มายามิ อาเสะ อาศัยอยู่ในนิวยอร์กซิตี้ แต่แล้ววันหนึ่งเธอตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองอยู่ในเมืองนิวยอร์กที่รกร้าง เธอจำอะไรไม่ได้ และต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอดไปวันๆ เธอต้องหาผู้คนที่หลงเหลืออยู่ในเมืองนิวยอร์ก มันต้องมีสักคนนึงละนะ

ว่ากันว่า ความรักนั้นไม่มีเงื่อนไข แล้วถ้าหากความรักของฉันเกิดขึ้นกับอาจารย์ในมหาวิทยาลัยที่อายุห่างกันถึง 18 ปีล่ะ? นั่นอาจเป็น รักต้องห้าม เลยก็ว่าได้ แต่ทว่า ❝ รักแท้ไม่อาจเป็นดั่งเส้นทางที่ราบเรียบ ❞ - William Shakespeare M. C. Kator [ ยั ง ไ ม่ ผ่ า น ก า ร แ ก้ ไ ข ]

As he chugged the bottle of clear liquid that was tightly held in his tattooed hand, I watched his lips go to the opening and take a forbidden sip. I desperately wanted to know what they would feel like on me. As he pulled out his third cigarette that hour, I should have asked what he was trying to gas out. But I was to focused on how he gracefully clutched the thin killing machine in his hands. I wanted to know if he would hold me like that. I watched as he destroyed himself with every sip or inhale. He would look at me with a soulless smile, and for a moment, I forgot what I was worrying about.

ชายหนุ่มผู้มีครึ่งหนึ่งเป็นมนุษย์อีกครึ่งเป็นแวมไพร์ เขาคือกุญแจสำคัญในการคืนชีพ"ราชินีแวมไพร์" เพื่อทวงสิทธิความเป็นหนึ่งในห่วงโซ่อาหาร...เขาจะเลือกครึ่งไหน ของเลือดในกายระหว่างแวมไพร์หรือมนุษย์....