Gözlerinizi açtığınızda yıkılmış bir evde uyanacaksınız. Tek çıkış yolunuz yerin altı olacak. Kendinizi bulduğunuz çıkış noktası her bir yanı kameralarla çevrili, her yeri izlenen bir plato. Tek amacınız ise alandaki ipuçlarını takip edip evinizi bulmak. Tüm yarışmacılar evlerini bulduğu an, kazanan belirlenmiş olacak. Öyleyse, sizi kaybetmemizi ister misiniz?

Hep sıradan bir hayatı olduğunun düşünen Zeynep, sıradan bir giriş yapmıştı aslında bilinmeyenlerle dolu hayatına. Aşka olan inancını yitirmiş olması, insanlara olan güvencini kaybetmesi, ona göre işkencelerle dolu hayatı tam bir noktada durur. Emir... Ve hayatını tek bir adama adar. Kim olduğunu, ne olduğunu umursamadan. Ama aşk yine üstün gelip her şeyi çözer mi? Bilinmezlikleri ortadan kaldırır mı? Acımasızlığı, umutsuzluğu ortadan kaldırıp yeni umutlara, sevgiye yelken açarak güveni geri getirir mi? HİKAYE TEKRAR DÜZENLENİYOR. BÖLÜMLER KALDIRILMAYACAKTIR. BAŞINDA ''EÇ-BÖLÜM...'' YAZAN BÖLÜMLER DÜZENLENMİŞ OLANLARDIR. Kitap kapağı => gozlerimdekissen

"Fakat ışığın girmesi aynı şu anda olduğu gibi..." elini yüzümün hizasına getirdi ve birden etraf aydınlandı. Ne yaktığına baktığımda çakmaktı. Şuan çok yakındık. Yerde olan elimi sıkmaya başladım. "...bir saniye sürmüş." Dedi. Sonra çakmağı kapatarak yanıma yaslandı. Derin bir nefes alıp verdim. *** Öncesi ve sonrası için kitabı okuyun💞 Çiftimiz ChanRosè💓

Bir kız düşünün. O kız, öyle bir kız ki, on iki yaşındayken kardeşiyle beraber başına gelen kokunç olaydan sonra bile ayaklarının üzerinde durabilen. Öyle bir kız ki, kayıp kardeşini bulmak için pek çok şey yapan. Öyle bir kız ki, kalbi kö tülük için atanların korkulu rüyası olan. Öyle bir kız ki o kız, öldü kabul edilen kardeşini aramaktan vazgeçmeyen, kardeşinin ve kendisinin büyük acılar çekmesine sebep olan adamı hapise göndermeye çalışan, o adam gibilerine hak ettiklerini vermek için çete kuran ve değer verdikleri için her şeyi yapabilen bir kız. Ortak bir düşman, birbirinden nefret eden kaç çeteyi bir araya getirebilir?

Adım talya. Annem ve babam bir ay önce trafik kazası geçirdi. Ben de teyzemin yanında kalıyorum. Aslında fakir değilim babamlar öldüğünde bütün mirası bana kaldı. Aşık olmaktan nefret ediyorum nefret değildi bu korkuyordum hayır denmesinden bu yüzdendi korkum. Ama canımın içi yanımdayken bana birşey olmazdı.

Bu hikayeye başlayıp; elinden bırakamayan, bir günde tüm hikayeyi bitiren ve hatta derste okurken yakalanan, otobüste okurken ineceği yeri kaçıran, sınav haftasında başladıysa hiç birine çalışamayan, annesinden sürekli 'bırak artık şu telefonu' repliğini duymasına rağmen heyecanla devam eden, bunlara rağmen iyi ki okumuşum, diyen okuyucularım var benim. Bu hikaye elinizden bırakamayacağınız, okuyarak üstte yazdıklarımı yaşama olasılığınızı arttıracağınız ama yine de bana gelip 'yeni bölüm yaz' diyen okuyucularımdan olacağınız bir hikaye. İnanmıyorsanız deneyebilirsiniz, "Tatiller her zaman güzeldir ama en güzel tatil daima yaz tatilidir. Tutku hiç gitmesin, yaz hiç bitmesin." Demiştik, yaz bitti, peki ya aşk? Tüm hakları saklıdır.

