ve acısını hissetmeye davet ediyorum. Zirvede acıyı tatmaya ve tattırmaya.. Şimdiye kadar cevapları bilinmeyen tüm soruları cevaplamaya değil; Tekrar sormaya davet ediyorum. Tekrar yaşamaya ve yaşatmaya. Bir kez daha vâr olmanın uçsuz bucaksız sancısına davet ediyorum. Sizi,size çağırıyorum. Gelin. Bulacaklarımız hepimizi şaşırtacak. Geç kalmayın. Ben hep burada olacağım. Kitap Kapak Tasarım: @writerladyy

SARILSAK GEÇERDİ, DARILDIK KALDI ÖYLE.... Aşk mucize gibi bir şey, hiçbir nedeni olmadan geliyor Geri hiçbir nedeni olmadan da gidiyor... ❤❤❤

Geçmiş ve geleceğin karanlığı arasında, kibrit çöpüyle aydınlanmış bir hikaye Avcı. Sırların, alınacak intikamların ve her şeye rağmen hayat bulmuş bir aşkın yaşandığı, imkansızlıklarla dolu bir hikaye. Haberdar olmadığı kirli geçmişinin bedellerini ödeyen masum kız değil bir tek acı çeken. Geçmişin intikamı için geleceği verdiği sözlerle yakan bir gencin; bu oyunda temizlenmeyi bekleyen ve ölümün istediği ruhların acı çektiği bir hikaye. Kabuslara sığınmış, özlem duyulan huzurun hikayesi. Bu hikaye, her zerresiyle can yakan Avcı'nın hikayesi. Umutların, kırgınlıkların ve vazgeçmişliklerin keskin kıymıkları benliklerinde en derin yaraları açarken, tüm olumsuzluklara rağmen savaşmayı bırakmayanların hikayesi. Ta ki kendi finallerini yazana dek. Kimi ölü kalplerde, kimi ölü bedenlerde... •●• •İlk yayım tarihi 9Ağustos2014• •●•

Başbelası bir melez etrafındakilerin de başını beleya sokmadan nasıl yaşayabilir ?

Vampir içinde #1-15.12.2016- Vampir içinde #4-15.06.2017- Vampir içinde #2-15.06.2018- Vampir içinde #3-15.06.2019- Vampir içinde #3-15.06.2020- Başlangıç-21.08.2016- (DÜZENLEMEDE) Yanlış seçilen Erkek Vampir Lisesi... .... "Sen kimsin ve odamda ne arıyorsun?" "Şey burası benim odam,siz yanlış geldiniz galiba.." "Benim değil de senin yanlış geldiğin kesin..." ... "Sen benimsin yani sen benim Doğuşumsun" "Sen de benim Dolunay'ımsın" ... Saflığının ödülünü alan bir kız mı yoksa her şeyi boşuna yaşamış bitik bir kız mı.. Karar sizin.... Facebook : Erkek Vampir Lisesinde Tek İnsan Kız

O: Mesafelerin bir önemi olmadığını söyledin...

Ailesini şüpheli bir yangında kaybeden Arya, kimliği gizlenerek yetimhanede büyümek zorunda kalır. Vasisi olan aile avukatının izniyle küçüklüğünden bu yana yalnızca telefonda konuşsalar da aralarında bir bağ oluşan gizemli bir kadının vesilesiyle on sekizine basmasına yakın bir zamanda yetimhanede çıkar ve kendi evine yerleşir. Kader ağlarının örer, geçmişin silik raflarından bir tanıdığı, bir yabancı olarak karşısına çıkarır, çarpıştırır, bir kaldırımda kader ağlarını birbirine dolaştırır. Bu tanıdık yabancıyla yolları kesişip dururken bazı olaylar silsilesi sonucunda onunla özel bir bağ kurar, zaman zaman da geçmişin perdesini aralar. Acı bir sır gün yüzüne çıkmak için gün sayar. Aşktan kaçmak ve aşkın öznesini korumak arasında kalan Ulaş, yok sayamadığı bir fizik kuralıyla baş etmeye çalışırken Arya çoktan hayatının merkezinde yerini alır. Sırlarınsa zamansız anlarda ortaya çıkmak gibi kötü huyları vardır. Ben bir kelebeğim. Yarına ihtiyacım var. Biraz da sana... Biraz dediğime bakma. Kelebekler için biraz ne kadar önemlidir bilemezsin...

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

"Bana bak" diyerek beni önüne çekti. Gözlerim refleks olarak açılmıştı. "Bu kız kim ufaklığıma ne yaptın?" diyerek yüzüme doğru haykırdı. Gözyaşım benden istemsiz aktı. İkinci de onun peşinden gelmişti. Her an ağlamaya hazır olmaktan nefret ediyorum. "Öldü" dedim. Bana atabileceği en kötü bakışı atıp "Harabedeki kızlara mı benzemeye çalışıyorsun? Söylesene seni de bir gece de harcamam mı gerekiyor ? Bunu mu isti..." yüzüne attığım tokattan sonra susmuştu. "Haddini bil! " dedim ve ona iğrenerek baktım. Bakışları bana döndü. Sinirden ölecek kıvamdaydı. Gözleri gözlerime bakarken yangın çıkarıyordu. Uraz şuan hiç düşünemeden beni öldürecek şekildeydi. "Sen bana Sürtük diyemezsin!" o kadar sert bağırmıştım ki boğazım acımıştı. Uraz kolumu tutduğu gibi beni serçe duvara yasladı. Duvarın pürüzlü kısımları sırtıma girmişti. Gerçekten canım acımıştı. Uraz bana öfkeyle bakıp elini yumruk yapıp sinirle yanımdaki duvara yerleştirdi. Duvar çatlamıştı. Bana gelecek diye düşünürken tam yanımdan sıyırmıştı. "Sana dokunmaya kıyamazken seni sevmediğimi nasıl idea edersin aklım almıyor." Genç kurguda #1 -06/08/2018 Cesarette #1 07/08/2018