Mine internet üzerinden Yeşil Küpeli Kız takma ismiyle magazin haberleri yaparak milyonlarca takipçiye ulaşmıştır ve Mine'nin şimdiki haber hedefi genç kızların yeni sevgilisi Efe Duran'dır... Yepyeni bir yaz macerasına hazır mısınız? "Ben notalarını değil seni istiyorum Efe..."

Manevi ailesini kaybeden ve bundan dolayı manevi kardeşiyle arası açılan Berra Derin duyduğu hakaretlere, gördüğü dışlanmaya daha fazla dayanamayıp soluğu İstanbul'da alır. Kendine yeni bir yol çizmeye karar verirken hesapta olmadığı bir şey olur. Kaan Erdinç ile yolları kesişir. Kaan Erdinç'in geçmişi açığa çıkmasıyla beraber Berra kendini siyah beyaz dünyasında bulur. Bu dünyadan kendini uzaklaştırmak isterken Kaan'ın eli Berra'nın hep üstünde olur. ALINTI "Gideceksin dedim!" Dudağının arasından tısladı. Sinirli hali beni korkutuyordu. Fakat gitmemi istiyordu. Burasının benim için tehlikeli olduğunu söylüyordu. Beni mi düşünüyordu? Sanırım bu son soruyu bin defada tekrarlasam usanmayacaktım. Çünkü söz konusu bendim. "Benim hakkımda hiç bir şeye karar veremezsin anladın mı?" Yüzüne avazım çıktığı kadar bağırdım. İki ellerimle omzuna bastırdım. "Hiç bir yere gitmiyorum, bunu o taş kafana sok!" Kaan'ı omzundan iterek odadan koşar adımlarla çıktım. Arkamdan "Berra!" Diye kükredi. Asansörün kapısı açılınca '0' düğmesine bastım. Kapının hızlı kapanması için düğmeyi zorladım. Kapı yavaş yavaş kapanırken gözlerimi kapattım. Rahat bir nefes verip gözlerimi açtım. Asansör kapısının arasında el görünce çığlık attım. Tek eliyle asansörü durdurdu! "Sen manyaksın!" Yüz ifadesi beni çok ürkütüyordu. Üstüme doğru gelince kendimi kapana sıkışmış gibi hissettim. Hızlı bir hareketle herhangi bir asansör düğmesine bastı. Asansör ani bir çekimle durdu. Işıkların sönmesiyle gözlerimi kapattım. "Kes şunu!" Soğuk ve güçlü elini çenemde hissettim. Çenemi sıktığında acıyla inledim. Refleks olarak iki elimle, çenemi sıktığı elini tuttum. İtmeye çalışıyordum fakat gücüne karşı gelemiyordum. Ne yaptığını idrak etmeye çalışırken nefesini tenimde hissettim.

Beni sevebilir miydi gerçekten? Böylesi kötü bir adam, sevgi nedir bilir miydi? ▪▪▪ ID1826RG

Siz hiç sevgilinizden bir mesaj, e-posta ya da daha kötüsü bir post-it ile ayrıldınız mı? Ben az önce yaptım! Üstelik üstümdeki giysiye rağmen. Ne mi giyiyorum? Gelinlik! Ah evet doğru duydunuz ben az önce nişanlıma bir post-it üzerinde ondan ayrıldığımı ilan ettim. Şimdi düşünüyorum da belki daha duyarlı birkaç söz yazabilirdim. Özellikle de aşağıda bekleyen yaklaşık bin kişiye gelinin onu yüzüstü bıraktığını açıklamak zorunda kalacağı, daha doğrusu açıklayamayacağı düşünülürse... Peki ben ne yaptım? "Üzgünüm, yapamayacağım. Umarım bir gün beni bağışlarsın... Not: Seni sevmiyorum!" * Bu yaz post-it'lerin nelere kadir olduğunu daha iyi anlayacaksınız! Not: Sizi Seviyorum